Muzeum Narodowe <Krakau> [Hrsg.]: Rozprawy i Sprawozdania Muzeum Narodowego w Krakowie (5.1959)

Materiałem obu kilimów, tak osnowy jak i wątku, jest podwójnie
i pojedynczo kręcona wełna. Poszczególne nici są cienko przędzone
i równe, przy tym gładkie i sprężyste. Barwienie przędzy jest jed-
nolite.

Do tej grupy kilimów należy również duży kilim inż. A. Solec-
kiego (ryc. 3). Kilim ten, o formacie kwadratowym (365X365 cm),
oznaczono w Muzeum Narodowym w Warszawie jako wschodni
z wieku XVIII. Koloryt jego jest urozmaicony, ale nie tak świeży
i szlachetny, jak w dwu poprzednich okazach. Obok zestawu barwy
wiśniowej z indygiem mamy tu kilka odcieni barwy zielonej, barwę
jasnoniebieską i trochę płowej. Również pod względem technicznym
kilim ten nie dorównuje dwom poprzednim. Pole środkowe uległo
zróżnicowaniu na część centralną i część okalającą. Część centralna,
wypełniona znanym nam motywem drzewa, występuje jakby na tle
części okalającej, pokrytej wzorem o charakterze geometrycznym,
stanowiącym wypełnienie rytmiczne powierzchni. Wśród gałęzi drze-

Ryc. 1. Kilim w Muzeum Narodowym w Krakowie

142