DOI Heft:
Praktika tēs en Athēnais Archaiologikēs Etairias
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.19570#0021
— 17 —
καρπούς. Τέταρτον ωσαύτως λίαν ένδεικτικόν γραμμή τις λεπτή
οριζόντιος, μήκους 0,365 , έγκεχαραγμένη Ιπϊ της περιφερείας
ενός των κιόνων της στοάς, και α,λλη ό[Λθία, ακριβώς ισομήκης,
έπί της περιφερείας του κατ' αντικρύ κίονος της αυτής σειράς"
άμφότεραι αί γραμμαί εύρηνται εις υψος τό αυτό (1,004) από
της βάσεως έκατέρου τών κιόνων, έ'χουσαι έ'τι και κάθετα γραμ-
μίδια έφ' εαυτών έν τω μέσω και επί τών άκρων των. *Ησαν,
ώς φαίνεται , πήχεις ύπό της δημοσίας άρχής τών μετρονόμων
χαραχθεϊσαι (1). Πέμπτον και τελευταϊον, έπιγραφαί τρεις γράμ-
μασι τών μ. Χ. 'Ρωμαϊκών χρόνων, πιθανώς αύται έγκεκολαμ-
μέναι ύπό ιδιωτών , αί [Λεν δύο έπί κιόνων , λέγουσαι, ή μεν
« Έλαφηβο | λίου τόπος | Κοννολήνγου )) (2), ή δε άλλη ((Α-
γαθή τύχη | τόπος | Έπιφάνου ))' ή δε τρίτη έπί του πατουμέ-
νου στυλοβάτου της κυρίας στοάς έ'χει τά γράμματα « Τόπος |
Αγαθοκλή' | εύτυχείτω», βλέποντα τον οΰρανόν. Την σημασίαν
τών τριών τούτων επιγραφών ότι είναι δηλωτικαί τόπων, ένθα
πωλητα'ι ώνίων έκάθηντο , η είχον έσωτέρω έν τοις της στοάς
δωματίοις τά έργαστήριά. των, πάς τις ευκόλως κατανοεί.
Τοσαΰτα περί του διδομένου νυν εις τό κτίσμα ονόματος άρ-
κοΰσι, μέλλοντα έ'τι να έπικυρωθώσι βεβαιότερον όταν αί περαι-
τέρω πρός δυσμάς και άρκτον σκαφαί άποδείξωσιν , ότι είς χώ-
ρος ενταύθα μέγας ύπαιθρος, έν τό περιλαμβάνον αυτόν στωϊκόν
κτίσμα ήτο, έκτεινόμενον μέχρι του Τετρακιονίου, έ'χον έκεΐ την
ε'ίσοδόν του, αύτην δη την Πύλην της αγοράς, ην άπό πλείστων
ετών καλώς ποιοΰντες οί αρχαιολόγοι και ώνόμασαν ούτως, εν
μόνον ού δυνηθέντες νά διαλευκάνωσιν ϊκανώς , δια τί ή έν τφ
έπιστυλίω της επιγραφή λέγει άνατεθειμένον τό κτίσμα άπλώς"
Άθηνα άρχηγέτιδι, άνευ τινός άλλης ειδικής ενδείξεως η προσ-
διορισμού (3).
(1) Τήν έπί τών κιο'νων ύ'παρξιν τών γραμμών τούτων πρώτος τη 28 Σε-
πτεμβρίου παρετήρησεν ό φιλάρχαιος χ. Γ. Χρυσαφής και άνεκοίνωσεν ήμϊν.
(2) Τό ασεμνον και Ιν τη παραληγούση άνορΟόγραφον Κοννολήνγου ( παρά-
βγαΛμα, πιθανώς τοϋ άλλως μάλα σεμνωνύμου ανδρός Έλαφηβολίου) ερμη-
νεύεται έχ τ% Λατινικής γλώσσης ευχερώς.
(3) Ίί επιγραφή αύτη κατά τοϋς πολύ άσφαλεϊς υπολογισμούς του Βοικχίου
πίπτει εις εν τών μεταξύ τοΰ 12 πρ. Χ. καί 1 μ. Χ. ετών.
