Anacreon; Rose, Valentin [Hrsg.]; Preisendanz, Karl [Hrsg.]: Carmina Anacreontea e Bybl. Nat. Par. Cod. Gr. Svppl. 384 (Leipzig: Teubner, 1912)

2

ANACREONTEA

και δήθεν άχρι και νυν
έρωτοε ού πέπαυμαι.
II
ΤΟΥ ΑΥΤΟΥ BACIAIKON
Δότε μοι λύρην ‘Ομήρου
φονίηε άνευθε χορδήε,
φέρε μοι κύπελλα θεεμών,
φέρε μοτ νόμουε κεράεεω,
5 μεθύων δπωε χορεύεω,
υπό εώφρονοε δε λύεεηε
μετά βαρβίτων άείδων
τό παροίνιον βοήεω.
δότε μοι λύρην ‘Ομήρου
ίο φονίηε άνευθε χορδήε.
III
“Αγε, Ζωγράφων άριετε,
λυρικήε ακούε Μούεηε-
5 γράφε τάε πόλειε τό πρώτον
ο ίλαράε τε καί γελώεαε,
s φιλοπαίγμοναε δε Βάκχαε,
4έτεροπνόουε έναύλουε-
II tit. ταυτου βααλι8 in marg. ext., βααλικώε Spall. βαα-
λικόν Rose, Crus. »quasi regis symposii» (Pauly-Wiss. s. v. Anakr.
2047, 5. 6), Reitzenst. Ep. u. Skol. p. 94 adn. 2 <pLojviqo Jc in
ras. ex φωνίησ J 6 ύποσώφρονοσ J 9-10 om. St. ap., ed., alii.
III in cod. ab odario II non seiunctum. ordinem versuum
ab J datum immutandum esse iam Barnes Scaligerum secutus
vidit; cod. ordinem numeris indicavi. Bergk post v. 2 et 4 la-
cunam notare maluit. 3 ante vers. notula ·/· φιλοπαίγμονεσ
δέ βάκχαι J corr. Barnes, qui re scr. 4 έτέροπνόουσ J (y J°)
in textu, έτέροπόρΓουεΊ J° in marg. ext., post v. ·/· add. »aliena
mente instinctas« Crus.; editorum correctiones variae super-
vacuae. 3. 4 om. Rose 6 ιλαράσ J