Muzeum Narodowe <Krakau> [Hrsg.]: Rozprawy i Sprawozdania Muzeum Narodowego w Krakowie (5.1959)

posłusznej przykazaniom, której ideę symbolizuje zamknięty dom,
oraz „najniższej duszy średniego stopnia'', wypełniającej obowiązek
miłości bliźniego. Ta ostatnia, rodzajowo potraktowana scenka uka-
zuje panią domu modlącą się we wnętrzu z dwiema służebnymi, na
dziedzińcu zaś mężczyznę wspomagającego biedaków (ryc. 11).

Ryc. 8. Jodo-mandara, fragment. Vaidehi przed Trójcą buddyjską.

Muzeum Narodowe w Krakowie

Trzy ostatnie kompozycje są poświęcone budującym przykładom
zbawienia dusz grzeszników „najniższego stopnia”. Oto mężczyzna,
który łowiąc ryby pogwałcił święte przepisy, nawraca się pod wpły-
wem słów kapłana w chwili śmierci, a Budda z dwoma bodhisattvami
zabiera jego duszę do raju (ryc. 11). Podobne rozwiązanie otrzymała
następna scena opowiadająca o grzeszniku, który ukradł ze świątyni
baldachim. Ba’dachim ten, zawieszony na gałęzi sosny przed zamknię-
tym domem, adorują dwie kobiety. Wokoło drzewa unoszą się pło-
mienie ognia i płatki lotosu symbolizujące „zło, które przemieniło
się w dobro” 29. Nawrócony grzesznik zostaje zbawiony, a po duszę
jego przybywa Amida w asyście bodhisattvów (ryc. 12). Największy
z grzeszników może dostąpić zbawienia nawet na łożu śmierci. Ostat-

29 Tamże, s. 288.

120