DOI Artikel:
Omilanowska, Małgorzata: Wacław Weker i jego niezrealizowane projekty dla Gdyni i Jastrzębiej Góry
DOI Seite / Zitierlink:https://doi.org/10.11588/diglit.43445#0214
Małgorzata
Omilanowska
II. 2. Warszawa, dom spółdzielczy przy ulicy Karowej, Wacław Weker, 1925-1927,
fot. Archiwum Państwowe miasta Warszawy, Referat Gabarytów
wiatraka, który urozmaicał monotonię kompozycji, przełamanej dodatkowo
budynkami łączników spajających niektóre domy. Na osiedlu przeważać miały
mieszkania dwu- i trzyizbowe. Niestety, nie udało się zrealizować całego pro-
jektu - w latach 1927-1928 wzniesiono jedynie trzy z planowanych domów
(Aleja Wojska Polskiego 29 i 31, pomiędzy ulicami Bitwy pod Rokitną i Or-Ota).
Dwa z nich to czterokondygnacyjne długie bloki, ustawione - zgodnie z projek-
tem - prostopadle do Alei Wojska Polskiego. Trzeci, niemal identyczny, wznie-
siono na rzucie litery L, dostawiając krótsze ramię ustawione w linii zabudowy
Alei (il. 4). I to właśnie ten „frontowy” budynek osiedla uzyskał nieco bardziej
urozmaiconą fasadę - z dwubocznymi wykuszami i wysokimi, ostro zakończo-
nymi niszami, ujmującymi osie klatek schodowych.
Zapewne w 1927 r. powstał - opracowany przez Wekera i Ufnalew-
skiego - projekt wzniesionej w następnych latach kamienicy na warszawskiej
Ochocie przy ulicy Kaliskiej 17 u zbiegu z ulicą Sękocińską14. Ten narożny
dom składał się z dwóch frontowych skrzydeł i niewielkiej oficyny bocznej.
„Rocznik Stowarzyszenia Architektów Polskich” 1927/1928, nr 1.
208
Omilanowska
II. 2. Warszawa, dom spółdzielczy przy ulicy Karowej, Wacław Weker, 1925-1927,
fot. Archiwum Państwowe miasta Warszawy, Referat Gabarytów
wiatraka, który urozmaicał monotonię kompozycji, przełamanej dodatkowo
budynkami łączników spajających niektóre domy. Na osiedlu przeważać miały
mieszkania dwu- i trzyizbowe. Niestety, nie udało się zrealizować całego pro-
jektu - w latach 1927-1928 wzniesiono jedynie trzy z planowanych domów
(Aleja Wojska Polskiego 29 i 31, pomiędzy ulicami Bitwy pod Rokitną i Or-Ota).
Dwa z nich to czterokondygnacyjne długie bloki, ustawione - zgodnie z projek-
tem - prostopadle do Alei Wojska Polskiego. Trzeci, niemal identyczny, wznie-
siono na rzucie litery L, dostawiając krótsze ramię ustawione w linii zabudowy
Alei (il. 4). I to właśnie ten „frontowy” budynek osiedla uzyskał nieco bardziej
urozmaiconą fasadę - z dwubocznymi wykuszami i wysokimi, ostro zakończo-
nymi niszami, ujmującymi osie klatek schodowych.
Zapewne w 1927 r. powstał - opracowany przez Wekera i Ufnalew-
skiego - projekt wzniesionej w następnych latach kamienicy na warszawskiej
Ochocie przy ulicy Kaliskiej 17 u zbiegu z ulicą Sękocińską14. Ten narożny
dom składał się z dwóch frontowych skrzydeł i niewielkiej oficyny bocznej.
„Rocznik Stowarzyszenia Architektów Polskich” 1927/1928, nr 1.
208