DOI Artikel:
Ekthesis peri tōn anaskaphōn kai diatribai
DOI Artikel:Arbanitopulos, Apostolos S.: Anaskaphai kai ereunai en Tirynthi (1915)
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.14769#0207
202
Πρακτικά τον 1915
μένος τοπικήν τινα λαϊκήν έρμηνείαν των έκεϊ εξηγητών, ώς «θα-
λάμους των Προίτου θυγατέρων»" διότι έν συνεχεία τοις προει-
ρημένοις λέγει «καταβάντων (έννοεΐται έκ της κορυφές της ακρο-
πόλεως, ένθα τό άνάκτορον) δέ ώς επί ΰάλασοαν (δηλ. ουχί ακρι-
βώς, αλλά περίπου προς την θάλασσαν, δπερ αληθές), ενταύθα
οί ϋάλαμοι τών Προίτου θυγατέρων είσίν»' έσώζοντο άρα εν
καλή καταστάσει κατά τους χρόνους του Παυσανίου αί σήραγ-
γες αύται, και οΰτως ήρμηνεύοντο υπό του λαοϋ, δστις καΐ σή-
μερον, βλέπων βράχους λελαςευμένους έν εΐδει βαθμίδων, ελευ-
θέρους ή έν σπηλαίοις, ώς έν τη ΙΊυκνι Αθηνών, καθορίζει τάς
θέσεις ώς « Δασκαλειό », ήτοι διδαοκαλεΐον^ και λέγει δτι εκεί
έκάθηντο και έδίδασκον οριζόμενοι κατά τόπους περίφημοι διδά-
σκαλοι ή κληρικοί, αν υπήρξαν, ή στρατιωτικοί της επαναστά-
σεως, έν έλλείψει των προειρημένων.
Ή δ' έμφάνισις τοσούτον μικρού χώρου, οίος ό τοΰ ταπεινού
βουνοϋ, έφ' ου κείται ή Τίρυνς, έν τη πεδιάδι, και τούτου κατα-
φόρτως καΐ ισχυρότατα τετειχισμένου, εν εΐδει πάνοπλου όπλί-
του, ετοίμου νά απόκρουση πασαν όποθενδήποτε έπίθεσιν, είναι
λίαν χαρακτηριστική της πόλεως, ου ένεκα έλαβε το έν τω Κα-
ταλόγω Β 559 έπίθετον τειχιόεσση λίαν εύστόχως' είχε δέ καΐ
ύπερκείμενον στρατηγικόν, τετειχισμένον επίσης, έρεισμα ή Τί-
ρυνς, κείμενον ανατολικώς αυτής και εις άπόστασιν δύο περί-
που χιλιομέτρων, επί της κορυφής τοϋ λίαν υψηλοτέρου καΐ πολ-
λαχόθεν δυσαναβάτου βουνού, δπερ νΰν καλείται «"ΑγιοςΗλίας»,
και ένθα υπάρχει έκκλησίδιον τοΰτο πιθανώτατα έκαλεΐτο Λίκν-
μνα, καθ' ά λέγει ό Στράβων έν Η' 373 «ή δέ ακρόπολις (ενν.
της Τίρυνθος) Λίκυμνα, επώνυμος Λ.ικυμνίου* διέχει δε τής Ναυ-
πλίας περί δώδεκα στάδια- έρημος δ' έστί»' δ-ντως δέ ή από
των προπόδων τής Ακροναυπλίας μέχρι τών τοΰ Αγίου Ηλία
τούτου άπόστασις ολίγον τι υπερβαίνει τους δο')δεκα σταδίους.
