DOI Seite / Zitierlink:
https://doi.org/10.11588/diglit.27110#0001
RECTOR & SENATUS
ELECTORALIS UNIVERSITATIS HEIDELBERGENSIS.
L. B. S.
Intiles olim, acerbissimiChristianorum hostes, cum hoc asfidue cogitarent, molirentur, agerent, ut illos non
vidi sblum per siipplicia privarent, verum etiam eorum nomen summum in odium per calumnias adducerent, ad-
vertentes autem, in veritate sibi nihil fore praesidii, confifras ad criminationes, proindeque ad mendacia confu-
giebant. Hinc, prout est apud Tertullianum apolog. c. 2. legum, morum, natura inimici audire cogebantur; in
quo tamen ipsb, quanta nomini, quanta genti, quantaque Religioni fieret injuria, non modo Scriptores apolo-
giarum Veteres ex profesfo dedere demonstratum, verum etiam veritas declaravit ipsa, cum testimoniis omni
majoribus exceptione fidem eundis faceret, quam justis, & equitati congruis uterentur, ac regerentur Christiani
, quam >rent Eorundem, ac incorrupti mores, quam ipsimet edent amicisiimi naturae, reda nimiri1 a, ac honesta modo,
ubriaque suadenti, contraria vero disfuadenti. Missis autem hac vice moribus, missa natura, ut leges modo memoremus, non
defuere quidem tales Gentilibus, quarum neglefrus, & denegata illis obedientia gravissimo Christianis dabatur crimini; cujus generis
^rat illa, quae coitiones Eorum illicitis accenscbat conventibus, falso tamen & iniquissime, quia, prout in laudato siiperius monumento
Ecclesiastico c. 38- legimus, in nullius perniciem unquam conveniebant, idemque congregati, quod dispersi erant; hoc universi, quod & sin-
gwi, neminem ladentes, neminem contristantes, quibus jure siibjungitur: cum probi, cum boni coeunt, cum pii, cum casti congregantur, non
estsasHo dicenda, sed curia. Talis quoque lex est alia, quae firmabat cultum Gentilium publicum, per leges stabilitum, a qua quia
Ghristiani recedebant, Gentilibus Xsisiavus £mc, ntf idem erat. Hoc enim nomine quondam Origenem arguebat Porphyrius, ut ex
Pusebio diseimus Hist. Eccles. VI. 19. Verum, neque hoc loco Christianis deerant, quae siiam, siiorumque causam agentes regreslum
ad Gentilismum persiiadere Rudentibus reponerent. Huc enim inter alia referri debet notabilis responsio, quam Dionyfius 1 0manus
faniliano, /Egypti Praefefro dedit; Deo, inquiens, magis obediendmnesse, quam hominibus; si illum, qui silus Deus eft, nec alium adorare,
nec a propofito disieffurum esse, nec unquam commissurmn, ut Christiani effe defineret. Quamvis autem postea instaret /Emilianus ,a & di-
c eretA: Quis vero vos prohibet, quo minus, hunc, jiquidem DEus eft cum iis, qui naturd Dii sunt, adoretis, Dionysius tamen, nulH inter-
posita mora, Nos mUum alium, ait, adoramus. Hoc modo Christiani reteres adversus legem, peregrinas religiones, & ex hoc ipio capi-
te Christianorum illam prohibentem sese tuebantur. Quamvis & alia, praeterea Christianis opponerentur. Quo referas licet illas de
Sacrilegio, quarum Lattantius meminit, quasque Conftitutiones Sacrilegas dixit, & Disputationes Jurisperitorum, in illas siisceptas ac in-
Ritutas, injustas dicere non dubitavit. Qui & nos ignorare noluit, Domitium Ulpianum Rescripta, quotquot exstabant Imperatorum,
quae Lattantio dicuntur nesaria, contra Christianos edita, uno volumine complexum fuisse. Tam dura, & aspera Christiatwrum illius
feta erant, cum illis tot legum struerentur insidis:, quasique plagae tenderentur, quo tanto facilius tamquam prehendi, pu-
uinque posfent. Qui tamen ipsi, cum essent innocentes vita, sielerumquepuri, nullo poterant jure r»n «*>(«<» accenseri, sed vel maxime
rur tnosyu; erant annumerandi; cum eorum omnia huc unice tenderent, nec alio spedarent, nisi, ut valere jussis cum universis, tum
lingulis, quos patebat esse cum tum ■'wumisemet ab iisdem segregarent, & cum iis demum, qui sequerentur legem libertao»
regiam, & hanc amarent, hanc colerent, huic totos se subjicerent, sese conjungerent, & consociarent. Hinc enim peccatum ipsum
cognominabant, eamque hac didione, tamquam caradere quodam insigniendam, post Praeconem legis amoris,id est,S.Joan-
nem Apostolum merito judicabant. Hinc, quidquid r,? nomii^ venire potest, cane pejus, & angue fugiebant. Hinc & specia-
tim Aposloli, horrendum, atque atrocislimum crimen, cujus Judsri r - se fecerant, cum ipsiim gloris Dominum Gentilibus crucifigen-
dum traderent, vel ideo gravissime reprehendebant, quia Servatorei imani Generis *»«. «»»/*•» cruci affixum interemerint. Ve-
