Hē En Athēnais Archaiologikē Hetaireia [Hrsg.]: Praktika tēs en Athēnais Archaiologikēs Hetaireias (1916)

200

Πρακτικά τοΰ 1915

Όμήρου, δια τής συνεχούς λαϊκής παραδόσεως διασωθεΐσαν μέ-
χρι των περί τό 350 π.Χρ. χρόνων, εκφράζει εύρεθέν έκεΐ, και
διατηρούμενον νΰν έν τή Αρχαιολογική Συλλογή Λαρίσης (όπ'
αριθ. 47 — 10 ΙΧ2 246) τμήμα ωραίου βάθρου, φέρον ποτέ χαλ-
κοΰν ανδριάντα τελείου ανδρικού μεγέθους του Όμήρου, ως δή-
λοι ή επιγραφή ["Ο]μηρον Φαροαλίων [ή πόλις] (υπονοείται
άνέ&ηκεν)· δεν είναι δέ άπίθανον νά ύπολάβωμεν οτι ό αυτός φι-
λότεχνος Δάοχος έμερίμνησε περι τής ποιήσεως καΐ αναθέσεως
και τοΰ άνδριάντος του Όμήρου έν Φαρσάλω, δστις καΐ τους
προειρημένους χαλκούς ανδριάντας, τα αρχέτυπα τοΰ Λυσίππου,
έκεΐ άνέθηκεν, ιδρύσας έν Δελφοΐς μαρμάρινα αντίγραφα αυτών.

Επίσης έςετελέσαμεν κατά τό έτος τοϋτο μικράς τινας άνα-
σκαφάς και έρευνας έν ταΐς άρχαίαις Χνρετίαις, ποίρίχ τό νΰν
χωρίον Δομένικον τής Ελάσσονος, περί ών βλ. Πρακτικά 1914
σελ. 168-173, και έν τή "Ορΰΐ]-Κορσέα, περί ής βλ. αντ. αελ.
160-167. υπέρ τήν σημερινήν κωμόπολιν Τσαριτσάνην" άλλ' αί
έργασίαι αύται έτελέσθησαν υπό λίαν δυσμενείς συνθήκας και
δεν έσχον τούτου ένεκα ούδέν λόγου άςιον αποτέλεσμα* κατέ-
λαβε δήλα δή ήμάς ό χρόνος των κυνικών καυμάτων τοΰ Ιου-
λίου, τοσούτον έντεταμενων και συνεχών, ώστε οι μεν έργάται
δεν καθίστατο δυνατόν νά άποδώσι γενναίαν τινά έργασίαν, ήμεΐς
δέ παρά τάς και υπό τοιαύτας συνθήκας πορείας, δεν ήδυνήθη-
μεν νά άγάγωμεν εις πέρας άπάσας τάς έρεύνας, ίνα καταλή-
ςωμεν εις τι σαφές συμπέρασμα, θετικόν ή άρνητικόν' διό άνε-
οάλομεν τήν συμπλήρωσιν αύτών εις εύθετώτερον χρόνον.

Α. 2. ΛΡΒΛΝΙΤ01ΙΟΥΛΛΟΣ