Hē En Athēnais Archaiologikē Hetaireia [Hrsg.]: Praktika tēs en Athēnais Archaiologikēs Hetaireias (1920)

ΗΑΕ 1920

Ρ. Κ. Γαρδίκα Υμηττός 71

τοΰτο τής Κρωπιάς εύρεν άφρούρητον είκότως' διότι τά τεί-
χος. μέγιστο ν μήκος έχον περί τά 10 χμ. έχρειάζετο κατ'
ανάγκην πολλάς χιλιάδας μαχητών, ας οί Αθηναίοι δεν είχον
ό δέ Περικλής έφρόντιζεν επιμελώς, ί'να μη τόν στρατόν της
πόλεως δια τά κτήματα της Αττικής θυσιάζη ματαίως, άφοΰ
είχον άφθονίαν κτημάτων καΐ πόρους μέγιστους έν ταϊς κτή-
σεσιν αυτών διό και τοΰ τείχους άφρουρήτου κατά τό σχέ-
διον τοϋ Περικλέους μείναντος, ελευθέρα τοις Πελοποννησίοις ή
δίοδος ενταύθα έγένετο' καΐ επειδή μάχη τις δεν έγένετο
ένταΰθα. είκότω; καΐ ό Θουκυδίδης τοΰ τείχους τούτου μνείαν
ούδεμίαν ποιείται.

Γ Μ Η Τ Τ Ο Σ.

Τά περιώνυμον τοΰτο όρος αποτελεί τό Ν. μέρος της σπου-
δαίας όρεινής άλύσεως, ήτις υπό τά διάφορα όνόματα, Πάρ-
νης, Βριλησσός ή Πεντελικάν διαθέει πάσαν σχεδόν την Άτ-
τικήν από τοΰ ΒΆ. μέρους προς τό ΝΔ. "Ο Υμηττός έ'χει διεύ-
θυνσιν από Β. πρός Ν. χωριζόμενος τοΰ Πεντελικοΰ δια κοι.
λάδος ή αύλώνος, ου τό πλάτος είνε δύο Άγγλ. μίλια. Ά.
δέ τοΰ Ύμηττοΰ άντιπαραθέει λοφώδης κλάδος χαμηλότερος,
ός από τής Ν'Λ. άκρας τοΰ Πεντελικοΰ άποφυόμενος καΐ παρά
τήν Ά ακτή ν άντιπαρατεινόμενος τω Ύμηττω καταλήγει εις
τό Ν. άκρωτήριον, έφ ού δ δήμος Σοννιον τό ύψηλότερον
μέρος τή; παραλιακής ταύτης λοφοστοιχίας κείται Β. τοΰ
Σουνίου καΐ ουχί μακράν αύτοΰ καΐ καλείται Ααύρειον. Μετά
των λόφων δέ τούτων τοΰ Ααυρείου ό Υμηττός συνδέεται δι'
άλύσεως χαμηλοτέρων υψωμάτων, άτινα ουχί μακράν τών Ν.
ακτών τής Αττικής αίρονται καΐ τόν Σαρωνικόν κόλπον
πλαισιοΰσιν.

£ϊ)!ΐ. ί^οαίίο -\\ 63ΐβι·ιτΐ3ηιι ϋίο Όθιιιοιι νοη ΑΙΙΙοβ^ελ. 110— 1840^.