Koninklijke Nederlandse Oudheidkundige Bond [Hrsg.]: Oudheidkundig jaarboek (3. Ser. 5.1925)

78

GESCHIEDENIS VAN DORDRECHT

een raadsbesluit, dat de recommandaties van den stadhouder voortaan zouden worden ge-
negeerd, de zaak der democratie te dienen en verstevigden tevens de familieregeering.

Langzamerhand gingen echter den Heeren de oogen open. De burgerij eischte feitelijk
herstel van den in theorie bestaanden invloed der gilden; de burgers hadden het dus ook op
hun macht gemunt; was de Stadhouder wel de gevaarlijkste tegenstander?

Nieuwe of Sint Nicolaaskerk.

Ook iets anders werd hun duidelijk door de ervaring hunner stadgenooten Gevaerts
en de Gijselaar bij de Gevangenpoort in den Haag: beneden de patriotsche gegoede burgerij
leefde nog een sterke Oranjestrooming. Toen dan ook in 1787 de omkeer kwam, ontbrak
het niet aan Dordsche gewilligheid, oprechter wellicht dan in 1747.

Voortaan waren patriciaat en stadhouder vereend, en in 1795 werden beide, met
alle oude privileges, instellingen, gilden etc. weggevaagd.