DOI Seite / Zitierlink:
https://doi.org/10.11588/diglit.13444#0058
— 44 —
ac primum quidem inde, quod in lilulo Eleusinio CIAIV2 834b v.
30—50 mysteria et magnorum Eleusiniorum certamina separala sunt,
nihil sequitur; nam cum magistratus hoc in titulo rerum diversissimarum
rationes reddant. pro rebus, quantuni quidein fieri potuit, npn pro soliemni-
bus, quae pauca sunt inter alias res, singula distributa sunt. eodem autem
iure, quo Momnisenius Eleusinia separat a mysteriis, quivis in ordine
ita haerere possit, ut Eleusinia multo post mysteria celebrata esse
ea de causa dicat, quod haec in versu 32., illa in 47. sint. deinde quo
veniamus, si titulis hoc modo utimur, uno exemplo allato illustretur. tituli
ephehici II 467 versus 9—11 hi sunt: snotrjffavzo ds xai %ijv imandv-
%H<Siy zotg IsQoTg sv SnXotg xai noosnsjixpav avzd xai zdv "Iuxyov
wffuihoig' rjQuvzo ds y.al xolg Mvffztjototg zovg (Sovg sv 'EXsvfftvt
ziji 3-vfftut xai aitzoi sfiovd-vzrjffuv sv zdit nsQi (SoXtot zov tsoov. tum
epliebi curs"us lampadas pompas omnes rite absolvisse et socios et Roma-
nos salutasse affirmantur. inter cursus autem et Jampadas id est, quo com-
motus scriba totum locum mysteriis adiunxit: xal rjQuvzo zatg S-vffiaig
zovg (iovg svGy/^fiovcog. tum haec sequuntur (v. 15—19): nuQijyayov
ds xal zotg 'EXsvfftvtotg (Sovg zoocpiag dvo xal sS-vffav, xal zotg
Usioatotg zdn JtovvGiot zuvqov xai s&vguv, zotg zs z/tovvGiotg szsqov
(iovv Szt xdXltGzov nccQijyuyov %ijt nofxmijt ov xal s&vGuv sv zeoi
isodit, xal sni zovzoig dnccGtv sxaXXisQrjffuv: boves, quos ephebi
singulis sollemnibus obtulerint, enumerantur; deinde Thesea et Epita-
phia, tum Munichia sequuntur. cum autem Munichia exlra urbem cele-
brata sint, commode haec adduntur (v. 22—23): s§rjl-&ov Ss xal ini
za (fQovQia xal za oQta zijg Idzztxijg nXsovdxtg iv SnXotg xa&dig
inszazzov avzotg za xpijcf:tG(j,uza zijg %s (lovXijg xai zov drjfiov.
quibus singulae cerimoniae, quae Salamina spectant, adiunguntur, tum liaec
periodum concludunt (v. 27—32): — — s&vGav %oot Jti zdot TQonaim
zotg %s noorjQOGtotg rjQuvzo zovg (iovg sv "EXsvfftvt xai iXstzoitQyijffuv
sv %d>t ieQcSt svzdxzoig. avsO-rjxuv ds xcei zotg (isydXotg (ivffztjototg
cptdXijv zijt %s JrjkxrjzQt xai z-rjt KoQrji %uQtGzijQiov ano dQax(vd>v
2zscpuvrjcp6oov sxazov, zug zs uXXug &vGiag zdg xa&rjxovGug dnccGag
s8-vc!av (iszd zs zov xoGfirjcov xui zcov dtdccffxdXoov zotg flsotg xai
%otg svsQyszatg %ov dij(iov xai ixaXXtsQTjffav s(indffatg. iam circulus
in se revertitur. est autem una quasi parenthesis intermissa inter myste-
ria et Eleusinia (v. 12—15); sed mysteria el Eleusinia separanda esse
Mommsenius iubet. contra multae ac diversissimae res inter Eleusinia et
Proerosia intercedunt. sed coniungenda esse Mommsenius arbitratur. sic
hoc loco facile fuisset: nam excursu toto eiecto Roberti disputaliouein citare po-
tuissem. tamen nihil mutare malui; non inutile enim fore duxi, si ctiam ncuSa
/jiiozrjv pro viribus ea efficere conatum esse monstrcm, quae hierophanta manu valida
perfecit.
ac primum quidem inde, quod in lilulo Eleusinio CIAIV2 834b v.
