DOI Artikel:
Text
DOI Seite / Zitierlink:https://doi.org/10.11588/diglit.12187#0024
- 4 -
χλ\ έπτά ενεγράφησαν ήδη μέλη τής εταιρίας τακτικά η συνίρομτ,ταϊ χα; έπεμψαν εις ήυας προ
μικρού την έτησίαν αύτών συνδρομήν. Προσδοκάται δέ και άλλων μελών ή ;γγραφή αυτόθι καί
ίτι έν Μαγκεστρια και Λιβερπόλει, όπου έμπορευονται έμογίνεϊς επίσης φιλοπατριδβς και φιλό-
τιμοι. Ελπίζεται δε ότι και οί έν Β'έννη οίκοϋντες Έλληνες θελο^σι μιμηΟή τό καλόν παράδειγμα
τοΰ έχει φΐ'ογενεστάτου Ηαρώνος ϊίμωνος Σίνα, όστις πληροφορηθείς περι των χρειών τής ημετέ-
ρας εταιρίας, προσεθηκεν έφέτος είς την έτηαίαν αύτοϋ δόσιν και έκτ^χτον πεντακοσιόδραχμον
συνδρομήν. Τούτων οΰτως εχόντων, είναι δρα πιστευτόν ότι τό άξιέπαινον παράδειγμα των έν
"Αγγλία και Καλκούτη φιλοπατρίδων Ελλήνων θέλει μείνη άνευ τίνος έπι του πνεύματος των
άλλαχού φίλων, ομογενών επιδράσεως ; Δυνάμεθα δρα να ύτιοΟεσο;μεν είς τά φιλότιμα της Ελ-
λάδος τέκν*, όπου και αν διατρίβωσι, τοσαυτην προς τάς οληθε'.ς της μητρός των χρείας ψυχρό-
τητα, ώστε νά διάτάβωαι νά προσενέγκωσιν υπέρ της διατηρήσεως τών αρχαίων κοσμημάτων
αυτής τουλάχιστον μέρος τι τών όσα πολλάκις του έτους δαπανώσιν είς μιαν μόνην μετα τών φί-
λων των εύωχίαν, είς εν και μόνον έσπρρινόν μετ' αύτών τεοπόσιον; Ουδαμώς· ή γνωστή τών Ελ-
λήνων φιλοπατρία, ην καϊ αύτοί οί εκ προθέσεως τό ήμέτερον έθνος κακολογοΰντες να άρνηθώσι
δέν δύνανται, αποκρούει τοιαύτηυ ύπόθεσιν, διεγείρει δ' έν ήμΐν τήν παραμυ*;ητΐ'ήν προοδοκϊαν,
ότι και οί έν Τεργέστη και οΐ έν τα'ις παριοτρίοις ήγεμονίαις και οϊ έν τή ρωσ-κκή αυτοκρατορία
και οί έν ταΐς πόλεσι της οθωμανικής αρχής διαμένοντες "Ελληνες £)έλουσι προθυμηθή νά συντε-
λέσωσιν, έκαστος κατά τό μέτρον της προαιρέσεως του, εις τό μέγα της ημετέρας εταιρίας κχί
χολυδάπανον έργον. *Ας θαρρώμεν λοιπόν, άξιότιμοι συνέταιροι, καϊ άς έμμένωμεν εύσταθώς είς
τήν ήμετεραν πρόθεσιν, πεποιθότες ότι ό πανάγαθος Θεός στέφει πάντοτε μέ έπιτυχίαν πάσαν ε-
πιχείρηση ην αγαθή βούλησις έσχεδίασε καί αγαθή βούληοις μεθ' υπομονής χαί φρονήσέως
διευθύνει.
