Towarzystwo Naukowe <Lublin> / Wydział Historyczno-Filologiczny [Hrsg.]: Roczniki Humanistyczne (16.1968)

ROCZNIKI HUMANISTYCZNE
Tom XVI, zeszyt 4 - 1968

IRENA SŁAWIŃSKA

POSŁOWIE
DO DZIEJÓW STUDIÓW NEOFILOLOGICZNYCH
Niełatwo podsumować dzieje studiów neofilologicznych na Uczelni;
powstałe w różnych latach ośrodki te różne przechodziły koleje —
okresy zastoju, kryzysu i bujnego rozkwitu. Niełatwo nawet o diagnozę,
określającą stopień i stan rozwoju oraz ogólny bilans. Czy mierzyć go
ilością studentów-neofilologów, którzy pobierali tu naukę? Czy pracą
naukową wykładowców? Ilością wydanych dyplomów? Liczbę studentów
regulowały władze ministerialne; procent wydanych dyplomów pozostaje
w relacji do tej liczby, ale zależy również i od wysiłku włożonego
w wykształcenie' studenta, i od wymagań oraz poczucia odpowiedzialności
pedagogów. Wysoki odsiew studentów na tak trudnych studiach nie
świadczy źle o Uczelni, która jednak dostarczyła społeczeństwu około
500 wykwalifikowanych neofilologów, dobrze znających język i kulturę
obcą, zdolnych do przekazywania tej wiedzy następnym pokoleniom
młodzieży szkolnej i uniwersyteckiej.
Niewątpliwy wkład KUL-u w przyszłość studiów neofilologicznych
w Polsce stanowi również przygotowanie takiej ilości naukowców, że
mogli oni uzupełnić lub stworzyć kadrę wykładowców w kilku uniwersy-
tetach (Wrocław, Łódź, UMCS). Na KUL-u pozostał zespół reprezentu-
jący wszystkie trzy neofilologie, najsilniejszy w zakresie romanistyki
(jeden starszy wykładowca z zaawansowanym przewodem habilitacyj-
nym, dwóch doktorów, kilku magistrów-lektorów, przygotowujących
doktoraty).
Zespół neofilologów skupia się przy Zakładzie Literatury Powszech-
nej, kierowanym przez prof. dr Irenę Sławińską. Odbywa on stałe
zebrania naukowe, dyskutuje nad własnymi i obcymi pracami, rozwija
się naukowo dalej. Kształci też w zakresie kultury francuskiej, włoskiej,
angielskiej i amerykańskiej, niemieckiej i skandynawskiej zarówno stu-
dentów polonistyki (wykłady z literatury powszechnej, przewidziane pro-
gramem), jak i kolegów-asystentów innych specjalności (kursy języka
i kultury obcej). Oddaje też liczne i stałe usługi Uczelni — wydawnic-
twom i poszczególnym pracownikom naukowym.