DOI Artikel:
Krasny, Piotr: Lwowskie środowisko artystyczne wobec idei symbiozy sztuk w wystroju i wyposażeniu wnętrz sakralnych (1730 - 1780)
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.14574#0196
184
PIOTR KRASNY
26. Zarwanica, cerkiew parafialna, ołtarz i malowidła w kaplicy
Matki Boskiej, ok. 1772. Drzeworyt sztorcowy, ok. 1900
kowane kolumnowe struktury wprowadziły dynamiczne efekty w przestrzeń prostego krzyżowego wnętrza.
Z ową przestrzenią zdawały się również zmagać malowidła ścienne, które w sposób znany nam z dzieł
Stroińskiego „napierały" na nią fantazyjnymi formami architektonicznymi lub „otwierały" ją na rozległe
pejzaże. U nasady zarwanickich sklepień wymalowano - tak jak w katedrze lwowskiej - zespoły wolut
i kwiatów, które komponowały się z rzeźbiarskimi zwieńczeniami ołtarzy nastrzępionych rokokowymi orna-
mentami. Wszystkie te rozwiązania łączyły się w dekoracyjną całość o znacznych walorach artystycznych,
stwarzając znakomitą oprawę dla kultu cudownego obrazu Matki Boskiej.
W podobny sposób urządzono około 1770 r. wnętrze cerkwi św. Jura w Brodach (il. 27), w którym na
tle ścian, pokrytych w całości malowidłami, ustawiono ołtarz główny i ikonostas o wieloplanowej porząd-
kowej strukturze oraz zespół ołtarzy bocznych niearchitektonicznych, nastrzępionych wielkimi rocaille'ami"10.
Wystrój wnętrza brodzkiej świątyni był więc równie dekoracyjny jak urządzenie cerkwi w Zarwanicy. ale
ustępował mu niestety znacznie pod względem klasy artystycznej komponentów.
Malowideł iluzjonistycznych zabrakło w cerkwiach w Buczaczu i Horodence, wzniesionych na prze-
łomie lat 60. i 70. XVIII w. z fundacji Mikołaja Bazylego Potockiego. Obie świątynie otrzymały za to
166 В. Вуйцик, С. Ib ас ей ко, В. С л обод ян, Церкви броб1всъкого району. Ыустроватш каталог, Льв1в 2001.
s. 33-34; Krasny, Architektura cerkiewna..., s. 185.
PIOTR KRASNY
26. Zarwanica, cerkiew parafialna, ołtarz i malowidła w kaplicy
Matki Boskiej, ok. 1772. Drzeworyt sztorcowy, ok. 1900
kowane kolumnowe struktury wprowadziły dynamiczne efekty w przestrzeń prostego krzyżowego wnętrza.
Z ową przestrzenią zdawały się również zmagać malowidła ścienne, które w sposób znany nam z dzieł
Stroińskiego „napierały" na nią fantazyjnymi formami architektonicznymi lub „otwierały" ją na rozległe
pejzaże. U nasady zarwanickich sklepień wymalowano - tak jak w katedrze lwowskiej - zespoły wolut
i kwiatów, które komponowały się z rzeźbiarskimi zwieńczeniami ołtarzy nastrzępionych rokokowymi orna-
mentami. Wszystkie te rozwiązania łączyły się w dekoracyjną całość o znacznych walorach artystycznych,
stwarzając znakomitą oprawę dla kultu cudownego obrazu Matki Boskiej.
W podobny sposób urządzono około 1770 r. wnętrze cerkwi św. Jura w Brodach (il. 27), w którym na
tle ścian, pokrytych w całości malowidłami, ustawiono ołtarz główny i ikonostas o wieloplanowej porząd-
kowej strukturze oraz zespół ołtarzy bocznych niearchitektonicznych, nastrzępionych wielkimi rocaille'ami"10.
Wystrój wnętrza brodzkiej świątyni był więc równie dekoracyjny jak urządzenie cerkwi w Zarwanicy. ale
ustępował mu niestety znacznie pod względem klasy artystycznej komponentów.
Malowideł iluzjonistycznych zabrakło w cerkwiach w Buczaczu i Horodence, wzniesionych na prze-
łomie lat 60. i 70. XVIII w. z fundacji Mikołaja Bazylego Potockiego. Obie świątynie otrzymały za to
166 В. Вуйцик, С. Ib ас ей ко, В. С л обод ян, Церкви броб1всъкого району. Ыустроватш каталог, Льв1в 2001.
s. 33-34; Krasny, Architektura cerkiewna..., s. 185.