30—50 mysteria et magnorum Eleusiniorum certamina separala sunt,
nihil sequitur; nam cum magistratus hoc in titulo rerum diversissimarum
rationes reddant. pro rebus, quantuni quidein fieri potuit, npn pro soliemni-
bus, quae pauca sunt inter alias res, singula distributa sunt. eodem autem
iure, quo Momnisenius Eleusinia separat a mysteriis, quivis in ordine
ita haerere possit, ut Eleusinia multo post mysteria celebrata esse
ea de causa dicat, quod haec in versu 32., illa in 47. sint. deinde quo
veniamus, si titulis hoc modo utimur, uno exemplo allato illustretur. tituli
ephehici II 467 versus 9—11 hi sunt: snotrjffavzo ds xai %ijv imandv-
%H<Siy zotg IsQoTg sv SnXotg xai noosnsjixpav avzd xai zdv "Iuxyov
wffuihoig' rjQuvzo ds y.al xolg Mvffztjototg zovg (Sovg sv 'EXsvfftvt
ziji 3-vfftut xai aitzoi sfiovd-vzrjffuv sv zdit nsQi (SoXtot zov tsoov. tum
epliebi curs"us lampadas pompas omnes rite absolvisse et socios et Roma-
nos salutasse affirmantur. inter cursus autem et Jampadas id est, quo com-
motus scriba totum locum mysteriis adiunxit: xal rjQuvzo zatg S-vffiaig
zovg (iovg svGy/^fiovcog. tum haec sequuntur (v. 15—19): nuQijyayov
ds xal zotg 'EXsvfftvtotg (Sovg zoocpiag dvo xal sS-vffav, xal zotg
Usioatotg zdn JtovvGiot zuvqov xai s&vguv, zotg zs z/tovvGiotg szsqov
(iovv Szt xdXltGzov nccQijyuyov %ijt nofxmijt ov xal s&vGuv sv zeoi
isodit, xal sni zovzoig dnccGtv sxaXXisQrjffuv: boves, quos ephebi
singulis sollemnibus obtulerint, enumerantur; deinde Thesea et Epita-
phia, tum Munichia sequuntur. cum autem Munichia exlra urbem cele-
brata sint, commode haec adduntur (v. 22—23): s§rjl-&ov Ss xal ini
za (fQovQia xal za oQta zijg Idzztxijg nXsovdxtg iv SnXotg xa&dig
inszazzov avzotg za xpijcf:tG(j,uza zijg %s (lovXijg xai zov drjfiov.
quibus singulae cerimoniae, quae Salamina spectant, adiunguntur, tum liaec
periodum concludunt (v. 27—32): — — s&vGav %oot Jti zdot TQonaim
zotg %s noorjQOGtotg rjQuvzo zovg (iovg sv "EXsvfftvt xai iXstzoitQyijffuv
sv %d>t ieQcSt svzdxzoig. avsO-rjxuv ds xcei zotg (isydXotg (ivffztjototg
cptdXijv zijt %s JrjkxrjzQt xai z-rjt KoQrji %uQtGzijQiov ano dQax(vd>v
2zscpuvrjcp6oov sxazov, zug zs uXXug &vGiag zdg xa&rjxovGug dnccGag
s8-vc!av (iszd zs zov xoGfirjcov xui zcov dtdccffxdXoov zotg flsotg xai
%otg svsQyszatg %ov dij(iov xai ixaXXtsQTjffav s(indffatg. iam circulus
in se revertitur. est autem una quasi parenthesis intermissa inter myste-
ria et Eleusinia (v. 12—15); sed mysteria el Eleusinia separanda esse
Mommsenius iubet. contra multae ac diversissimae res inter Eleusinia et
Proerosia intercedunt. sed coniungenda esse Mommsenius arbitratur. sic
hoc loco facile fuisset: nam excursu toto eiecto Roberti disputaliouein citare po-
tuissem. tamen nihil mutare malui; non inutile enim fore duxi, si ctiam ncuSa
/jiiozrjv pro viribus ea efficere conatum esse monstrcm, quae hierophanta manu valida
perfecit.