Rocznik Historii Sztuki (30.2005)

LWOWSKIE ŚRODOWISKO ARTYSTYCZNE WOBEC IDEI SYMBIOZY SZTUK

169

14. Tarnogród, kościół famy, stiukowa supraporta nad wejściem do zakrystii,
lata 50. XVIII w., proj. Bernard Meretyn. Fototeka Instytutu Historii Sztuki UJ

rzecz jasna, podobnego współdziałania wielu osób. Sam architekt przyczynił się jednak w znacznym stopniu
do powodzenia takich przedsięwzięć, zachwycając wpływowych duchownych i możnowładców swoją realiza-
cją koncepcji bel composto, a także kształcąc artystów zdolnych urzeczywistnić ją w ważnych monumen-
talnych budowlach.

KONCEPCJA BEL COMPOSTO W TWÓRCZOŚCI PIOTRA
I MACIEJA POLEJOWSKICH

Rozmach kompleksowych wystrojów wnętrz realizowanych przez Bernarda Meretyna i Jana Jerzego
Pinsla świadczy, że artyści ci dysponowali dużym warsztatem, skupiającym artystów i rzemieślników róż-
nych specjalności. Skromna dokumentacja dziejów owej „firmy" nie pozwala jednak na zidentyfikowanie
większości związanych z nią osób, a tym bardziej - na stwierdzenie, jakie umiejętności obaj mistrzowie
przekazywali swoim uczniom. Na szczególną uwagę zasługuje zatem list Macieja Polejowskiego do
przełożonych Ławry Poczajowskiej z 1 stycznia 1783 г., zawierający informację, iż artysta ten „uczył się
snycerstwa i architektury" na dworze Mikołaja Bazylego Potockiego w Buczaczu „u jego metrów, którzy