DOI Seite / Zitierlink:
https://doi.org/10.11588/diglit.8345#0014
fl
res ut denudetur in iis casibus, in quibus parentes surdomutorum nullum auditus vitium prae se ferebant, cuique, quem occasio ejus-
modi familias observandi contingit, omnes, quae spectare possint ad rem, rationes diligenter perscrutetur perpensetque necesse est.
Nam tum demum, ad frequentiam surdomutitatis in quibusdara familiis non solum minuandam, sed et prohibendara, conferri poterit ali-
quid. Ubi enim medicina sublimiorem obtinet culturae gradum, ubi ergo etiam major de morbis et prohibendis et curandis cura coli
solet, ibi quoque minus occurrere videmus surdomutitatem, quara ubi minus colitur raedicina.
In universum quoque surdo-mutorum copia in Enropa tanta aestimatur, ut 2400 auditu et facultate loquendi praeditis homini-
bus, 1 surdo-mutus adnumerari possit, in Pensylvania contra jam 1800 audientibus loquentibusque 1 surdomutus adnuraerandus
esse dicitur. •
De frequentia surdomutitatis in America septentrionali numerationem 1830 factam afFert Warden, ubi ad multitudinem 12,856,154
hominum, e qnibus 10,526,058 Iiberi Europaei, 2,010,629 servi, et 319,467 Iiberi indigenae erant; 5,928 surdo mutorum, et quidem
5,244 surdo-mutorum Euiopaeorum, et 684 servorum et indigenarum numerabantur.
De vitiis omnibus, quae surdo-mutitati submissa sunt, cognitionem assequi eo magis interest, quo magis aegrotus vix alio,
quo quis invadatnr, morbo, sive ipsum, sive societatem hominum respiciamus, inhabilior fieri potest. Multi jam et ii prisci
ad morbosos auditus organi sfatus surdo-mutorum tendebant animum, neque, occasione oblata, negligebant, in cadavere surdo-
rautorum, quantum valebant arte secandi, inquirere, qnae fuissent causae surdomutitatis et queraadraodum in auditus organo rati-
ones fabricae abhorrerent ab norma. Pluriraa taraen hac in re, pariter ac et in ceteris, facta sunt ex medio saeculo praeterlapso.
Multas numeramus perscrutationes observationesque de hacce nostra re. Itaque ut in universum de morbosis statibus, qui surdo-
mutitati subesse solent, judiciiim assequamur, omnia singula et colligere et conserere certo ordine necessum est.
Quando oculos nostros ad omnia, quae anatomes ope eruta sunt, convertimus, surdomutitatis causam deprehendimus nunc in
vitiosa hujus vel alius pai tis formatione; nunc in defectu quarundam partium, quibus deficientibus, audiri nequit; nunc in peregrinis,
quibus auditus impediabatur; partibus; nunc hac in re, quod organa auditus morbis aliisve viribus alienis, imprirais mox post par-
tum accessis, in praestando munere impediebantur; nunc quod partes sensui anditus organoque loquelae inprimis inservientes in-
juriis externis inhabiles fiebant, quo surditas tum una cum mutitate in adultos, qui ante integro auditu gaudebant et facultate
loquendi perfectissima uti poterant, repente invasit.
Si ad observationes ante oculos positas judicare nobis Iiceat, discernendae sane sunt
1) surdomutitas congenita, et
2) surdomutitas acquisita, et quidem, quae
a) mox post partum, et
b) seriori quadam periodo invasit.