Ή της αγαθής βουλήσεως δυναμις, ισχυρά πολλάκις καϊ μεγαλουργός έν έκάστω άνθρώπω,
καθίσταται άσυγκρίτως ισχυρότερα και αληθώς τεραστία, όταν πολλαπλασιάζηται δια της προς
ένα κοινόν σκοπόν σταθεράς πολλών ανθρώπων όμοΟ συνδρομής. Προς βεβαίωσιν τούτου ούδεμίαν
εχομεν χρείαν παραδειγμάτων άρχαίωι» ή αλλότριων αύτη τοϋ έθνους ημών ή εκ τοΰ τάφου εις
νέαν πολιτικήν ζωήν έξανάστασις, τό μέγα τούτο έργον της άπό της σκηνής τοΰ κόσμου άποχω-
ρούσης νυν γενεάς, δέν οφείλεται δρα είς την ένωσιν ολίγων τινών κατ' άρχάς χαί αδυνάτων, άλ-
λ' υπο φιλοπατρίας ένθουσιώντων ομογενών και τήν είς τήν άγαθήν εαυτών πρόθεσιν έγκαρτέρη-
σιν ; Είναι αληθές ότι πολλάκις πλάνα τον ανθρωπον της καρδίας ό πόθος, άνερεθίζων τήν φαν-
τασίαν αύτοΰ είς άνάπλασιν φασμάτων κενών, άτινα δέν δύνανται νά ένδυθώσι πραγματικότητα.
Ε'ις πλάνην τοιαύτην πολλάκις περιέπεσε τό ήμέτερον έθνος, προσδοχήσαν ματαίως έν τω δικαίω
πόθω αύτοΰ φιλάνθρωπον παρά τών δυναμένων προστασίαν και άρωγήν. Άλλ" είναι άρα πλάνη
τοιαύτη καί ή πεποίθ^σις ημών περί της αποτελεσματικότητος τών έπιμο'νων της ημετέρας εται-
ρίας ενεργειών, Είναι άρα πλάνη ή πίστις αυτη, ήτις στηρίζεται ένθεν μεν επί τη; έμολογσυμε-
νης ιερότητας του της αρχαιολογικής εταιρίας σκοπού, ένθεν δε επί της πασίγνωστου τών Έλλή-
νων φιλοπατρίας ; αδύνατον.
Τίς ό τής αρχαιολογικής εταιρίας σκοπός, προς δν ζητούνται δαψιλέστερα τών παρόντων .
μέσα χρηματικά; Ή επιμέλεια τών μνημείων τοΰ βίου τών ημετέρων προγόνων, τών άνδρών ε-
κείνων, ών ή δόξα διαδύουσα τών αιώνων τά νέφη καϊ νϋν ετι διαχέει μαγικήν τινα αιγλην έπε
τοΰ προσώπου της ήμετέρας πατρίδος καί διεγείρει τήν προς αύτήν άγάπην καί τήν προς τά τέ-
κνα της σομπάθειαν τών πεπολιτισμένων εθνών. Παρά τίνων δέ προσδοκώμεν τήν άναγχαίαν
πρός τον ρηθέντα σκοπόν χρηματικήν συνδρομήν ; Παρά τής έλεοθεριότητος τών ημετέρων ο-
μογενών, είς ών τήν υίίκήν άγάπην και άρωγήν ουδέποτε ματαίως ήλπισεν ή σεπτή και τριφίλη-
τος μήτηρ Ελλάς· λέγω παρά τών ημετέρων ομογενών διότι καίπερ πιστεύοντες εις τήν άγαθήν
πρός τήν Ελλάδα διάθεσιν τών πεπολιτισμένων εθνών, άτινα έν καιρώ των μεγάλων ημών κινδύ-
νων καί θλίψεων- προθύμως έτειναν πρός ημάς άρωγόν χείρα, διστάζομεν όμως νά άποταθώμεν
πρός αυτούς και έι» τή παρούση χρεία ημών, αίσθανόμενοι πόσον είναι ταπεινωτικόν τό έπικαλεϊ-
σθαι τήν συνδρομήν τών άλλογενών πρός χρείας τοιαύτας, ών ή πλήρωσις χαΐ χωρίς αύτών ίίναι
κβτορθωτή διά τών ιδίων ημών μέσων.
