DOI Seite / Zitierlink:
https://doi.org/10.11588/diglit.26756#0225
Hinweis: Dies ist eine zusätzlich gescannte Seite, um Farbkeil und Maßstab abbilden zu können.
0.5
1 cm
19
jaką datę należy uznać za początek odrodzenia. 2* Kilka lat wcześ-
niej E.J. Delścluze pisał, że trudno jest precyzyjnie określić ce-
zurę dzielącą średniowiecze od renesansu. Równocześnie pojawiły
się nowe koncepcje periodyzacji. V roku 1840 Jean-Jacques~Antaine
Ampere mówił już o renesansie karolińskim, który był "matką dwu
innych": "renesansu powszecłinego" u schyłku XI wieku oraz trze-
ciego renesansu w XV i XVI stuleciu. 25
V latach czterdziestych pcjęcie renesansu jako epoki było już
w powszechnym użyciu w wielu krajach. ¥ monumentalnym dziele Le
Moyen-Age et la Renaissance, wydanym w Paryżu w roku 1848, czy-
tamy w przedmowie Paula Lacroix, że słowo renesans, przejęte już
przez wszystkie języki, zyskuje nowe znaczenia odmienne od
pierwotnego. 2G
Rozwój badaó w zakresie historii sztuki na przełomie XVIII i
XIX wieku 27 oraz wyodrębnienie przez historyków odi-odzenia jako
okresu w historii kultury pozwoliły na wprowadzenie pojęcia stylu
renesansowego jako stylu epoki. V tym=~
renesans występuje w artykule Hittorff.E" „ W6
naissance w roku 1833. 2S ¥spomniany j^E -
naire de l'Acadśmie Franęaise (1838) w^-N
sowy (style de la renaissance), będący
połączeniem stylu średniowiecznego z =-^
E. Kaufmann, Der Renaissancebegril^. 0
geschichtsschreibung, ¥interthur 1932,
o.c., s. 148 - 150.
2S E.J. Delócluze, Florence et ses v-
Bruxelles 1837, I, s. 236; J.-J.-A. AmpóiE- 5,
la France avant le douziśme siecle, Il]-
i 126; H. Baeyens, o.c., s. 115 - 116.
ze H. Baeyens, o.c., s. 117 - 118: F =~
naissance. Equivoaues et malentenaus =.
histoire. ńtuaes publiśes par C. Perl(= ,
59 - 60. *
27 Ip. prace L. Lanzi, Storia pitto.Er
sorgimento delle belle arti fin presso - ®
Bassano 1795 - 1796; J.D. Fiorillo, Gesc.-
ste von ihrer Viederauflebung bis auf —
tingen 1798 - 1808. Ęjn
2S J.-I. Hittorff, Architecture de la -
pśdie des gens du monde, II, 1833. Por=-
der Renaissance, Leipzig 1912, s. 105 -
CO
-C
O
° I
o v
CD c
s
0 5
o6
C
D 2.
O °
o
jaką datę należy uznać za początek odrodzenia. 2* Kilka lat wcześ-
niej E.J. Delścluze pisał, że trudno jest precyzyjnie określić ce-
zurę dzielącą średniowiecze od renesansu. Równocześnie pojawiły
się nowe koncepcje periodyzacji. V roku 1840 Jean-Jacques~Antaine
Ampere mówił już o renesansie karolińskim, który był "matką dwu
innych": "renesansu powszecłinego" u schyłku XI wieku oraz trze-
ciego renesansu w XV i XVI stuleciu. 25
V latach czterdziestych pcjęcie renesansu jako epoki było już
w powszechnym użyciu w wielu krajach. ¥ monumentalnym dziele Le
Moyen-Age et la Renaissance, wydanym w Paryżu w roku 1848, czy-
tamy w przedmowie Paula Lacroix, że słowo renesans, przejęte już
przez wszystkie języki, zyskuje nowe znaczenia odmienne od
pierwotnego. 2G
Rozwój badaó w zakresie historii sztuki na przełomie XVIII i
XIX wieku 27 oraz wyodrębnienie przez historyków odi-odzenia jako
okresu w historii kultury pozwoliły na wprowadzenie pojęcia stylu
renesansowego jako stylu epoki. V tym=~
renesans występuje w artykule Hittorff.E" „ W6
naissance w roku 1833. 2S ¥spomniany j^E -
naire de l'Acadśmie Franęaise (1838) w^-N
sowy (style de la renaissance), będący
połączeniem stylu średniowiecznego z =-^
E. Kaufmann, Der Renaissancebegril^. 0
geschichtsschreibung, ¥interthur 1932,
o.c., s. 148 - 150.
2S E.J. Delócluze, Florence et ses v-
Bruxelles 1837, I, s. 236; J.-J.-A. AmpóiE- 5,
la France avant le douziśme siecle, Il]-
i 126; H. Baeyens, o.c., s. 115 - 116.
ze H. Baeyens, o.c., s. 117 - 118: F =~
naissance. Equivoaues et malentenaus =.
histoire. ńtuaes publiśes par C. Perl(= ,
59 - 60. *
27 Ip. prace L. Lanzi, Storia pitto.Er
sorgimento delle belle arti fin presso - ®
Bassano 1795 - 1796; J.D. Fiorillo, Gesc.-
ste von ihrer Viederauflebung bis auf —
tingen 1798 - 1808. Ęjn
2S J.-I. Hittorff, Architecture de la -
pśdie des gens du monde, II, 1833. Por=-
der Renaissance, Leipzig 1912, s. 105 -
CO
-C
O
° I
o v
CD c
s
0 5
o6
C
D 2.
O °
o