DOI Heft:
Ektheseis peri tōn anaskaphōn kai diatribai
DOI Artikel:Gardikas, Geōrgios K.: Korōpi - Sphēttos
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.14775#0069
34 Γ. Κ. Γαρδίκα ΚορωπΙ-Σφηττδς
ΠΑΚ 1920
Ή θέσις δέ τοΰ Σφηττοΰ είχε καΐ άλλο τι πλεονέκτημα" διότι
κείται επί ίκανοΰ έξάρματος, ώστε ή μέχρι τοϋ αύχένος τοΰ
Ύμηττοΰ άνάβασις δεν είνε μεγάλη" ό λόφος τοΰ Χρίστου, ή
ακρόπολις δηλαδή τοϋ Σφηττοΰ, έχει ύψος 250 μ. υπέρ την
έπιφάνειαν της θαλάσσης, ή δ' εντεύθεν άνάβασις μέχρι της
κορυφής τοΰ στενοΰ (455 μ.), δθεν καταβαίνει τις εις τήν Δ.
πλευράν τοΰ Υμηττού, δεν υπερβαίνει τά 200 μ. Διά ταύτης
δή τής φαραγγώδους διόδου νοητέον, δτι έξεστράτευσεν ό Πάλ-
λας μετά τής κυρίας δυνάμεως, ίνα πλήξη τον έχθρόν νοτιό-
θεν, τό δ' άλλο στράτευμα, τό έν Γαργηττώ ένεδρεΰον έμελλε
νά έπιτεθή έωθεν καΐ έκ των νώτων ούτω δ'ό εχθρός έκ δύο
εναντίων διευθύνσεων προσεβάλλετο, ή κατά τήν φράσιν τοΰ
Πλουτάρχου διχό&εν. "Οτι δέ ό Σφηττός ην περί τά μέρη
εκείνα, προσυποδηλοΰται καΐ έκ τοΰ Σοφοκλέους" διότι, κατά·
τόν τραγικόν, ό Πάλλας είχε τό πρός Ν. μέρος τής Αττικής . . .
«τής δέ γής τό πρός νότον | ό σκληρός ούτος καΐ γίγαντας
έκτρέφων | εϊληχε Πάλλας;;. (Σοφ. Άπόσπ. 19, 4.)
Τήν Σφηττίαν δέ ταύτην όδόν έπόθουν διακαώς νά επι-
σκεφθώ και μάλιστα, έπειδή δ ΜΠοΙιΙιδίβΐ' βέβαιοι δτι διέ-
κρινε λείψανα τροχιών εττϊ λ'ι&ων τής χαραδρώδους ταύτης διό-
δου" και άνέόην τω δντι έκ Κορωπίου έςορμηθείς ή άνάδασις
έγένετο διά τοΰ λόφου τοϋ Χριοτον, μοί ήτο δέ λίαν επίπονος·
διότι ή κλίσις είνε μεγάλη και μάλλον άνερριχήθην κατά τά
τελευταία 150 μέτρα" ή οδός τό πάλαι πάντως ήτο όμαλω-
τέρα' σήμερον δέ διά τήν σιδηροδρομικήν συγκοινωνίαν ή δίο-
δος εκείνη λίαν παρημελήθη" διό καΐ ή άνάδασις δυσκολω-
τέρα νΰν.
