Prace z Historii Sztuki (2.1948)

102

STANISŁAW LORENTZ

Oba odlewy we framu-
gach bocznych, umieszczone
na identycznych podstawach,
wykonane są pod względem
technicznym jednakowo: o-
dlew jest wewnątrz pusty,
ścianki są bardzo cienkie.
Głowa środkowa posiada od-
mienną podstawkę, a we-
wnątrz odlew jest prawie peł-
ny. Na głowie Seneki z lewej
framugi wyryty jest z tyłu
napis: „SINICUS“, na głowie
mędrca z prawej framugi
wyryte są z tyłu inicjały „M:
V:“ i data ,,1805“ (ryc. 65).
Wszystkie te odlewy wyko-
nane są dość prymitywnie.
Nie były więc sprowadzane
z zagranicy, lecz raczej wy-
konane na miejscu, a w ta-
kim razie nasuwa się pyta-
nie, czy nie są to próby odle-
wów, sporządzone w Wilano-
wie na zlecenie Stanisława
Potockiego, i czy nie dałoby
się związać ich z jego próba-
mi sporządzania imitacji waz
antycznych według orygina-
łów, które posiadał w swej
kolekcji *). Jeśliby to przy-
puszczenie okazało się prawdopodobne, to z kolei nasuwałoby się pyta-
nie, czy jeden z odlewów, mianowicie Seneki, nie jest wykonany z rzeź-
by, która znajdowała się w posiadaniu Potockiego lub przynajmniej
w jednym z warszawskich zbiorów w początku XIX w.

Znane są 33 antyczne repliki tego Pseudo-Seneki i 8 fałszowanych
albo podejrzanych. Wszystkie pochodzą od jednego pierwowzoru. Jedna
z replik antycznych, dziś znajdująca się w Musee de Cinąuantenaire w Bru-
kseli, dokąd przeszła ze zbioru Somzee w Brukseli, przez czas dłuższy
znajdowała się w Polsce. Miał ją nabyć w r. 1640 w Grecji konserwa-


:

' ■

' & -<■2 ;


65. Mędrzec starożytny.

b S. Lorentz, O polskich zbieraczach waz antycznych, Meander, r. II, 1947,
Nr 1, s. 12—13.