Omnes organoruin auditus status morbosos, qui ad observationes, huc usque relatas, surdomutitati ansam dabant, referre et,
quae ego in cadavere adulti surdomuti erui, illis adserere, mihi proposui in suscipiendo hoc Iabore. Itaque pathologicam modo
auditus organorum anatomen, quatenus spectat haec ad surdomutitatem, amplectatur opusculura hocce meum.
lnter disquisitiones, quas referre me nunc accingo, conspiciuntur etiam plures, quae non snnt institutae in surdo-mutis mor-
tuis, sed in foetibus, qui iterum partim tales sunt, qui ob corpusculi sui fabricam , nisi in corpore materno eoruin accensa vitae
Jux etiam post partum ulterius Iucendi auctoritate privata esset, vivere quidem extra matris corpus vaiuissent, ob vitiosos autem
status organorum auditus tamen permanere debuissent surdi et inde quoque rauti; partim vero tales, qui praeier vitiosam auditus
organorum fabricam etiam alias in aliis eorum corpusculi partibus haerentes ostenderent deformitates, dico monstra, qualia extra
raaternum corpus vitam agere raro solent. Qnalium etiam hic loci mentionem fieri, aptum hanc inprirais ob rem aestimavi, quod
formantis natuiae, quae in tam mullis adhuc nos Jatet, viam Iuce spargere nonnunquam valent. Observationes, quae foetus, alias
bene conformatos, tangunt, inter easlocem, quae factae sunt in surdomutis; quae vero monstra, omnibus nunc praemittam.
DEFECTTVA VITIOSACIUE PARTIUM AURIS EXTERXA£ I]tf MOIU
STRIS FABRICA.
DEFECTUS AURICULAE, AUT MEATUS AUDITORII EXTERNT, AUT CAVI TYMPANI, AUT CUNCTORUM OMNIUM.
In sic dicto cyclopeo monstro, quod sermo hic tangat, deprehendit Phochaska l) unam modo orbitam , bulbum nullum continen-
tem, duas autem prope inter se sitas et occlusas palpebras. Nasus externus oinnino defuit, neque minus rima oris detegi potuit.
Oris cavinn cuin Iingua iraperfecte formatum apparuit. Quod vero ad auditus organa spectat, referendum est, auriculas, aperturam
raeatus auditorii externi, meatum ipsura cavumque tympani defecisse, canales autem semicirculares et coehleam adfuisse. Inter os
frontis et occipitis ossaque parietalia tumor emersit, qui, quum fluiduin subrubrum conderet, capsulam exhibuit, quae inter du-
ram matrem et tunicam arachnoideam sita iisdemque quoque conformata fuit. Sub hac alia minori vero ambitu inventa est, quae
in basi cranii sita, cerebrum et cerebellum, qnae tenui tunica obducta apparebant, continuit. In cerebello ambae diversae substan-
tiae discerni potuerunt. In cerebro, quod nullam singularis rei speciera referebat, solumraodo plures erainentiae, nulla distincta
forma praeditae, discernendae fuerunt. Cerebrum cum cerebello conjunctum fuit partibus medullaribus. Pons Varolii manifeste
conspici non potuit, neque raagis ventriculi cerebri. E nervis cerebralibus tertium tanfum par, seplimum (i. e. nervus facialis et
acusticus) et octavum, (glossopharyngeum, vagum et accessorium Willisii amplectens) adfuerunt. Medulla spinalis vero normalis
deprehensa est. Quuin septimum par nervorum cerebralium hoc tempore adhuc complecteretur nervum facialem et acusticum, certe
dici nunc non potest, num nervus auditorius ipse adfuerit, an facialis solus. Origo septimi istius in annexa tabula delineati paris
valde apparet ambigua, ita ut ex cerebri magis parte posteriori, quara e raedulla oblongata emergere videatur. Notandum est
adhuc, nullam praeter male conformatum caput in reliquis corpusculi partibus cerni potuisse deforraitatera.
Curtius 2) attulit observationem, ubi in monstro auriculae et cavum tympani cum ossiculis auditus deerant, partes petrosae va-
riis eminentiis, foraminulis et sulcis distinctae erant. Ab interiori parte in apicibus foramina deprehensa sunt, fere eo in Ioco, quo
meatus auditorius internus adesse solet.
1) In Abhandlungen der bohmisch. Gesellschaft der Wissenschaften fiir d. Jahr 1788. Thl. IV. S. 230. Zergliederung eines menschl. Cyklopen mit 1 Kupfertaf.
