DOI article:
Bąk, Maria: Obrazy szymona Czechowicza w kościele p.w. przemienienia pańskiego w Lublinie: stan badań i historia fundacji kościoła i obrazów szymona Czechowicza
DOI Page / Citation link:https://doi.org/10.11588/diglit.27671#0054
40
MARIA BĄK
zdobyć zwłaszcza nowszych opracowań dotyczących sztuki Carla Ma-
ratty 3, ponieważ są trudno dostępne i nie notowane w Polsce.
Osobno traktuję obraz Przemienienie Pańskie, który w porównaniu
z dwoma pozostałymi obrazami Czechowicza ujawnia uderzająco od-
mienny charakter kolorytu. Ponieważ dzieło to ze względu na trudności
natury obiektywnej nie mogło być poddane koniecznym w tym wypad-
ku badaniom technologicznym, więc zmuszona byłam ograniczyć się
jedynie do ogólnego opracowania obrazu i sygnalizowania pewnych
spostrzeżeń.
M. Karpowicz, zajmując się analizą nieznanych obrazów Czechowi-
cza, wspomina na marginesie opracoAvania o jeanym z obrazów lubel-
skich, przedstawiającym Przemienienie Pańskie. Autor podaje, że ukłacl
kompozycyjny oforazu powtórzony jest z dzieła Marca Benefiala z ko-
śeioła s. Andrea w Vetralla 4. W literaturze dotyczącej polskiego ma-
larstwa XVIII w. przy omawianiu twórczości Szymona Czechowicza,
lubelskie obrazy są jedynie odnotowywane przy wymienianiu dzieł
artysty 5 6.
Według J. A. Wadowskiego 13 kościół pomisjonarski w Lublinie pod
wezwaniem Przemienienia Pańskiego został wzniesiony głównie dzięki
fundacji Michała Bartłomieja Tarły, biskupa poznańskiego, i Jana Tarły,
wojewody lubelskiego. Ten tradycyjny pogląd przyjął się w wielu publi-
kacjach 7. Źródła przedstawiają sprawę fundacji kościoła w innym
świetle 8 * * *.
W roku 1719 Jan Tarło, podstoli Wiełkiego Księstwa Litewskiego,
ofiarował dwie kwoty, najpierw dwa tysiące, potem trzy tysiące zło-
3 W. M o s c h i n i, La pittura italiana del settecento, Floience 1931; E. R a i-
f a e 1 e, Notizie della iamilia del pittore Carlo Maratti, Monza 1943. G. Lorenzetti,
La pittura italiana del settecento, Novara 1948.
4 M. Karpowicz, Nieznane obrazy Czechowicza, ,,Biuletyn Historii Sztuki"
t. 24: 1962, s. 84.
5 Malarstwo polskie. Manieryzm. Barok, (Warszawa 1971, s. 412) i Slownik arty-
stów polskich, t. 1, (Wariszawa 1971, s. 401) podają za Orańską datowanie obrazów na
lata 1737-1740.
6 J. Wadowski, op. cit., szczegółowo zajimuje się dziejami Domu Księży
Misjonarzy w Lublinie, natomiast o samym kościele i jego fundacji wspomina nie-
wiele.
7 Encyklopedia Kościelna ks. M. Nowodworskiego, Warszawa 1880, t. 14, s. 446;
Ksiąga pamiątkowa trzechsetlecia Zgromadzenia Księży Misjonarzy (1625-1925), Kra-
ków 1925, s. 203. W analogicznym ujęciu przedstawia sprawę fundacji kościoła
J. Orańska, (op. cit,. s. 64) która powołuje się na wyżej wymienione pozycje.
8 Zespół Akt Księży Misjonarzy, Dowody clotyczące landacji j poświęcenia Ko-
ścioła Księży Misjonarzy nr 1. P. Mazurek pierwszy zwrócił uwagę na ww. źródła.
