DOI Artikel:
Żygulski, Zdzisław: Ze studiów nad dawną sztuką siodlarską
DOI Seite / Zitierlink:https://doi.org/10.11588/diglit.24590#0053
Ryc. 4. Rycerskie siodło bojowe zwane gotyckim, wiek XV.
(Widok z przodu). Muzeum Wojska Polskiego w Warszawie
zasada, która w budownictwie gotyckich katedr wyrażała się zasto-
sowaniem łuków przyporowych. Tak więc dwie na pozór bardzo od-
ległe sprawy uzyskały na terenie jednolitej kultury techniczno-umy-
słowej podobne rozwiązanie (ryc. 4 i 5).
W ciągu wieku XVI nastąpił zmierzch rycerstwa średniowiecz-
nego. Pełna zbroja, nieprzydatna już w boju wobec broni palnej,
zmieniała się coraz bardziej w rekwizyt ceremonialny, stając się
przedmiotem świetnej dekoracji, które autorem był raczej płatnerz-
złotnik niż płatnerz-kowal. W nieporównanym przepychu schodził do
rzy na odpowiedniej miniaturze Kodeksu Behema. — W przeglądzie siodeł śred-
niowiecznych pomija się odmianę turniejową, której omówienie wymagałoby
osobnego rozdziału.
47
(Widok z przodu). Muzeum Wojska Polskiego w Warszawie
zasada, która w budownictwie gotyckich katedr wyrażała się zasto-
sowaniem łuków przyporowych. Tak więc dwie na pozór bardzo od-
ległe sprawy uzyskały na terenie jednolitej kultury techniczno-umy-
słowej podobne rozwiązanie (ryc. 4 i 5).
W ciągu wieku XVI nastąpił zmierzch rycerstwa średniowiecz-
nego. Pełna zbroja, nieprzydatna już w boju wobec broni palnej,
zmieniała się coraz bardziej w rekwizyt ceremonialny, stając się
przedmiotem świetnej dekoracji, które autorem był raczej płatnerz-
złotnik niż płatnerz-kowal. W nieporównanym przepychu schodził do
rzy na odpowiedniej miniaturze Kodeksu Behema. — W przeglądzie siodeł śred-
niowiecznych pomija się odmianę turniejową, której omówienie wymagałoby
osobnego rozdziału.
47