2) Specimen inaugurale medicum de monstro humano cum infante gemello Lugd. Bat. 1762. — Sandifort thesaur. dissertationum Vol. II. pag. 145 et 153.
res ut denudetur in iis casibus, in quibus parentes surdomutorum nullum auditus vitium prae se ferebant, cuique, quem occasio ejus-
modi familias observandi contingit, omnes, quae spectare possint ad rem, rationes diligenter perscrutetur perpensetque necesse est.
Nam tum demum, ad frequentiam surdomutitatis in quibusdara familiis non solum minuandam, sed et prohibendara, conferri poterit ali-
quid. Ubi enim medicina sublimiorem obtinet culturae gradum, ubi ergo etiam major de morbis et prohibendis et curandis cura coli
solet, ibi quoque minus occurrere videmus surdomutitatem, quara ubi minus colitur raedicina.
In universum quoque surdo-mutorum copia in Enropa tanta aestimatur, ut 2400 auditu et facultate loquendi praeditis homini-
bus, 1 surdo-mutus adnumerari possit, in Pensylvania contra jam 1800 audientibus loquentibusque 1 surdomutus adnuraerandus
esse dicitur. •
De frequentia surdomutitatis in America septentrionali numerationem 1830 factam afFert Warden, ubi ad multitudinem 12,856,154
hominum, e qnibus 10,526,058 Iiberi Europaei, 2,010,629 servi, et 319,467 Iiberi indigenae erant; 5,928 surdo mutorum, et quidem
5,244 surdo-mutorum Euiopaeorum, et 684 servorum et indigenarum numerabantur.
De vitiis omnibus, quae surdo-mutitati submissa sunt, cognitionem assequi eo magis interest, quo magis aegrotus vix alio,
quo quis invadatnr, morbo, sive ipsum, sive societatem hominum respiciamus, inhabilior fieri potest. Multi jam et ii prisci
ad morbosos auditus organi sfatus surdo-mutorum tendebant animum, neque, occasione oblata, negligebant, in cadavere surdo-
rautorum, quantum valebant arte secandi, inquirere, qnae fuissent causae surdomutitatis et queraadraodum in auditus organo rati-
ones fabricae abhorrerent ab norma. Pluriraa taraen hac in re, pariter ac et in ceteris, facta sunt ex medio saeculo praeterlapso.
Multas numeramus perscrutationes observationesque de hacce nostra re. Itaque ut in universum de morbosis statibus, qui surdo-
mutitati subesse solent, judiciiim assequamur, omnia singula et colligere et conserere certo ordine necessum est.
Quando oculos nostros ad omnia, quae anatomes ope eruta sunt, convertimus, surdomutitatis causam deprehendimus nunc in
vitiosa hujus vel alius pai tis formatione; nunc in defectu quarundam partium, quibus deficientibus, audiri nequit; nunc in peregrinis,
quibus auditus impediabatur; partibus; nunc hac in re, quod organa auditus morbis aliisve viribus alienis, imprirais mox post par-
tum accessis, in praestando munere impediebantur; nunc quod partes sensui anditus organoque loquelae inprimis inservientes in-
juriis externis inhabiles fiebant, quo surditas tum una cum mutitate in adultos, qui ante integro auditu gaudebant et facultate
loquendi perfectissima uti poterant, repente invasit.
Si ad observationes ante oculos positas judicare nobis Iiceat, discernendae sane sunt
1) surdomutitas congenita, et
2) surdomutitas acquisita, et quidem, quae
a) mox post partum, et
b) seriori quadam periodo invasit.
Omnes organoruin auditus status morbosos, qui ad observationes, huc usque relatas, surdomutitati ansam dabant, referre et,
quae ego in cadavere adulti surdomuti erui, illis adserere, mihi proposui in suscipiendo hoc Iabore. Itaque pathologicam modo
auditus organorum anatomen, quatenus spectat haec ad surdomutitatem, amplectatur opusculura hocce meum.