Fundacja i konsekwencja kościola Przemienienia Pańskiego w Lublinie, „Wiadomości
Diecezjalne Lubelskie", 1957 nr 8-9.
MARIA BĄK
zdobyć zwłaszcza nowszych opracowań dotyczących sztuki Carla Ma-
ratty 3, ponieważ są trudno dostępne i nie notowane w Polsce.
Osobno traktuję obraz Przemienienie Pańskie, który w porównaniu
z dwoma pozostałymi obrazami Czechowicza ujawnia uderzająco od-
mienny charakter kolorytu. Ponieważ dzieło to ze względu na trudności
natury obiektywnej nie mogło być poddane koniecznym w tym wypad-
ku badaniom technologicznym, więc zmuszona byłam ograniczyć się
jedynie do ogólnego opracowania obrazu i sygnalizowania pewnych
spostrzeżeń.
M. Karpowicz, zajmując się analizą nieznanych obrazów Czechowi-
cza, wspomina na marginesie opracoAvania o jeanym z obrazów lubel-
skich, przedstawiającym Przemienienie Pańskie. Autor podaje, że ukłacl
kompozycyjny oforazu powtórzony jest z dzieła Marca Benefiala z ko-
śeioła s. Andrea w Vetralla 4. W literaturze dotyczącej polskiego ma-
larstwa XVIII w. przy omawianiu twórczości Szymona Czechowicza,
lubelskie obrazy są jedynie odnotowywane przy wymienianiu dzieł
artysty 5 6.
Według J. A. Wadowskiego 13 kościół pomisjonarski w Lublinie pod
wezwaniem Przemienienia Pańskiego został wzniesiony głównie dzięki
fundacji Michała Bartłomieja Tarły, biskupa poznańskiego, i Jana Tarły,
wojewody lubelskiego. Ten tradycyjny pogląd przyjął się w wielu publi-
kacjach 7. Źródła przedstawiają sprawę fundacji kościoła w innym
świetle 8 * * *.
W roku 1719 Jan Tarło, podstoli Wiełkiego Księstwa Litewskiego,
ofiarował dwie kwoty, najpierw dwa tysiące, potem trzy tysiące zło-
3 W. M o s c h i n i, La pittura italiana del settecento, Floience 1931; E. R a i-
f a e 1 e, Notizie della iamilia del pittore Carlo Maratti, Monza 1943. G. Lorenzetti,
La pittura italiana del settecento, Novara 1948.
4 M. Karpowicz, Nieznane obrazy Czechowicza, ,,Biuletyn Historii Sztuki"
t. 24: 1962, s. 84.
5 Malarstwo polskie. Manieryzm. Barok, (Warszawa 1971, s. 412) i Slownik arty-
stów polskich, t. 1, (Wariszawa 1971, s. 401) podają za Orańską datowanie obrazów na
lata 1737-1740.
6 J. Wadowski, op. cit., szczegółowo zajimuje się dziejami Domu Księży
Misjonarzy w Lublinie, natomiast o samym kościele i jego fundacji wspomina nie-
wiele.
7 Encyklopedia Kościelna ks. M. Nowodworskiego, Warszawa 1880, t. 14, s. 446;
Ksiąga pamiątkowa trzechsetlecia Zgromadzenia Księży Misjonarzy (1625-1925), Kra-
ków 1925, s. 203. W analogicznym ujęciu przedstawia sprawę fundacji kościoła
J. Orańska, (op. cit,. s. 64) która powołuje się na wyżej wymienione pozycje.
8 Zespół Akt Księży Misjonarzy, Dowody clotyczące landacji j poświęcenia Ko-
ścioła Księży Misjonarzy nr 1. P. Mazurek pierwszy zwrócił uwagę na ww. źródła.
Fundacja i konsekwencja kościola Przemienienia Pańskiego w Lublinie, „Wiadomości
Diecezjalne Lubelskie", 1957 nr 8-9.