DOI Artikel:
Epistolē eucharistērios tou en Berolinō Kathēgētou k. Ulrich von Wilamowitz-Moellendorff. Pros tēn Archaiologikēn etaireian
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.14775#0208
ΠΑΕ 1920 Επιστολή ΊνίΙα,}ΐιοινίΐζ-3ΙθβΙΙβη(Ιον// 173
Επιστολή ευχαριστήριος τον εν Βερολίνω Καθηγητού κ.
Όΐτίοΐχ νοη νηίαζηοντϋζ—ΜοβΙΙβηάΟΓΪί'.
Προς τήν 'Αρχαιολογικήν έταιρείαν.
υ. νοη ΨίΙαϊηοιοϋζ—ΜοβΙΙβηάονΐΐ. Ψ'βεΙβηά—Ββι-Ιίη
Είοΐιβηαΐΐβθ 12.
16 VIII 20.
ΊΙ Αρχαιολογική εταιρεία εξόχως μ' έτίμησεν δοίρήσασα και τα
Πρακτικά τοϋ 1914 και χούς χόμους χής 'Εφημερίδος 1916, 1917,
1918, χεϋχος α'β'γ'. εγώ δέ ού μόνον υπέρ έμαυχοϋ χάριν άγω, άλλ'
ύπέρ δλης της αρχαιολογικής έπισχήμης. θαυμασμού γάρ άξιον, τής
οικουμένης σεισμω χινι κα'ι πυρκαϊφ σχεδόν άπολλυμένης ύμάς ούδέ-
ποτε χών έργων και σπουδών πεπαϋσθαι. ή δέ τύχη δικαίως ουκ απο-
στατεί· φιλέλλην δ' ών έγώ μάλιστα χαίρω, διόχι ή νέα Ελλάς έφ'
δσον προβαίνει χήν έκ παχέρων Έλληνικήν χώραν έλευθεροϋσα, ευ-
θέως και χών υπό γής άποκειμένοιν μνημείων κήδεχαι, ή δέ μήχηρ
Γη χήν χοιαύχην φιλοπονίαν θησαυροΐς άμείβεχαι άπροσδοκήχοις,
οίοι ήδη έκ Νικοπόλεως είς φώς άνήλθον, άλλα χε παρ' ύμϊν έ'χοιμα
είναι έλπίζω.
Μόνον ουχί πενχήκονχα έ'τη έσχίν, έξ ου χό πρώχον Άθήναζε ήλ-
θον, ζηλωτής έκ παιδός γενόμενος χοΰ Ελληνισμού: έπάχησα τόχε
χό έδαφος ύφ' ω έκρύπτονχο Μυκήναι, 'Ολυμπία, Δελςροί, χό έπ' Έπι-
δαύρω Ιερόν, άνέσχη χαϋχα χά κάλλη, άλλ' ού μόνον χά άρχαΐα χο-
σαύτην έποιήσαχο έπίδοσιν. ποία γάρ ήν τόχε χοΰ Πειραιώς, ποία
χοΰ άσχεως ή πρόσοψις; ή δέ Σπάρχη, ή "Ολυμπία σχεδόν έδόκουν
άπρόσιχοι είναι, νϋν δέ ύπέρ χά Αμερικανικά προΰκοψε πάντα και
τάχει και λαμπρόιηχι. έμο'ι μέν οΰν ίδεϊν χήν ίεράν και φιλχάχην
Ελλάδα ή Μοίρα ού συγχωρήσει ή δέ ψυχή περί πάνχα χά ιερά
περινοσχεϊ, ούδέ μαραίνεχαί ποχε ό πόθος
Τοιγαροϋν γέγηθα χφ δώρω χάριν άγω χοΐς δωρήσασι συναδέλ-
φοις ούδέ μήποχε παύσομαι χη χ' αρχαία χη χε νέα Ελλάδι χήν
πίσχιν διατηρών.
υΐνίοΐι νοη ΨίΙαιηοινϋζ ΜοβΙΙβηάονίΐ.
Επιστολή ευχαριστήριος τον εν Βερολίνω Καθηγητού κ.
Όΐτίοΐχ νοη νηίαζηοντϋζ—ΜοβΙΙβηάΟΓΪί'.
Προς τήν 'Αρχαιολογικήν έταιρείαν.
υ. νοη ΨίΙαϊηοιοϋζ—ΜοβΙΙβηάονΐΐ. Ψ'βεΙβηά—Ββι-Ιίη
Είοΐιβηαΐΐβθ 12.
16 VIII 20.
ΊΙ Αρχαιολογική εταιρεία εξόχως μ' έτίμησεν δοίρήσασα και τα
Πρακτικά τοϋ 1914 και χούς χόμους χής 'Εφημερίδος 1916, 1917,
1918, χεϋχος α'β'γ'. εγώ δέ ού μόνον υπέρ έμαυχοϋ χάριν άγω, άλλ'
ύπέρ δλης της αρχαιολογικής έπισχήμης. θαυμασμού γάρ άξιον, τής
οικουμένης σεισμω χινι κα'ι πυρκαϊφ σχεδόν άπολλυμένης ύμάς ούδέ-
ποτε χών έργων και σπουδών πεπαϋσθαι. ή δέ τύχη δικαίως ουκ απο-
στατεί· φιλέλλην δ' ών έγώ μάλιστα χαίρω, διόχι ή νέα Ελλάς έφ'
δσον προβαίνει χήν έκ παχέρων Έλληνικήν χώραν έλευθεροϋσα, ευ-
θέως και χών υπό γής άποκειμένοιν μνημείων κήδεχαι, ή δέ μήχηρ
Γη χήν χοιαύχην φιλοπονίαν θησαυροΐς άμείβεχαι άπροσδοκήχοις,
οίοι ήδη έκ Νικοπόλεως είς φώς άνήλθον, άλλα χε παρ' ύμϊν έ'χοιμα
είναι έλπίζω.
Μόνον ουχί πενχήκονχα έ'τη έσχίν, έξ ου χό πρώχον Άθήναζε ήλ-
θον, ζηλωτής έκ παιδός γενόμενος χοΰ Ελληνισμού: έπάχησα τόχε
χό έδαφος ύφ' ω έκρύπτονχο Μυκήναι, 'Ολυμπία, Δελςροί, χό έπ' Έπι-
δαύρω Ιερόν, άνέσχη χαϋχα χά κάλλη, άλλ' ού μόνον χά άρχαΐα χο-
σαύτην έποιήσαχο έπίδοσιν. ποία γάρ ήν τόχε χοΰ Πειραιώς, ποία
χοΰ άσχεως ή πρόσοψις; ή δέ Σπάρχη, ή "Ολυμπία σχεδόν έδόκουν
άπρόσιχοι είναι, νϋν δέ ύπέρ χά Αμερικανικά προΰκοψε πάντα και
τάχει και λαμπρόιηχι. έμο'ι μέν οΰν ίδεϊν χήν ίεράν και φιλχάχην
Ελλάδα ή Μοίρα ού συγχωρήσει ή δέ ψυχή περί πάνχα χά ιερά
περινοσχεϊ, ούδέ μαραίνεχαί ποχε ό πόθος
Τοιγαροϋν γέγηθα χφ δώρω χάριν άγω χοΐς δωρήσασι συναδέλ-
φοις ούδέ μήποχε παύσομαι χη χ' αρχαία χη χε νέα Ελλάδι χήν
πίσχιν διατηρών.
υΐνίοΐι νοη ΨίΙαιηοινϋζ ΜοβΙΙβηάονίΐ.