2
καρπούς. Τέταρτον ωσαύτως λίαν ένδεικτικόν γραμμή τις λεπτή
οριζόντιος, μήκους 0,365 , έγκεχαραγμένη Ιπϊ της περιφερείας
ενός των κιόνων της στοάς, και α,λλη ό[Λθία, ακριβώς ισομήκης,
έπί της περιφερείας του κατ' αντικρύ κίονος της αυτής σειράς"
άμφότεραι αί γραμμαί εύρηνται εις υψος τό αυτό (1,004) από
της βάσεως έκατέρου τών κιόνων, έ'χουσαι έ'τι και κάθετα γραμ-
μίδια έφ' εαυτών έν τω μέσω και επί τών άκρων των. *Ησαν,
ώς φαίνεται , πήχεις ύπό της δημοσίας άρχής τών μετρονόμων
χαραχθεϊσαι (1). Πέμπτον και τελευταϊον, έπιγραφαί τρεις γράμ-
μασι τών μ. Χ. 'Ρωμαϊκών χρόνων, πιθανώς αύται έγκεκολαμ-
μέναι ύπό ιδιωτών , αί [Λεν δύο έπί κιόνων , λέγουσαι, ή μεν
« Έλαφηβο | λίου τόπος | Κοννολήνγου )) (2), ή δε άλλη ((Α-
γαθή τύχη | τόπος | Έπιφάνου ))' ή δε τρίτη έπί του πατουμέ-
νου στυλοβάτου της κυρίας στοάς έ'χει τά γράμματα « Τόπος |
Αγαθοκλή' | εύτυχείτω», βλέποντα τον οΰρανόν. Την σημασίαν
τών τριών τούτων επιγραφών ότι είναι δηλωτικαί τόπων, ένθα
πωλητα'ι ώνίων έκάθηντο , η είχον έσωτέρω έν τοις της στοάς
δωματίοις τά έργαστήριά. των, πάς τις ευκόλως κατανοεί.
Τοσαΰτα περί του διδομένου νυν εις τό κτίσμα ονόματος άρ-
κοΰσι, μέλλοντα έ'τι να έπικυρωθώσι βεβαιότερον όταν αί περαι-
τέρω πρός δυσμάς και άρκτον σκαφαί άποδείξωσιν , ότι είς χώ-
ρος ενταύθα μέγας ύπαιθρος, έν τό περιλαμβάνον αυτόν στωϊκόν
κτίσμα ήτο, έκτεινόμενον μέχρι του Τετρακιονίου, έ'χον έκεΐ την
ε'ίσοδόν του, αύτην δη την Πύλην της αγοράς, ην άπό πλείστων
ετών καλώς ποιοΰντες οί αρχαιολόγοι και ώνόμασαν ούτως, εν
μόνον ού δυνηθέντες νά διαλευκάνωσιν ϊκανώς , δια τί ή έν τφ
έπιστυλίω της επιγραφή λέγει άνατεθειμένον τό κτίσμα άπλώς"
Άθηνα άρχηγέτιδι, άνευ τινός άλλης ειδικής ενδείξεως η προσ-
διορισμού (3).
(1) Τήν έπί τών κιο'νων ύ'παρξιν τών γραμμών τούτων πρώτος τη 28 Σε-
πτεμβρίου παρετήρησεν ό φιλάρχαιος χ. Γ. Χρυσαφής και άνεκοίνωσεν ήμϊν.
(2) Τό ασεμνον και Ιν τη παραληγούση άνορΟόγραφον Κοννολήνγου ( παρά-
βγαΛμα, πιθανώς τοϋ άλλως μάλα σεμνωνύμου ανδρός Έλαφηβολίου) ερμη-
νεύεται έχ τ% Λατινικής γλώσσης ευχερώς.
(3) Ίί επιγραφή αύτη κατά τοϋς πολύ άσφαλεϊς υπολογισμούς του Βοικχίου
πίπτει εις εν τών μεταξύ τοΰ 12 πρ. Χ. καί 1 μ. Χ. ετών.
2