lnter disquisitiones, quas referre me nunc accingo, conspiciuntur etiam plures, quae non snnt institutae in surdo-mutis mor-
tuis, sed in foetibus, qui iterum partim tales sunt, qui ob corpusculi sui fabricam , nisi in corpore materno eoruin accensa vitae
Jux etiam post partum ulterius Iucendi auctoritate privata esset, vivere quidem extra matris corpus vaiuissent, ob vitiosos autem
status organorum auditus tamen permanere debuissent surdi et inde quoque rauti; partim vero tales, qui praeier vitiosam auditus
organorum fabricam etiam alias in aliis eorum corpusculi partibus haerentes ostenderent deformitates, dico monstra, qualia extra
raaternum corpus vitam agere raro solent. Qnalium etiam hic loci mentionem fieri, aptum hanc inprirais ob rem aestimavi, quod
formantis natuiae, quae in tam mullis adhuc nos Jatet, viam Iuce spargere nonnunquam valent. Observationes, quae foetus, alias
bene conformatos, tangunt, inter easlocem, quae factae sunt in surdomutis; quae vero monstra, omnibus nunc praemittam.
DEFECTTVA VITIOSACIUE PARTIUM AURIS EXTERXA£ I]tf MOIU
STRIS FABRICA.
DEFECTUS AURICULAE, AUT MEATUS AUDITORII EXTERNT, AUT CAVI TYMPANI, AUT CUNCTORUM OMNIUM.
In sic dicto cyclopeo monstro, quod sermo hic tangat, deprehendit Phochaska l) unam modo orbitam , bulbum nullum continen-
tem, duas autem prope inter se sitas et occlusas palpebras. Nasus externus oinnino defuit, neque minus rima oris detegi potuit.
Oris cavinn cuin Iingua iraperfecte formatum apparuit. Quod vero ad auditus organa spectat, referendum est, auriculas, aperturam
raeatus auditorii externi, meatum ipsura cavumque tympani defecisse, canales autem semicirculares et coehleam adfuisse. Inter os
frontis et occipitis ossaque parietalia tumor emersit, qui, quum fluiduin subrubrum conderet, capsulam exhibuit, quae inter du-
ram matrem et tunicam arachnoideam sita iisdemque quoque conformata fuit. Sub hac alia minori vero ambitu inventa est, quae
in basi cranii sita, cerebrum et cerebellum, qnae tenui tunica obducta apparebant, continuit. In cerebello ambae diversae substan-
tiae discerni potuerunt. In cerebro, quod nullam singularis rei speciera referebat, solumraodo plures erainentiae, nulla distincta
forma praeditae, discernendae fuerunt. Cerebrum cum cerebello conjunctum fuit partibus medullaribus. Pons Varolii manifeste
conspici non potuit, neque raagis ventriculi cerebri. E nervis cerebralibus tertium tanfum par, seplimum (i. e. nervus facialis et
acusticus) et octavum, (glossopharyngeum, vagum et accessorium Willisii amplectens) adfuerunt. Medulla spinalis vero normalis
deprehensa est. Quuin septimum par nervorum cerebralium hoc tempore adhuc complecteretur nervum facialem et acusticum, certe
dici nunc non potest, num nervus auditorius ipse adfuerit, an facialis solus. Origo septimi istius in annexa tabula delineati paris
valde apparet ambigua, ita ut ex cerebri magis parte posteriori, quara e raedulla oblongata emergere videatur. Notandum est
adhuc, nullam praeter male conformatum caput in reliquis corpusculi partibus cerni potuisse deforraitatera.
Curtius 2) attulit observationem, ubi in monstro auriculae et cavum tympani cum ossiculis auditus deerant, partes petrosae va-
riis eminentiis, foraminulis et sulcis distinctae erant. Ab interiori parte in apicibus foramina deprehensa sunt, fere eo in Ioco, quo
meatus auditorius internus adesse solet.
1) In Abhandlungen der bohmisch. Gesellschaft der Wissenschaften fiir d. Jahr 1788. Thl. IV. S. 230. Zergliederung eines menschl. Cyklopen mit 1 Kupfertaf.
2) Specimen inaugurale medicum de monstro humano cum infante gemello Lugd. Bat. 1762. — Sandifort thesaur. dissertationum Vol. II. pag. 145 et 153.