134 CAPUT XXFI,
hingegen bet; benen anbetn vernunbern, unb Ut)t
ice wegen ben (£t;b bartiber deferiren wollen;
Uebcrbif, bger Tlnsangs alternative bte haare SSe*
äg(;lung bes 3vucf|nmbco ober Sßergnügung burd)
SBaarcn gcsudjcs, anjcljo pure unb allein aus btc
baare SBejaljlung ju lententionircn gebeten*
Söann benn bcrgletcbcn SÖcrbcsscrung ber .Silage
ttad; angelobtcr ©ewcljr ober erfolgten Antwort
(mobrürflid; tn 9icd)tcn verboten;
Carpz. in Proc. tit. 6. art. 2. «.33.34..
3(1$ erachtet ftd> 33efl. aus sosehe »crbc|sersc ivsa^
ge fernerwett cinjusaslen nicht verhunben, sonbern
bittet ju erfennen, bap Klager vorige j\lage fort?
juscljcn, auch weil er libellum mutiren wollen, bic
UnfbsJen bieseo termino auf »orljergeijcnbc liqui«,
dation unb richterliche (Srinäptgung Söeflagfcrt ju
refundircit schulbig.
4 Sicuti vero nullum eil dubium, quin per au-
dionem summse aut subllitutionem petiti puri pro
alternativa, mutetur libellus: Ita si minuatur sum-
ma in libella petita, aut abs re ambiguitur, an in-
dueatur libelli mutatio. Licet enim Carpz. in
Proc, I. c. &" Part. 1. C. 11. d. 6. Juret Saxoni-
co per textum exprellum, ignb?3t., lib, 3. art. 14.
dimihutionem libelli prohiberi putet: attamen II
originalia idiom .tis Saxonici verba inlpicimus,
$ exllat solum verbum : SSctcren, i. e. SSesscrn.
Unde & Glofi Lat.hic, Adori, qui prius plus
petiit, poli guarandam quoque prxllitam, minus
petere permittit, cum per hoc nihil depereat reo,
7 led ipsi jus suum salvum. maneat, Similiter
Schnei-
hingegen bet; benen anbetn vernunbern, unb Ut)t
ice wegen ben (£t;b bartiber deferiren wollen;
Uebcrbif, bger Tlnsangs alternative bte haare SSe*
äg(;lung bes 3vucf|nmbco ober Sßergnügung burd)
SBaarcn gcsudjcs, anjcljo pure unb allein aus btc
baare SBejaljlung ju lententionircn gebeten*
Söann benn bcrgletcbcn SÖcrbcsscrung ber .Silage
ttad; angelobtcr ©ewcljr ober erfolgten Antwort
(mobrürflid; tn 9icd)tcn verboten;
Carpz. in Proc. tit. 6. art. 2. «.33.34..
3(1$ erachtet ftd> 33efl. aus sosehe »crbc|sersc ivsa^
ge fernerwett cinjusaslen nicht verhunben, sonbern
bittet ju erfennen, bap Klager vorige j\lage fort?
juscljcn, auch weil er libellum mutiren wollen, bic
UnfbsJen bieseo termino auf »orljergeijcnbc liqui«,
dation unb richterliche (Srinäptgung Söeflagfcrt ju
refundircit schulbig.
4 Sicuti vero nullum eil dubium, quin per au-
dionem summse aut subllitutionem petiti puri pro
alternativa, mutetur libellus: Ita si minuatur sum-
ma in libella petita, aut abs re ambiguitur, an in-
dueatur libelli mutatio. Licet enim Carpz. in
Proc, I. c. &" Part. 1. C. 11. d. 6. Juret Saxoni-
co per textum exprellum, ignb?3t., lib, 3. art. 14.
dimihutionem libelli prohiberi putet: attamen II
originalia idiom .tis Saxonici verba inlpicimus,
$ exllat solum verbum : SSctcren, i. e. SSesscrn.
Unde & Glofi Lat.hic, Adori, qui prius plus
petiit, poli guarandam quoque prxllitam, minus
petere permittit, cum per hoc nihil depereat reo,
7 led ipsi jus suum salvum. maneat, Similiter
Schnei-