Ryc. 12. Certamen eguestre. Agmen Europaeorum (fragment)
cerski rozpoczął się pochodem czterech grup wojskowych, z których
każda reprezentowała inny styl stroju i uzbrojenia. W kilkudziesięciu,
rycinach cyklu przesuwa się naprzód „agmen Roanamoirum seu Gotho-
rum" w świetnie wystylizowanych kostiumach i w uzbrojeniu cha-
rakterystycznym dla rzymskiego antyku, po czym idzie „agmen Tur-
carum", zastęp turecki, konny i pieszy, z muzyką janczarską, jako'
trzeci zaś „agmen Polonorum”, z muzyką husarską, z luzakami i haj-
dukami, prowadzony przez koniuszego Gamockiego w pancerzu kol-
czym i misiurce, z nadziakiem w ręku. Pochód zamyka „agmen Euro-
paeorum'', jazdy i piechoty w strojach francuskich, powszechnie wów-
czas używanych na zachodzie Europy. Mimo pewnych usterek dzieło
to trzeba uznać za jeden z najważniejszych pomników ikonograficz-
nych epoki, jeśli idzie o zestawienie stylu ubiorów, uzbrojenia i opo-
rządzenia końskiego zachodnio-europejskiego, polskiego, tureckiego'
oraz rzymskiego (nie będącego zresztą fantazją barokową, lecz opar-
tego na rzetelnych studiach antyku) (ryc. 10—12).
niemieckiej rodziny malarzy i rytowników (ur. 1638, zm. 1705). Na dwór
szwedzki jako rytownik królewski powołany został w r. 1683, więc dzieło jego
Certamen eąuestre powstało zapewne według dawniejszych rysunków. Por.
Thieme U. und Becker F., Allgemeines Lexikon der bildenden Kunstler, X,
Lipsk 1914.
67
cerski rozpoczął się pochodem czterech grup wojskowych, z których
każda reprezentowała inny styl stroju i uzbrojenia. W kilkudziesięciu,
rycinach cyklu przesuwa się naprzód „agmen Roanamoirum seu Gotho-
rum" w świetnie wystylizowanych kostiumach i w uzbrojeniu cha-
rakterystycznym dla rzymskiego antyku, po czym idzie „agmen Tur-
carum", zastęp turecki, konny i pieszy, z muzyką janczarską, jako'
trzeci zaś „agmen Polonorum”, z muzyką husarską, z luzakami i haj-
dukami, prowadzony przez koniuszego Gamockiego w pancerzu kol-
czym i misiurce, z nadziakiem w ręku. Pochód zamyka „agmen Euro-
paeorum'', jazdy i piechoty w strojach francuskich, powszechnie wów-
czas używanych na zachodzie Europy. Mimo pewnych usterek dzieło
to trzeba uznać za jeden z najważniejszych pomników ikonograficz-
nych epoki, jeśli idzie o zestawienie stylu ubiorów, uzbrojenia i opo-
rządzenia końskiego zachodnio-europejskiego, polskiego, tureckiego'
oraz rzymskiego (nie będącego zresztą fantazją barokową, lecz opar-
tego na rzetelnych studiach antyku) (ryc. 10—12).
niemieckiej rodziny malarzy i rytowników (ur. 1638, zm. 1705). Na dwór
szwedzki jako rytownik królewski powołany został w r. 1683, więc dzieło jego
Certamen eąuestre powstało zapewne według dawniejszych rysunków. Por.
Thieme U. und Becker F., Allgemeines Lexikon der bildenden Kunstler, X,
Lipsk 1914.
67