Quenstedt, Johann Andreas; Barbault, Jean [Ill.]: Sepultura veterum sive Tractatus de antiqvis ritibus sepulchralibus Graecorum, Romanorum, Judaeorum & Christianorum: antehac in Academia Wittebergensi aliquot publicis disputationibus propositus (Wittenberg, 1660) [Cicognara, 1771] [VD17 1:051506A]

tq8

Solis instar eminet ac elucet,&AUxak^
derSardus de Moribus & Ritibus Gen»
tium lib. I. cap.27. Neque judais ( sic
enim postreditum a Captivitate Baby-
lonicaomnesAbrahamida; vocati suntj
dequa appellatione vide CafaHbormm,
Exercit.I, ad Apparat.Annal.num, III.)
licitum erat diebus festis mortuos se-
pelire, quiaexconta<ftu mortui pollu-
tio. Sed quoto post mortem die ? An-
ton, Margar. ^ubengs. p.6o. de cadave-
re jam egelido refert, insutum illud lin-
teis moxefferri ad coemeterium , olla
post elationemedomo terrseillisa,ad
indicandu mcerori jam simul fadium fi-
nem; infertur autcm in ccemeterio cui-
dam sediculse, ubi cadaycr mensaeim-
positum oblongae,calida abluitur un-
diq;, ovoq; ac vino inungitur, atq; sic
linteis suisrursus vestitur &c. Hincde-
nuo ad novam deportatur sediculam,
ubi mensseimponitur lapidese,recitatis
precibus jnn pna, atquesicdemum
his absolutis suo committitur sepul-
chro , agnatis proximis primam inji-
cientibus terram, quos reliqui post-
rnodumimitantur. comites. Cseterum
Grarcis clarissima stella, Athcna: funera
sua, praffertim acerba ante Solis ortum

ex-