30 Γ. Κ. Γαρδίκα Κορωπϊ-Σφηττδς ίΐΑΕ 1920

φισβητήσεις υπό των αρχαιολόγων έγένοντο' καΐ πρώτον επειδή
ό Στράβων δεν μνημονεύει τοΰ Σφηττοΰ ούτε έν τοις προς Δ.
τοΟ Ύμηττοΰ παραλίοις δήμοις οΰτε έν τοις της Ά. καΐ Ν.
ακτής, ό Ι^βειίίβ ') λίαν πιθανώς εϊκασεν, δτι ό δήμος ούτος
εκείτο έν τή Μεσογπ'α" παραχθείς δ' δμως ό πολύς έκεΐνος άρ-
χαιοδίφης έκ τής φαινομενικής ομοφωνίας παρεξέλαβε τό νΰν
Σπάτα ώς παραφθοράν τοϋ Σφηττός, δν καΐ έκεϊ που έτοποθέτει

Δεύτερον εκ τίνος χωρίου τοϋ ρήτορος Αίσχίνου δύναται
τις να παραδεχθή, ώς ορθώς καΐ ό Εθ88 2) έτόπασεν, δτι ό
Σφηττός έγειτνίαζε προς τον δήμον Μυρρινοϋντα, ού ή Οέσις
νΰν είνε καθωρισμένη έν τή νΰν Μερέντα παρά τό Μαρκόπου-
λον διότι ό Αισχίνης 3) μνημονεύει, δτι ό Τίμαρχος είχεν έν
Σφήττφ κτήμα, δπερ έπρίατο παρ' αύτοΰ Μνησίθεος ό Μυρρι-
νοΰαιος' τό κτήμα τοϋτο υπό τοΰ £ήτορος λέγεται Σφηττοϊ
εσχατιάς κατά δέ τον Σχολιαστήν εσχατιαί είσι τόποι έσχατοι
τής χώρας περατούμενοι ή εϊς δρος ή εις θάλασσαν, ή «τα
έπΐ τοϊς τέρμασι των δήμων έσχατα κείμενα χωρία εσχατιαί
εκαλοϋντο»" έκ τής ερμηνείας δέ ταύτης τοΰ Σχολιαστοΰ δή-
λον, δτι τό κτήμα τοΰ Τιμάρχου, δπερ έπρίατο ό Μυρρινού-
σίος, εκείτο έν τω τέρματι τοΰ δήμου Σφηττοϋ, καΐ έν τω
έσχάτω αύτοΰ μέρει, τώ πρός τον δήμον Μυρρινονντα συνο-
ρεύοντα διό καΐ ό Μυρρινούσιος αυτό έπρίχτο.

Ού μόνον δέ πρός τόν Μυρρινοϋντα συνορεύων φαίνεται ό
Σφηττός, άλλα καΐ πρός τόν Άνάφλυστον ύποδηλοΰται γειτνιά-
ζων. Ώς δηλαδή ό Σφήττος καΐ ό Άνάφλυστος ονομάζονται
αδελφοί έκ Τροιζήνος είς την Άττικήν μετοικήσαντες καΐ
τούς έπωνύμους αυτών δύο δήμους Εόρύσαντες κατά τόν Παυ-
σανίαν (Β' 30,8), ούτω καΐ οΕ δύο δήμοι Σφηττός καΐ Άνά-
φλυστος φαίνονται γειτονικοί. ΚαΙ έπειδή ό Σφηττός έν τοις
παναρχαίοις χρόνοις ήτο εις τών δώδεκα τής Αττικής δήμων,

') Ι,β&ΙίΘ— λνββίθπιΐίΐηη σ»λ. Π.

2Ι Κθ3Β σελ. 96.

3) Αίσ/_ίν. κοτα Τιμάρχου §98.