χλ\ έπτά ενεγράφησαν ήδη μέλη τής εταιρίας τακτικά η συνίρομτ,ταϊ χα; έπεμψαν εις ήυας προ
μικρού την έτησίαν αύτών συνδρομήν. Προσδοκάται δέ και άλλων μελών ή ;γγραφή αυτόθι καί
ίτι έν Μαγκεστρια και Λιβερπόλει, όπου έμπορευονται έμογίνεϊς επίσης φιλοπατριδβς και φιλό-
τιμοι. Ελπίζεται δε ότι και οί έν Β'έννη οίκοϋντες Έλληνες θελο^σι μιμηΟή τό καλόν παράδειγμα
τοΰ έχει φΐ'ογενεστάτου Ηαρώνος ϊίμωνος Σίνα, όστις πληροφορηθείς περι των χρειών τής ημετέ-
ρας εταιρίας, προσεθηκεν έφέτος είς την έτηαίαν αύτοϋ δόσιν και έκτ^χτον πεντακοσιόδραχμον
συνδρομήν. Τούτων οΰτως εχόντων, είναι δρα πιστευτόν ότι τό άξιέπαινον παράδειγμα των έν
"Αγγλία και Καλκούτη φιλοπατρίδων Ελλήνων θέλει μείνη άνευ τίνος έπι του πνεύματος των
άλλαχού φίλων, ομογενών επιδράσεως ; Δυνάμεθα δρα να ύτιοΟεσο;μεν είς τά φιλότιμα της Ελ-
λάδος τέκν*, όπου και αν διατρίβωσι, τοσαυτην προς τάς οληθε'.ς της μητρός των χρείας ψυχρό-
τητα, ώστε νά διάτάβωαι νά προσενέγκωσιν υπέρ της διατηρήσεως τών αρχαίων κοσμημάτων
αυτής τουλάχιστον μέρος τι τών όσα πολλάκις του έτους δαπανώσιν είς μιαν μόνην μετα τών φί-
λων των εύωχίαν, είς εν και μόνον έσπρρινόν μετ' αύτών τεοπόσιον; Ουδαμώς· ή γνωστή τών Ελ-
λήνων φιλοπατρία, ην καϊ αύτοί οί εκ προθέσεως τό ήμέτερον έθνος κακολογοΰντες να άρνηθώσι
δέν δύνανται, αποκρούει τοιαύτηυ ύπόθεσιν, διεγείρει δ' έν ήμΐν τήν παραμυ*;ητΐ'ήν προοδοκϊαν,
ότι και οί έν Τεργέστη και οΐ έν τα'ις παριοτρίοις ήγεμονίαις και οϊ έν τή ρωσ-κκή αυτοκρατορία
και οί έν ταΐς πόλεσι της οθωμανικής αρχής διαμένοντες "Ελληνες £)έλουσι προθυμηθή νά συντε-
λέσωσιν, έκαστος κατά τό μέτρον της προαιρέσεως του, εις τό μέγα της ημετέρας εταιρίας κχί
χολυδάπανον έργον. *Ας θαρρώμεν λοιπόν, άξιότιμοι συνέταιροι, καϊ άς έμμένωμεν εύσταθώς είς
τήν ήμετεραν πρόθεσιν, πεποιθότες ότι ό πανάγαθος Θεός στέφει πάντοτε μέ έπιτυχίαν πάσαν ε-
πιχείρηση ην αγαθή βούλησις έσχεδίασε καί αγαθή βούληοις μεθ' υπομονής χαί φρονήσέως
διευθύνει.
