DOI Heft:
Komunikaty
DOI Artikel:Wawerski, Marcin: Komunikat na temat obrazu Trójcy Świętej z kościoła prafialnego w Jastarni
DOI Artikel:Nawrocki, Rafał: Nagrobek "Trzech Janów" Tarnowskich oraz nagrobek Jana i Janusza Kościeleckich: rozważania na temat renesansowych pomników rycerskich w Polsce
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.37084#0495
KOMUNIKATY
491
koronacyjnym, datowanym na ok. 1635 r., z Muzeum Narodowego w Warszawie
(depozyt na Zamku Królewskim w Warszawie), Portrecie rajcy gdańskiego Salomona
Giese, powstałym po 1651 r., znajdującym się w Muzeum Historycznym Miasta
Gdańska, czy w obrazie Wjazd Ludwiki Marii. Gonzagi do Gdańska przez Bramę
Wyżynną, namalowanym po 1646 r. (obecnie na Zamku Królewskim na Wawelu
w Krakowie)16.
Malarstwo połowy XVII w. na Pomorzu w porównaniu do początków wieku
charakteryzowało się dość poważnym zastojem. Było to spowodowane dużymi znisz-
czeniami i upadkiem gospodarczym na skutek najazdu szwedzkiego w 1626 r. Bardzo
powoli następowała poprawa sytuacji materialnej ludności zamieszkującej te tereny.
Ważnymi postaciami dla puckiej fary byli wówczas wojewoda malborski Jakub Wej-
her - fundator ozdobnej kraty do kaplicy Wejherów, oraz archidiakon pomorski
i oficjał gdański ks. Mateusz Jan Judycki - fundator wystroju kaplicy Judyckiego,
który mógł mieć też wpływ na umieszczenie obrazu Trójcy Świętej w puckiej farze.
RAFAŁ NAWROCKI
NAGROBEK „TRZECH JANÓW” TARNOWSKICH
ORAZ NAGROBEK JANA I JANUSZA KOŚCIELECKICH
ROZWAŻANIA NA TEMAT RENESANSOWYCH POMNIKÓW RYCERSKICH
W POLSCE
Przedmiotem rozważań są dwa pomniki nagrobne, od dawna funkcjonujące w li-
teraturze przedmiotu. Pierwszy z nich, określany jako nagrobek „trzech Janów”
Tarnowskich, znajduje się w nawie bocznej kościoła katedralnego w Tarnowie, drugi
- Jana i Janusza Kościeleckich, został wzniesiony w kościele w Kościelcu koło
Inowrocławia. Obydwa zabytki łączą podobieństwa stylistyczne.
Na temat nagrobka z Tarnowa wypowiedzieli się Stanisław Cercha i Feliks Kope-
ra w monografii Giovaniego Cini, która ukazała się w 1916 r., przypisując dzieło
lfi J. T y I i c k i, Bartłomiej Miltwitz i Adolf Boy: Addenda et corrigenda, [w:] Studia
z. historii i kultury Gdańska i Europy Północnej, red. J. Friedrich, E. Kozik, Gdańsk 2003,
s. 145-166, il. 5, 6, 9.
ROCZNIKI HUMANISTYCZNE 52:2004 z. 4 s. 491-498
491
koronacyjnym, datowanym na ok. 1635 r., z Muzeum Narodowego w Warszawie
(depozyt na Zamku Królewskim w Warszawie), Portrecie rajcy gdańskiego Salomona
Giese, powstałym po 1651 r., znajdującym się w Muzeum Historycznym Miasta
Gdańska, czy w obrazie Wjazd Ludwiki Marii. Gonzagi do Gdańska przez Bramę
Wyżynną, namalowanym po 1646 r. (obecnie na Zamku Królewskim na Wawelu
w Krakowie)16.
Malarstwo połowy XVII w. na Pomorzu w porównaniu do początków wieku
charakteryzowało się dość poważnym zastojem. Było to spowodowane dużymi znisz-
czeniami i upadkiem gospodarczym na skutek najazdu szwedzkiego w 1626 r. Bardzo
powoli następowała poprawa sytuacji materialnej ludności zamieszkującej te tereny.
Ważnymi postaciami dla puckiej fary byli wówczas wojewoda malborski Jakub Wej-
her - fundator ozdobnej kraty do kaplicy Wejherów, oraz archidiakon pomorski
i oficjał gdański ks. Mateusz Jan Judycki - fundator wystroju kaplicy Judyckiego,
który mógł mieć też wpływ na umieszczenie obrazu Trójcy Świętej w puckiej farze.
RAFAŁ NAWROCKI
NAGROBEK „TRZECH JANÓW” TARNOWSKICH
ORAZ NAGROBEK JANA I JANUSZA KOŚCIELECKICH
ROZWAŻANIA NA TEMAT RENESANSOWYCH POMNIKÓW RYCERSKICH
W POLSCE
Przedmiotem rozważań są dwa pomniki nagrobne, od dawna funkcjonujące w li-
teraturze przedmiotu. Pierwszy z nich, określany jako nagrobek „trzech Janów”
Tarnowskich, znajduje się w nawie bocznej kościoła katedralnego w Tarnowie, drugi
- Jana i Janusza Kościeleckich, został wzniesiony w kościele w Kościelcu koło
Inowrocławia. Obydwa zabytki łączą podobieństwa stylistyczne.
Na temat nagrobka z Tarnowa wypowiedzieli się Stanisław Cercha i Feliks Kope-
ra w monografii Giovaniego Cini, która ukazała się w 1916 r., przypisując dzieło
lfi J. T y I i c k i, Bartłomiej Miltwitz i Adolf Boy: Addenda et corrigenda, [w:] Studia
z. historii i kultury Gdańska i Europy Północnej, red. J. Friedrich, E. Kozik, Gdańsk 2003,
s. 145-166, il. 5, 6, 9.
ROCZNIKI HUMANISTYCZNE 52:2004 z. 4 s. 491-498