DOI Page / Citation link:
https://doi.org/10.11588/diglit.29161#0278
t
DE X E L I X A 2 ET H A 71E G I W A,
gia corona ornari, dum stipremi Regis filius in ara litaretur, paliuris
olimdc vepreto redimitus. Ita adolescebat regia virguncula, vt in-
ter delicias palatinas non obiiuisceretur patientis pro se Christi tor-
mentorum,vcSaplavelutrosainter (pinas casta integraque esflo-
reret, vere vt Poeta canit:
Viflos infeptisfe cretus nasicitur hortis,
Ignotus pecori, nullo contufus aratro,
Quem mulcent aur<e i firmatfol, educat aer
Adultullum pueri, multat opt anere puella.
Inter haec hominem posint Hermannus^Elisabetha cum vbiq*
religionis & pietatis indicia ederet. Sophia futura socms dubita-
bat, an illam nurum adoptaret, quod Coenobio aptior, quam au-
las videretur. Ita sunt mores hominum, vt adolescens innocentia
mox vel in inuidia vel contemtum veniat, ac pro infantia & slulti-
tia, quod religioni & sapientise diuime proximum est, censeatur.
Nempe jam oiirn vere memminlle ——— Exeat aula,
Qui vult effiepius.
lam socrus, jam alij ab arcanis Principi, agitabant consilia de Eli-
sabetha in Pannonias ad Andream remittenda, velut parum como-
da Ludouico futura. Mater Elisabethse a popularibus immaniter
contrucidata, alieno scelere, vt videtur,occubueratj VValterus
erat, qui Elisabetham in Thuringiam cum legato paruulam appor-
taram is omni studio pro illa contendebat: sed potentiorum factio-
nibus oppressus dubitabat, an ipse etiam Ludouicus a futuris Eli-
{abethae nupti js abhorreret. Proinde capta alloquendi principis oc-
casione, exploraturus animu sponssisolus adsolumadijt,veniamqj
audaci e praefatus rogauit, quo animo esset erga sponsam ? Erant am-
bo in iti nere, & monti proximi, cum Ludouicus: dubitas, de meo
ergaElisabetham afsectu ? Montem hunc ingentem, quem coram
intueris,si ab ima radice ad summum verticem in purum putum au-
rum migraret, prae desideriosponfelutum ducerem. eiq; hocnun-
ciare jussit, adjedto etiam symbolo amoris, speculo Christi de crucc
pendetis imagine insignito, nam & Ludouicus eximie colebat nu-
men:quae causa fuit, vt sacile pares cum paribus j ungerentur.
Ergo quartum decimum annum, qui fuit Christi cm. ccxxi.
ingressam festa pompa bonis auibus Elisabetham vxorem Ludoui-
cus duxit, & eximie quoad vixit,charam habuit. Erat prope par in
vtroque virtus, eademque ambos pietas & castimonia mirifice de-
uinxit, vti raro tam illustre,modesturn, & par omnino connubium
inueniretur. Conrado Marburgio , yiro religioso & acerrimo
censei-
DE X E L I X A 2 ET H A 71E G I W A,
gia corona ornari, dum stipremi Regis filius in ara litaretur, paliuris
olimdc vepreto redimitus. Ita adolescebat regia virguncula, vt in-
ter delicias palatinas non obiiuisceretur patientis pro se Christi tor-
mentorum,vcSaplavelutrosainter (pinas casta integraque esflo-
reret, vere vt Poeta canit:
Viflos infeptisfe cretus nasicitur hortis,
Ignotus pecori, nullo contufus aratro,
Quem mulcent aur<e i firmatfol, educat aer
Adultullum pueri, multat opt anere puella.
Inter haec hominem posint Hermannus^Elisabetha cum vbiq*
religionis & pietatis indicia ederet. Sophia futura socms dubita-
bat, an illam nurum adoptaret, quod Coenobio aptior, quam au-
las videretur. Ita sunt mores hominum, vt adolescens innocentia
mox vel in inuidia vel contemtum veniat, ac pro infantia & slulti-
tia, quod religioni & sapientise diuime proximum est, censeatur.
Nempe jam oiirn vere memminlle ——— Exeat aula,
Qui vult effiepius.
lam socrus, jam alij ab arcanis Principi, agitabant consilia de Eli-
sabetha in Pannonias ad Andream remittenda, velut parum como-
da Ludouico futura. Mater Elisabethse a popularibus immaniter
contrucidata, alieno scelere, vt videtur,occubueratj VValterus
erat, qui Elisabetham in Thuringiam cum legato paruulam appor-
taram is omni studio pro illa contendebat: sed potentiorum factio-
nibus oppressus dubitabat, an ipse etiam Ludouicus a futuris Eli-
{abethae nupti js abhorreret. Proinde capta alloquendi principis oc-
casione, exploraturus animu sponssisolus adsolumadijt,veniamqj
audaci e praefatus rogauit, quo animo esset erga sponsam ? Erant am-
bo in iti nere, & monti proximi, cum Ludouicus: dubitas, de meo
ergaElisabetham afsectu ? Montem hunc ingentem, quem coram
intueris,si ab ima radice ad summum verticem in purum putum au-
rum migraret, prae desideriosponfelutum ducerem. eiq; hocnun-
ciare jussit, adjedto etiam symbolo amoris, speculo Christi de crucc
pendetis imagine insignito, nam & Ludouicus eximie colebat nu-
men:quae causa fuit, vt sacile pares cum paribus j ungerentur.
Ergo quartum decimum annum, qui fuit Christi cm. ccxxi.
ingressam festa pompa bonis auibus Elisabetham vxorem Ludoui-
cus duxit, & eximie quoad vixit,charam habuit. Erat prope par in
vtroque virtus, eademque ambos pietas & castimonia mirifice de-
uinxit, vti raro tam illustre,modesturn, & par omnino connubium
inueniretur. Conrado Marburgio , yiro religioso & acerrimo
censei-