Ή της αγαθής βουλήσεως δυναμις, ισχυρά πολλάκις καϊ μεγαλουργός έν έκάστω άνθρώπω,
καθίσταται άσυγκρίτως ισχυρότερα και αληθώς τεραστία, όταν πολλαπλασιάζηται δια της προς
ένα κοινόν σκοπόν σταθεράς πολλών ανθρώπων όμοΟ συνδρομής. Προς βεβαίωσιν τούτου ούδεμίαν
εχομεν χρείαν παραδειγμάτων άρχαίωι» ή αλλότριων αύτη τοϋ έθνους ημών ή εκ τοΰ τάφου εις
νέαν πολιτικήν ζωήν έξανάστασις, τό μέγα τούτο έργον της άπό της σκηνής τοΰ κόσμου άποχω-
ρούσης νυν γενεάς, δέν οφείλεται δρα είς την ένωσιν ολίγων τινών κατ' άρχάς χαί αδυνάτων, άλ-
λ' υπο φιλοπατρίας ένθουσιώντων ομογενών και τήν είς τήν άγαθήν εαυτών πρόθεσιν έγκαρτέρη-
σιν ; Είναι αληθές ότι πολλάκις πλάνα τον ανθρωπον της καρδίας ό πόθος, άνερεθίζων τήν φαν-
τασίαν αύτοΰ είς άνάπλασιν φασμάτων κενών, άτινα δέν δύνανται νά ένδυθώσι πραγματικότητα.
Ε'ις πλάνην τοιαύτην πολλάκις περιέπεσε τό ήμέτερον έθνος, προσδοχήσαν ματαίως έν τω δικαίω
πόθω αύτοΰ φιλάνθρωπον παρά τών δυναμένων προστασίαν και άρωγήν. Άλλ" είναι άρα πλάνη
τοιαύτη καί ή πεποίθ^σις ημών περί της αποτελεσματικότητος τών έπιμο'νων της ημετέρας εται-
ρίας ενεργειών, Είναι άρα πλάνη ή πίστις αυτη, ήτις στηρίζεται ένθεν μεν επί τη; έμολογσυμε-
νης ιερότητας του της αρχαιολογικής εταιρίας σκοπού, ένθεν δε επί της πασίγνωστου τών Έλλή-
νων φιλοπατρίας ; αδύνατον.
Τίς ό τής αρχαιολογικής εταιρίας σκοπός, προς δν ζητούνται δαψιλέστερα τών παρόντων .
μέσα χρηματικά; Ή επιμέλεια τών μνημείων τοΰ βίου τών ημετέρων προγόνων, τών άνδρών ε-
κείνων, ών ή δόξα διαδύουσα τών αιώνων τά νέφη καϊ νϋν ετι διαχέει μαγικήν τινα αιγλην έπε
τοΰ προσώπου της ήμετέρας πατρίδος καί διεγείρει τήν προς αύτήν άγάπην καί τήν προς τά τέ-
κνα της σομπάθειαν τών πεπολιτισμένων εθνών. Παρά τίνων δέ προσδοκώμεν τήν άναγχαίαν
πρός τον ρηθέντα σκοπόν χρηματικήν συνδρομήν ; Παρά τής έλεοθεριότητος τών ημετέρων ο-
μογενών, είς ών τήν υίίκήν άγάπην και άρωγήν ουδέποτε ματαίως ήλπισεν ή σεπτή και τριφίλη-
τος μήτηρ Ελλάς· λέγω παρά τών ημετέρων ομογενών διότι καίπερ πιστεύοντες εις τήν άγαθήν
πρός τήν Ελλάδα διάθεσιν τών πεπολιτισμένων εθνών, άτινα έν καιρώ των μεγάλων ημών κινδύ-
νων καί θλίψεων- προθύμως έτειναν πρός ημάς άρωγόν χείρα, διστάζομεν όμως νά άποταθώμεν
πρός αυτούς και έι» τή παρούση χρεία ημών, αίσθανόμενοι πόσον είναι ταπεινωτικόν τό έπικαλεϊ-
σθαι τήν συνδρομήν τών άλλογενών πρός χρείας τοιαύτας, ών ή πλήρωσις χαΐ χωρίς αύτών ίίναι
κβτορθωτή διά τών ιδίων ημών μέσων.