DOI Page / Citation link:
https://doi.org/10.11588/diglit.31285#0075
Orayio Didascalica. 71
quia illis invideant, qui laudantur, quis enim
invidicE locus esse poiest aut in vivis, quos
altc supra mortalium vuigus evexit sortis suae
dignitas; aut in mortuis, quos infra viven-
tium fortunam omnium dejecit fati acerbitas?
Neque tam supra politos , neque tam infra
demdsos appetit invidia , quae proximis ple-
rumque adhtErescit. Unde igitur illa homi-
num in laudationibus publicis offenho tam
facilis ? Invisum habent illi scilicct aut certd
luspeclum orationis panegyricaegenus univer-
sum. Sic enim animum inducunt orationes
ejusmodi non ab asquirate profedtas esfe, sed
vel expetiras a viris potentibus, & inanisglo-
rise cupidioribus ; vei inve&as a disertis ho-
minibus & ambitiosis, qui, dum alii alia via,
ipsi ad gratiam & honores adulatione publica
gralsarentur.
Ex qua opinione falsa error hic alter se-
quitur adornandae orationi panegyricae ido-
neum esse maxime non qui prudencillimus sit
Orator, sed qui adulator conhdentissimus.
An vero geminum errorem illum & lau-
dationum invenroribus, 6c iilarum Scriptori-
bus, &huic ipsi quam profitemur Arti Rhe-
toricae iniquissimum, altiUs desixum in animis
residere patiemur ? Qui Satyram adversus
obtre£tatores ejus publice defendimus, an
orationem panegyricam relinquemus omni
patrocinio desertam ? Huic me certe patro-
num offeram hodie, non mea dicendi facul-
tate fretus in qua sentio quam parum procsidii
quia illis invideant, qui laudantur, quis enim
invidicE locus esse poiest aut in vivis, quos
altc supra mortalium vuigus evexit sortis suae
dignitas; aut in mortuis, quos infra viven-
tium fortunam omnium dejecit fati acerbitas?
Neque tam supra politos , neque tam infra
demdsos appetit invidia , quae proximis ple-
rumque adhtErescit. Unde igitur illa homi-
num in laudationibus publicis offenho tam
facilis ? Invisum habent illi scilicct aut certd
luspeclum orationis panegyricaegenus univer-
sum. Sic enim animum inducunt orationes
ejusmodi non ab asquirate profedtas esfe, sed
vel expetiras a viris potentibus, & inanisglo-
rise cupidioribus ; vei inve&as a disertis ho-
minibus & ambitiosis, qui, dum alii alia via,
ipsi ad gratiam & honores adulatione publica
gralsarentur.
Ex qua opinione falsa error hic alter se-
quitur adornandae orationi panegyricae ido-
neum esse maxime non qui prudencillimus sit
Orator, sed qui adulator conhdentissimus.
An vero geminum errorem illum & lau-
dationum invenroribus, 6c iilarum Scriptori-
bus, &huic ipsi quam profitemur Arti Rhe-
toricae iniquissimum, altiUs desixum in animis
residere patiemur ? Qui Satyram adversus
obtre£tatores ejus publice defendimus, an
orationem panegyricam relinquemus omni
patrocinio desertam ? Huic me certe patro-
num offeram hodie, non mea dicendi facul-
tate fretus in qua sentio quam parum procsidii