Muzeum Narodowe <Krakau> [Hrsg.]: Rozprawy i Sprawozdania Muzeum Narodowego w Krakowie (5.1959)

grobu świat feudalno-rycerski. Renesansowe siodło paradne przejęło
z bojowego siodła kopijniczego trójdzielny układ przedniego łęku
(dwie blachy skrzydłowe oraz blacha zwornikowa z wystającą czę-
ścią wieńczącą, odpowiadającą kuli siodeł orientalnych). Natomiast
blacha łęku tylnego przybierała najczęściej kształt półkolisty. Siedli-
sko odpowiednio maiteracowane pokrywano drogocennymi tkaninami
i haftami. W niektórych wariantach renesansowego siodła rezygno-
wano z metalowych okuć na rzecz całkowitego wyłożenia i wymode-
lowania siodła tkaniną, przy zachowaniu jednak kształtu wyżej opi-
sanego *.

Ryc. 5. To samo siodło bojowe (widok z tyłu).

Muzeum Wojska Polskiego w Warszawie

W Zbiorach Czartoryskich znajduje się kilka okuć siodeł włoskich
,z końca wieku XVI. Skromniejsze spośród nich ozdobione są ryto-
waną i złoconą dekoracją geometryczną, bogatsze zaś kompozycją
trybowaną, najczęściej figuralną. Idący od antyku nieprzerwany nurt
dekoracji figuralnej i epickiej (w przeciwieństwie do unikającej po-

0 Cederstrom R., Livrustkammaren 1654, Stockholm 1930, taibl. 1, 6 i 7.

48