Έκ τής κορυφής δέ τοΰ αύχένος έκείνου νΰν άρχονται
πρός Δ. τά δρια τών κτημάτων Καραπάνου, δπου ήν ή αρχαία
ΑΙξωνή· ό δέ ορίζων έχ-εΐθεν πρός Δ. μεν δεν είνε πολύ άνα-
πεπταμένος, έπιπροσθούσης άλλης σειράς τοΰ Ύμηττοΰ, ό δέ
πρός Ά. έςαπλοΰται μεγαλοπρεπέστατος πρός τήν τών Μεσο-
γείων πεδιάδα, τόν Εύδοϊκόν κόλπον καΐ τά δρη τής Εύδοίας"
ή πεδιάς πολλαχοΰ θάλλει έκ τών αμπελώνων και τών έλαιώ-
ΠΑΚ 1920
Ή θέσις δέ τοΰ Σφηττοΰ είχε καΐ άλλο τι πλεονέκτημα" διότι
κείται επί ίκανοΰ έξάρματος, ώστε ή μέχρι τοϋ αύχένος τοΰ
Ύμηττοΰ άνάβασις δεν είνε μεγάλη" ό λόφος τοΰ Χρίστου, ή
ακρόπολις δηλαδή τοϋ Σφηττοΰ, έχει ύψος 250 μ. υπέρ την
έπιφάνειαν της θαλάσσης, ή δ' εντεύθεν άνάβασις μέχρι της
κορυφής τοΰ στενοΰ (455 μ.), δθεν καταβαίνει τις εις τήν Δ.
πλευράν τοΰ Υμηττού, δεν υπερβαίνει τά 200 μ. Διά ταύτης
δή τής φαραγγώδους διόδου νοητέον, δτι έξεστράτευσεν ό Πάλ-
λας μετά τής κυρίας δυνάμεως, ίνα πλήξη τον έχθρόν νοτιό-
θεν, τό δ' άλλο στράτευμα, τό έν Γαργηττώ ένεδρεΰον έμελλε
νά έπιτεθή έωθεν καΐ έκ των νώτων ούτω δ'ό εχθρός έκ δύο
εναντίων διευθύνσεων προσεβάλλετο, ή κατά τήν φράσιν τοΰ
Πλουτάρχου διχό&εν. "Οτι δέ ό Σφηττός ην περί τά μέρη
εκείνα, προσυποδηλοΰται καΐ έκ τοΰ Σοφοκλέους" διότι, κατά·
τόν τραγικόν, ό Πάλλας είχε τό πρός Ν. μέρος τής Αττικής . . .
«τής δέ γής τό πρός νότον | ό σκληρός ούτος καΐ γίγαντας
έκτρέφων | εϊληχε Πάλλας;;. (Σοφ. Άπόσπ. 19, 4.)
Τήν Σφηττίαν δέ ταύτην όδόν έπόθουν διακαώς νά επι-
σκεφθώ και μάλιστα, έπειδή δ ΜΠοΙιΙιδίβΐ' βέβαιοι δτι διέ-
κρινε λείψανα τροχιών εττϊ λ'ι&ων τής χαραδρώδους ταύτης διό-
δου" και άνέόην τω δντι έκ Κορωπίου έςορμηθείς ή άνάδασις
έγένετο διά τοΰ λόφου τοϋ Χριοτον, μοί ήτο δέ λίαν επίπονος·
διότι ή κλίσις είνε μεγάλη και μάλλον άνερριχήθην κατά τά
τελευταία 150 μέτρα" ή οδός τό πάλαι πάντως ήτο όμαλω-
τέρα' σήμερον δέ διά τήν σιδηροδρομικήν συγκοινωνίαν ή δίο-
δος εκείνη λίαν παρημελήθη" διό καΐ ή άνάδασις δυσκολω-
τέρα νΰν.
Έκ τής κορυφής δέ τοΰ αύχένος έκείνου νΰν άρχονται
πρός Δ. τά δρια τών κτημάτων Καραπάνου, δπου ήν ή αρχαία
ΑΙξωνή· ό δέ ορίζων έχ-εΐθεν πρός Δ. μεν δεν είνε πολύ άνα-
πεπταμένος, έπιπροσθούσης άλλης σειράς τοΰ Ύμηττοΰ, ό δέ
πρός Ά. έςαπλοΰται μεγαλοπρεπέστατος πρός τήν τών Μεσο-
γείων πεδιάδα, τόν Εύδοϊκόν κόλπον καΐ τά δρη τής Εύδοίας"
ή πεδιάς πολλαχοΰ θάλλει έκ τών αμπελώνων και τών έλαιώ-