'ΕπΙ οέ τών πλευρών τής Αικύμνης ταύτης είναι βέβαιον δτι
έ'θαψχν έν θολωτοΐς τάφοις οί τελευταίοι τών βασιλέων και πρου-
χόντων τής Τίρυνθος τής Μυκηναίας περιόδου" διότι έκεΐ εδρεν
ό Κάρω ϋ·ολωτόν τάφον έντελή, ικανώς μέγαν, άλλά πάλαι σε-
συλημένον διότι έπ' αύτοϋ εκείτο άρχήθεν χώμα γης, ήτοι τύμ-
Πρακτικά τον 1915
μένος τοπικήν τινα λαϊκήν έρμηνείαν των έκεϊ εξηγητών, ώς «θα-
λάμους των Προίτου θυγατέρων»" διότι έν συνεχεία τοις προει-
ρημένοις λέγει «καταβάντων (έννοεΐται έκ της κορυφές της ακρο-
πόλεως, ένθα τό άνάκτορον) δέ ώς επί ΰάλασοαν (δηλ. ουχί ακρι-
βώς, αλλά περίπου προς την θάλασσαν, δπερ αληθές), ενταύθα
οί ϋάλαμοι τών Προίτου θυγατέρων είσίν»' έσώζοντο άρα εν
καλή καταστάσει κατά τους χρόνους του Παυσανίου αί σήραγ-
γες αύται, και οΰτως ήρμηνεύοντο υπό του λαοϋ, δστις καΐ σή-
μερον, βλέπων βράχους λελαςευμένους έν εΐδει βαθμίδων, ελευ-
θέρους ή έν σπηλαίοις, ώς έν τη ΙΊυκνι Αθηνών, καθορίζει τάς
θέσεις ώς « Δασκαλειό », ήτοι διδαοκαλεΐον^ και λέγει δτι εκεί
έκάθηντο και έδίδασκον οριζόμενοι κατά τόπους περίφημοι διδά-
σκαλοι ή κληρικοί, αν υπήρξαν, ή στρατιωτικοί της επαναστά-
σεως, έν έλλείψει των προειρημένων.
Ή δ' έμφάνισις τοσούτον μικρού χώρου, οίος ό τοΰ ταπεινού
βουνοϋ, έφ' ου κείται ή Τίρυνς, έν τη πεδιάδι, και τούτου κατα-
φόρτως καΐ ισχυρότατα τετειχισμένου, εν εΐδει πάνοπλου όπλί-
του, ετοίμου νά απόκρουση πασαν όποθενδήποτε έπίθεσιν, είναι
λίαν χαρακτηριστική της πόλεως, ου ένεκα έλαβε το έν τω Κα-
ταλόγω Β 559 έπίθετον τειχιόεσση λίαν εύστόχως' είχε δέ καΐ
ύπερκείμενον στρατηγικόν, τετειχισμένον επίσης, έρεισμα ή Τί-
ρυνς, κείμενον ανατολικώς αυτής και εις άπόστασιν δύο περί-
που χιλιομέτρων, επί της κορυφής τοϋ λίαν υψηλοτέρου καΐ πολ-
λαχόθεν δυσαναβάτου βουνού, δπερ νΰν καλείται «"ΑγιοςΗλίας»,
και ένθα υπάρχει έκκλησίδιον τοΰτο πιθανώτατα έκαλεΐτο Λίκν-
μνα, καθ' ά λέγει ό Στράβων έν Η' 373 «ή δέ ακρόπολις (ενν.
της Τίρυνθος) Λίκυμνα, επώνυμος Λ.ικυμνίου* διέχει δε τής Ναυ-
πλίας περί δώδεκα στάδια- έρημος δ' έστί»' δ-ντως δέ ή από
των προπόδων τής Ακροναυπλίας μέχρι τών τοΰ Αγίου Ηλία
τούτου άπόστασις ολίγον τι υπερβαίνει τους δο')δεκα σταδίους.
'ΕπΙ οέ τών πλευρών τής Αικύμνης ταύτης είναι βέβαιον δτι
έ'θαψχν έν θολωτοΐς τάφοις οί τελευταίοι τών βασιλέων και πρου-
χόντων τής Τίρυνθος τής Μυκηναίας περιόδου" διότι έκεΐ εδρεν
ό Κάρω ϋ·ολωτόν τάφον έντελή, ικανώς μέγαν, άλλά πάλαι σε-
συλημένον διότι έπ' αύτοϋ εκείτο άρχήθεν χώμα γης, ήτοι τύμ-