ούτω, τοπικήν άξίαν, άλλ'έχουσι γενικήν, άνάλογον προς την
καθόλου σήμασίαν τής Ελληνικής παιδείας, ήτις έ'χει κοσμοπο-
λιτικόν χαρακτήρα, αποτελούσα την αληθή κρηπίδα του έν γένει
ανθρωπισμού.
Ή δέ συνείδησις της υπέροχου ταύτης σπουδαιότητος των
ημετέρων εργασιών, έπόμενον είναι να έπιτείνη κατ'ϊσον λόγον
καϊ τόν οΐκεϊον ζήλον ημών.
Ό ζήλος όμως ούτος, ίνα άποβή τελεσφόρος, είναι ανάγκη
να μη μείνη περιωρισμένος παρά. τισι μόνον, άλλα νά κατασταθή
γενικός και να έμφορηθώσιν αύτοϋ πάντες οΐ απανταχού καϊ οΐ
έντός καϊ οΐ έκτος της Ελλάδος "Ελληνες, ώστε ούτω να πα-
ρασχεθώσιν επαρκή τά προς τόν σπουδαΐον σκοπόν απαιτούμενα
μέσα.
Είμαι δέ βέβαιος, ότι ό ζήλος ούτος, τόν όποιον επικαλούμαι,
θά διεγερθή επί τέλους έν ταϊς ψυχαΐς απάντων τών ομοεθνών
ημών και τοιούτος οίον εύχομαι αυτόν, όταν κατανοηθή απο-
χρώντως, ότι αί έργασίαι της Εταιρίας ήμών και πέρα τών
ορίων της νΰν Ελλάδος, άνα πάσαν την ιστορικώς Ελληνίδα
γήν έπεκτεινόμεναι, θά δυνηθώσιν ισχυρώς νά συντελέσωσιν, σύν
τοις άλλοις και εις την άπόδειξιν της άσεβώς νύν άμφισβητου-
μένης Ελληνικής ιδιότητος της γης ταύτης.
Και βεβαίως, αξιότιμοι κύριοι, όταν ή Εταιρία ήμών γίνη
κάτοχος τών απαιτουμένων χρηματικών μέσων, θά δυνηθή νά
προβή, διά του καταλλήλου τρόπου καϊ εις τήν άρχαιολογικήν
διερεύνησιν καϊ της άλλης εκείνης Έλληνίδος γης, άπό της όποιας
σήμερον ή ανεπάρκεια τών μέσων, κυρίως, άπείργει ήμάς. Πάν
δέ τότε εκ τών εγκάτων της γης ταύτης άποσπώμενον μνημεΐον
του αρχαίου βίου, θά μεταβάλληται άναγκαίως εις ζώντα μάρ-
τυρα καϊ εις κήρυκα διαπρύσιον της γνήσιας Ελληνικής αυτού
ιθαγενείας.
Ούτω λοιπόν, πλην τών άλλων εκείνων υπηρεσιών, περί ών
άλλοτε διέλαβον, ώς ύπό της Εταιρίας ήμών παρεχομένων, υπάρ-
χει και αύτη ή δυνατή υπηρεσία, ή πάσαν άλλην, κατά τήν σπου
δαιότητα, ύπερβαίνουσα καϊ ήτις καϊ μόνη άρκεΐ, δεόντως κα-
τανοουμένη, νά προκαλέση υπέρ τής Εταιρίας ήμών τήν όσω
καθόλου σήμασίαν τής Ελληνικής παιδείας, ήτις έ'χει κοσμοπο-
λιτικόν χαρακτήρα, αποτελούσα την αληθή κρηπίδα του έν γένει
ανθρωπισμού.
Ή δέ συνείδησις της υπέροχου ταύτης σπουδαιότητος των
ημετέρων εργασιών, έπόμενον είναι να έπιτείνη κατ'ϊσον λόγον
καϊ τόν οΐκεϊον ζήλον ημών.
Ό ζήλος όμως ούτος, ίνα άποβή τελεσφόρος, είναι ανάγκη
να μη μείνη περιωρισμένος παρά. τισι μόνον, άλλα νά κατασταθή
γενικός και να έμφορηθώσιν αύτοϋ πάντες οΐ απανταχού καϊ οΐ
έντός καϊ οΐ έκτος της Ελλάδος "Ελληνες, ώστε ούτω να πα-
ρασχεθώσιν επαρκή τά προς τόν σπουδαΐον σκοπόν απαιτούμενα
μέσα.
Είμαι δέ βέβαιος, ότι ό ζήλος ούτος, τόν όποιον επικαλούμαι,
θά διεγερθή επί τέλους έν ταϊς ψυχαΐς απάντων τών ομοεθνών
ημών και τοιούτος οίον εύχομαι αυτόν, όταν κατανοηθή απο-
χρώντως, ότι αί έργασίαι της Εταιρίας ήμών και πέρα τών
ορίων της νΰν Ελλάδος, άνα πάσαν την ιστορικώς Ελληνίδα
γήν έπεκτεινόμεναι, θά δυνηθώσιν ισχυρώς νά συντελέσωσιν, σύν
τοις άλλοις και εις την άπόδειξιν της άσεβώς νύν άμφισβητου-
μένης Ελληνικής ιδιότητος της γης ταύτης.
Και βεβαίως, αξιότιμοι κύριοι, όταν ή Εταιρία ήμών γίνη
κάτοχος τών απαιτουμένων χρηματικών μέσων, θά δυνηθή νά
προβή, διά του καταλλήλου τρόπου καϊ εις τήν άρχαιολογικήν
διερεύνησιν καϊ της άλλης εκείνης Έλληνίδος γης, άπό της όποιας
σήμερον ή ανεπάρκεια τών μέσων, κυρίως, άπείργει ήμάς. Πάν
δέ τότε εκ τών εγκάτων της γης ταύτης άποσπώμενον μνημεΐον
του αρχαίου βίου, θά μεταβάλληται άναγκαίως εις ζώντα μάρ-
τυρα καϊ εις κήρυκα διαπρύσιον της γνήσιας Ελληνικής αυτού
ιθαγενείας.
Ούτω λοιπόν, πλην τών άλλων εκείνων υπηρεσιών, περί ών
άλλοτε διέλαβον, ώς ύπό της Εταιρίας ήμών παρεχομένων, υπάρ-
χει και αύτη ή δυνατή υπηρεσία, ή πάσαν άλλην, κατά τήν σπου
δαιότητα, ύπερβαίνουσα καϊ ήτις καϊ μόνη άρκεΐ, δεόντως κα-
τανοουμένη, νά προκαλέση υπέρ τής Εταιρίας ήμών τήν όσω