Universitätsbibliothek HeidelbergUniversitätsbibliothek Heidelberg
Metadaten

Hē En Athēnais Archaiologikē Hetaireia [Editor]
Praktika tēs en Athēnais Archaiologikēs Hetaireias — 1920

DOI issue:
Ektheseis peri tōn anaskaphōn kai diatribai
DOI article:
Gardikas, Geōrgios K.: Amarousion - Athmonon
DOI Page / Citation link: 
https://doi.org/10.11588/diglit.14775#0082

DWork-Logo
Overview
loading ...
Facsimile
0.5
1 cm
facsimile
Scroll
OCR fulltext
ΠΑΝ 1920

Γ. Κ. Γαρδίκα Άμαρούσιον-'Αθμονον. 47

... . ΟΚΑΗΣΑΘΜΟΝΕΓΣ, πρός δέ και άλλο δλικόν έν τφ
προνάω έντετοιχισμένον.

Κατά τόν Αριστοφάνη φαίνεται, δτι τό άρχαϊον "Αθμονον
έφημίζετο δια τήν άμπελουργίαν και τον καλόν οίνον, ώς καΐ
νΰν τό 'Αμαρούσιον, δπερ διεδέχθη τόν άρχαΐον εκείνον δή-
μον, θάλλει έν μέσω αμπελώνων καΐ ελαιώνων καΐ της άλλης
χλωρίδος. Κατά τόν κωμικόν ό πλαστόν δνομα έχων Τρυγαΐο?
δ Άθμονεύς καταγίνεται εις τήν άμπελουργίαν καΐ ουχί εϊς
συκοφαντίας καΐ άλλας μηχανορραφίας.

Τρυγαϊος Άθμονεύς, άμπελο υργός δεξιός,
ού συκοφάντης ούδ' εραστής πραγμάτων

(Άριστοφάν. Εϊρήν. 190 και 919.)

Έκ των έν ταΐς έπιγραφαΐς άνευρεΟέντων ονομάτων 'Αθμο-
νεων, αξιοσημείωτος φαίνεται μοι ΙΤιστοκλής Πισΰεταίρον τό
δνομα δέ τοΰτο ύπομιμνήσ/.ει τό πρόσωπον, δπερ παρέχουσιν
οι "Ορνιθες τοΰ Αριστοφάνους" ωστε ό κωμικός ουχί πρώτος
εισήγαγε πλάσας τό δνομα τοΰτο, άλλ' ύπήρχεν έν τη χρήσει-
άλλ' αρά γε έκ τοΰ Άθμονέως τούτου έλαβεν άφορμήν ό
κωμικός να πλάση καΐ τό έαυτοΰ πρόσωπον; ή έπιγραφή
δέ, ένή ευρέθη ό ίΐιπτοκλή; ό Πισθεταίρου Άθμονεύς, άνεκα-
καλύφθη έν τω ναω των άγ. Θεοδώρων ΝΆ. τοΰ Αμαρουσίου
και είνε κεχαραγμένη έν έπιστυλίω έκ μαρμάρου Πεντελη-
σίου. Σημειωτέον δέ κα'ι τοΰτο' ή μέν έπιγραφή διέσωσε τήν
γραφήν Πισθέταιρος (=πιστός εταίρος), τά δέ κείμενα τοΰ
Αριστοφάνους έχουσι Πεισθέταιρος, οί δέ έκδόται άδυνατοΰν-
τες να νοήσωσι τήν σύνθεσιν τούτων είκάζουσι Πεισεταίρος!

Περί των έν Άμαρουσίω καΐ τοις πέριξ ευρημάτων πρβλ.
ΜΠοΙιΙιοΐβΐ' Μίΐίΐι. ά. άβυί. ανοΐι. Ιηβϋί. ίη Αίΐιβη 13 (18
88 σελ. 351-, Κουμανούδη έπιτυμβ. Έπιγρ. 'Αθμονέων άρ.
67-95· Εθ83 σελ. 56 ΟΙΑ. II. 1723- 1727· και Ραγκαβή
άρ. 1339 1346.
 
Annotationen