na kompozycie Palladia i koryntii Scamozziego, a więc na najwspanialszych
porządkach w systemach obu teoretyków (por. tabela III). Całość jest nieco
niższa (o f M) od obu wzorów, a belkowanie—wyższe o|-M kosztem zmniej-
szonego piedestału. Względnemu powiększeniu uległy fryz belkowania i kapitel
Ryc. 14. „Porządek polski” Ferdynanda Naxa, tabl. I
kolumny, na nich też skupiły się motywy indywidualizujące „polski porządek”.
Zdobiące fryz girlandy, bukraniony i wieńce laurowe podkreślają heroiczno-
triumfalny charakter porządku, któremu piętno narodowe nadają królewskie
orły między wolutami kompozytowych w zasadzie kapiteli.
Nauka o porządkach stanowiła ważny dział nowożytnej teorii architektury,
była więc też uwzględniona przez niemal wszystkich polskich autorów. Z na-
tury rzeczy w niej właśnie najsilniej dochodziła do głosu normatywna strona
teorii, w niej też uzewnętrzniał się wyraźnie kult autorytetów. Przewodnikami
88
porządkach w systemach obu teoretyków (por. tabela III). Całość jest nieco
niższa (o f M) od obu wzorów, a belkowanie—wyższe o|-M kosztem zmniej-
szonego piedestału. Względnemu powiększeniu uległy fryz belkowania i kapitel
Ryc. 14. „Porządek polski” Ferdynanda Naxa, tabl. I
kolumny, na nich też skupiły się motywy indywidualizujące „polski porządek”.
Zdobiące fryz girlandy, bukraniony i wieńce laurowe podkreślają heroiczno-
triumfalny charakter porządku, któremu piętno narodowe nadają królewskie
orły między wolutami kompozytowych w zasadzie kapiteli.
Nauka o porządkach stanowiła ważny dział nowożytnej teorii architektury,
była więc też uwzględniona przez niemal wszystkich polskich autorów. Z na-
tury rzeczy w niej właśnie najsilniej dochodziła do głosu normatywna strona
teorii, w niej też uzewnętrzniał się wyraźnie kult autorytetów. Przewodnikami
88