DOI Page / Citation link:
https://doi.org/10.11588/diglit.48410#0399
PVNCTIS, COLIS ET COMMATIBVS. 375
Gio admittenda non est, nisi i) conueniatcum scopo textus,^
ex collatione antecedentium et consequentium, manifesta,
2) conspiret cum omnibus circumstantiis loci, temporis,
perionae vel loquentis vel scribentis, etc. g) conueniat
cum analogia fidei, 4) vt et cum locis parallelis clariori-
bus, sit vetuiHori facilior, et planior, 6) genio linguae
Graecae probe respondeat. add,Rambachii institution. her-
meneut. sacr. L. 3. c. 1. 14. p* 426.
CAPVT XXVIII.
DE
ACCENTIBVS.
I.
Hac occasione et accentuum facienda est mentio; 1. Accentus
quos itidem grammaticorum inuentum ede, exifti-
mant viri docti. Sane Amtotelis aeuo nondum eos- j-esa
dem fuille in vsu, ex cap. III. a") de Elenchis patet, vbi »».«/<.·« de-
refert philosophus, sophistas in mutuis colloquiis non
decepiise; sed in scriptis, vbi accentus varie se habere^ '*
poterant, grauissime difceptaise. Non alibi ergo, ait Io.
Rod. Wetiteinius de Accentibus Graecis pag. 58. quam
in grammaticorum fcholis notas has fuisse adhibitas, non
magis quam obelos et aflerifcos; nam in his non exiguam
partem criticae conflitijfe; vnde facile fit colligere, cur in
nummis, capfis, ac libris nonnullis vetuflifsimis nulli adpa-
reant apices adfcripti; quia critici atque grammatici haec
myfleria fuis vfibus ac certis tantum auctoribus enarrandis
feruauerint, neque haec fecreta vulgo commiferint. Adde,
quod in communi vfu loquendi et fcribendi nullus aut
exiguus accentuum fuerit vfiis, cum legerint, vti vulgo
pronuntiare Jolerent, et ipfa consiet udo pronuntiandi mo·
dum doceret.
Longe certiisimum est, veteres Graecos sine accentuum
apicibus scripiiise, id quod 1) testantur marmora, Lapides
etNumi, in quibus ne minima accentuum spirituumque
nota obuiat: quod si autem lingua Graeca ita esset compa-
rata, vt sine accentibus legi non poiset, qui potuissent ve-
teres legere marmora et numos? 2) Proliant testes fide
dignissimi, quos Voisius, Hennimus^ Clericus, aliique mox
citandi, excitarunt. 3) Nec metra i poetarum Graecorum
Aa 4 hodiernam
<«) Lib. I. en eius verba 3ε γον, ev Se τοΐζ ysygaputvotti
την τςοσωδίκν, sv μεν το?ς «vgw 7'?®“ μαοι μαΑλβν*
φί,ς ίι.αλεκτιχοΐξ οό ^οίδιον Λα-
Gio admittenda non est, nisi i) conueniatcum scopo textus,^
ex collatione antecedentium et consequentium, manifesta,
2) conspiret cum omnibus circumstantiis loci, temporis,
perionae vel loquentis vel scribentis, etc. g) conueniat
cum analogia fidei, 4) vt et cum locis parallelis clariori-
bus, sit vetuiHori facilior, et planior, 6) genio linguae
Graecae probe respondeat. add,Rambachii institution. her-
meneut. sacr. L. 3. c. 1. 14. p* 426.
CAPVT XXVIII.
DE
ACCENTIBVS.
I.
Hac occasione et accentuum facienda est mentio; 1. Accentus
quos itidem grammaticorum inuentum ede, exifti-
mant viri docti. Sane Amtotelis aeuo nondum eos- j-esa
dem fuille in vsu, ex cap. III. a") de Elenchis patet, vbi »».«/<.·« de-
refert philosophus, sophistas in mutuis colloquiis non
decepiise; sed in scriptis, vbi accentus varie se habere^ '*
poterant, grauissime difceptaise. Non alibi ergo, ait Io.
Rod. Wetiteinius de Accentibus Graecis pag. 58. quam
in grammaticorum fcholis notas has fuisse adhibitas, non
magis quam obelos et aflerifcos; nam in his non exiguam
partem criticae conflitijfe; vnde facile fit colligere, cur in
nummis, capfis, ac libris nonnullis vetuflifsimis nulli adpa-
reant apices adfcripti; quia critici atque grammatici haec
myfleria fuis vfibus ac certis tantum auctoribus enarrandis
feruauerint, neque haec fecreta vulgo commiferint. Adde,
quod in communi vfu loquendi et fcribendi nullus aut
exiguus accentuum fuerit vfiis, cum legerint, vti vulgo
pronuntiare Jolerent, et ipfa consiet udo pronuntiandi mo·
dum doceret.
Longe certiisimum est, veteres Graecos sine accentuum
apicibus scripiiise, id quod 1) testantur marmora, Lapides
etNumi, in quibus ne minima accentuum spirituumque
nota obuiat: quod si autem lingua Graeca ita esset compa-
rata, vt sine accentibus legi non poiset, qui potuissent ve-
teres legere marmora et numos? 2) Proliant testes fide
dignissimi, quos Voisius, Hennimus^ Clericus, aliique mox
citandi, excitarunt. 3) Nec metra i poetarum Graecorum
Aa 4 hodiernam
<«) Lib. I. en eius verba 3ε γον, ev Se τοΐζ ysygaputvotti
την τςοσωδίκν, sv μεν το?ς «vgw 7'?®“ μαοι μαΑλβν*
φί,ς ίι.αλεκτιχοΐξ οό ^οίδιον Λα-