Muzeum Narodowe <Krakau> [Hrsg.]: Rozprawy i Sprawozdania Muzeum Narodowego w Krakowie (5.1959)

Ryc. 13. Jodo-mandara, fragment środkowej części malowidła. Amida,
Kannon i Seishi w Raju Zachodnim. Muzeum Narodowe w Krakowie

łająco wyjaśniona. Archiwa chińskie wspominają co prawda o kopu-
lastych budowlach w okresie panowania cesarza Ming-ti (wiek IV),
natomiast uczony japoński Seiichi Taki wywodzi ich źródło z „po-
dobnych do pąków” kopuł bizantyńskich, przetworzonych w fantazji
malarza i2.

Szóstą, najwyższą strefą stanowią niebiosa (koku-dan), gdzie na
tle białym i ciemnoszafirowym (symbolizującym noc) unoszą się tę-
czowe obłoki oraz promienie emanujące z głów Amidy, Kannon
i Seishi, dźwigające fantastyczne pawilony i platformy z baldachima-
mi, pod którymi siedzą bóstwa. Między pawilonami fruwają rajskie
ptaki, kwiaty, instrumenty muzyczne, karyobinga —- mityczne ptaki

41 Por. malowidła Li Ssii-hsiina (651—716) „Pałac” w Museum of Fine Arts
w Bostonie oraz Li-chao tao (około 670—730) „Rezydencja Lo Yang” (reproid.
Cohn o. c., s. 46 i 47).

42 Seiichi Taki, On the Taima-mandara..., s. 294.

125