jeszcze dwa siodła, których dekoracja zdradza już jednak styl wieku
XVIII06. Pierwsze z nich (ryc. 31) (brak pokrycia siedziska) okute jest
w gładki złocony brąz, wysadzany turkusikami i czerwonymi kamy-
kami oraz nabijane srebrem, drugie zaś, przerobione w w. XIX przez
lwowskiego sdodlarza K. Schneidra, oprawne w cyzelowany złocony
mosiądz, ozdobiony dodatkowo nabijanym srebrnym ornamentem,
typowym dla tzw. stylu regencji (ryc. 32).
Ryc. 30. Siodło „czerkieskie”. Nr inw. XIV.-531
Klasyczny przykład polskiej sztuki siodlarskiej z przełomu wieku
XVII i XVIII stanowią dwa siodła z dawnej kolekcji Piotra Moszyń-
95 Nr inw. XIV-53'1. Przy siodle tym zachował się piękny rząd srebrny, nabi-
jany granatami.
96 Nr inw. 35173 i nr inw. 70091.
97 Nr inw. N D 2466 i nr inw. N D 2467.
89
XVIII06. Pierwsze z nich (ryc. 31) (brak pokrycia siedziska) okute jest
w gładki złocony brąz, wysadzany turkusikami i czerwonymi kamy-
kami oraz nabijane srebrem, drugie zaś, przerobione w w. XIX przez
lwowskiego sdodlarza K. Schneidra, oprawne w cyzelowany złocony
mosiądz, ozdobiony dodatkowo nabijanym srebrnym ornamentem,
typowym dla tzw. stylu regencji (ryc. 32).
Ryc. 30. Siodło „czerkieskie”. Nr inw. XIV.-531
Klasyczny przykład polskiej sztuki siodlarskiej z przełomu wieku
XVII i XVIII stanowią dwa siodła z dawnej kolekcji Piotra Moszyń-
95 Nr inw. XIV-53'1. Przy siodle tym zachował się piękny rząd srebrny, nabi-
jany granatami.
96 Nr inw. 35173 i nr inw. 70091.
97 Nr inw. N D 2466 i nr inw. N D 2467.
89