Muzeum Narodowe <Krakau> [Hrsg.]: Rozprawy i Sprawozdania Muzeum Narodowego w Krakowie (5.1959)

cze trzeba, że przy okazach tych zachowały się czapraki i taszki z haf-
towanego sukna (ryc. 33).

Niezwykle też cennym, bo określonym i datowanym przykładem
siodła polskiego z końca wieku XVIII jest siodło z rzędem po Adamie
Kazimierzu Czertoryskim jako komendancie galicyjskiej gwardii szla-

checkiej ", Siodło to o tradycyjnej formie posiada łęk przedni zakoń-
czony bulą, tylny niższy, w kształcie podkowy, siedzisko i podwójne
skrzydła wyłożone granatowym aksamitem haftowanym złotem i na-
szywanym cekinami. Okucia ze srebrnej złoconej gładkiej blachy wy-
sadzane są krwawnikami inkrustowanymi złotem (ryc. 34).

Krwawnik (wzgl. karneol) był napewno w Polsce ulubionym ka-
mieniem. Krwawniki zdobią słynny rząd i siodło po Oskierce w Mu-
zeum Wojska Polskiego w Warszawie, a także d siodło w krakowskim
Muzeum Narodowym pochodzące rzekomo po Stanisławie Jabłonow-
skim hetmanie w. kor.99 100 (ryc. 35). Wypłowiały, pierwotnie czerwony
(o odcieniu łososiowym) aksamit tego siodła haftowany jest wypu-
kło w wić roślinną i palmety. Zarówno jednak styl ornamentów jak
i technika osadzania kamieni (krwawniki otoczone rautami) świadczy
o późnym pochodzeniu lub o rekonstrukcji obiektu najpewniej już
w wieku XIX. Również cechy stylistyczne wieku XIX, choć w oparciu

99 Nr inw. XIV-505.

ioo Nr inw. N D 2622.

Ryc. 35. Siodło „po S. Jabłonowskim”. Nr dep. 2622

94