rum hinc etiam eveniebat, ut Christiani crediti fuerint non amplius dem esse sub lege, videlicet peccatorem tum accusante, tum
condemnante, sed siib gratia, non tamen eo ipso exleges, suique * is, sed alieni fuisse fadi, videlicet Redemtoris, in quo legi per le-
gem mortui, nunc DEO, sed in Cb isto,qukum crucisixi suerint, eidem psi vivere tenerentur, prout liquido satis Paulus, non Jurecon-
sultus, sed Apoftolus rem explicat, & pulcherrime illustrat vocato ii subsid ium jure Uxoris, quae defundo marito priore, si fada de
inde fuerit alterius, illo - .udem soluta, sed huic eo fortius adstrifh sit, quo justius, utpote legis vinculo eo collig? m esse con-
slet. Huc t**im fere cu redeunt, quae hanc in rem au nomanos icripsit Apostolus c. VII. 1 - 5. ut h, vinceret, uod animo
tum agitab , & persuasi i volebat omnibus, qui Christiani forent, videlicet, abesse tantum, ut, ex quo CLustus postulat^ legis satis-
fecerit, illi sint in statu w* positi, ut potius Chrislo fadi vel maxime veniant censendi; nemoque non hinc intelligat, quam be-
ne sibi constet similitudinis, qua utitur Apoftolus, videlicet credentes mortisicatos suisfe legi per corpus Chrifii, ut sierent alterius,
qui ex mortuis resurrexit, utsruttum DEO serrent. Dignissima hinc consideratu sunt, quae satis cogitari nequeunt, pariter ab Aposto-
lo, sed alibi, videlicet 1. Cor. VI. 15. prolata, ut omnibus, qui Christo nomen dedisfent, fuga meretricii commercii serio praecipe-
retur hanc in sententiam: An ignoratis, corpora veftra Christi membra effe. Num igitur ego, membra Chrisii mihi vindicans, meretricis
inde membra constituam? Absit hoc, nec unquam eveniat. Respondet juri fadum. Gens enim Chrisliana Vetus, qua nulla sandior,
nulla castimoniae studiosior, nec unquam juris Redemtori competentis intelligentior, non animum modo, verum etiam corpus ipsum
adeo illi servavit purum, & integrum ac illibatum, ut speciatirn fceminas Christianorum Gentiles nequiverint admirari satis, quippe
quas sic satis constat asfidue sibi revocantes in memoriam, Petrinum illud monitum, quod prioris epistolae tertio capite occurrens igno-
rare non poterant, ita siiam composuisfe vitam, ut exempli causa libamus, magister artis dicendi palam exclamarit: Proh quales}(emi-
nas habent Christiani! Quoniam, ut in laudatum locum advertit Hugo Grotius, ipsis tacentibus castitas, aliseque virtutes commenda-
bant maritis, non uxores tantum, sed & philosophiam vere divinam, in qua erant institutar. Neque tamen praeclara virtus illa mu-
liebrem modo, sed & virilem sexum condecorabat. Neque praeterea sola,verum etiam cum tot aliis virtuibus ei se jungentibus, & cumpri-
mis pietate, nec non caritate consociata spedandam semet exhibebat. Neque tam moris, quam legis instar erat. Nec enim Christia-
rns Veteres tot illustria latebant oracula, qua: tot sacri Vates multis ante seculis cecinerant, cum de Lege Divina cordibus credentium in-
siribenda, toties, totiesque agerent, DEIque Populum erudirent. Vaticiniorum autem huc pertinentium si circumspiciamus comple-
mentum, ubinam felicius id inveniemus, quam in Clmstianis Veteribus Christo «n^c. Res digna cognitu, & consideratu , quae vero
praeterea nobile didendi continet argumentum, nulli non tempori, sed tamen speciatirn illi, quo vesustisfimo more leges, ac Statuta
Hujus Universitatis nostrae sunt annuatim recitanda, id est primo cujusvis anni mensi cumprimis accommodatum. De quo hinc quo-
que Reflor unanimi superiore anno exeunte, suffragio eleftus, Isque Conjunttissmus Nobis Collega noster, Historia Ecclefiastica ac Elo-
quentia Prosesfor, PHILIPPUS LUDO VICUS PASTOIR paucis agere constituit, fafloque dicendi fine, leges, quas diximus, prae-
legendas publice curabit. Quem ad Afrum, qui crastinum in diem, ejusque nonam, quae meridiem antevertet, horam incidet, hU-
manislime invitantur Archi-Palatinarum Musarum, quoquot hic loci degunt, Patroni ac Fautores, & rogantur, ut difro tempore
in aula Collegii Wilhelmiani comparere ne graventur. Cives autem Academici, Noslrae quippe subjefri jurisdifrioni, quorum salute
nil nobis antiquius est, & commendatius, quorumque bono afrus iste institui sblet, ut hora, locoque difris frequentes conssuant,
serio monentur. P. P. Heidelbergae, a. d. 25* Januarii MDCCXLIII.
HEIDELBERG/E, Ex Typographejo Academico per Joannem Jacobum Haener.