Ryc. 2. Kilim Państwowych Zbiorów Sztuki na Wawelu
wa widać różne drobne motywy, jak krzaczki, listki, pączki, ludziki.
Całość zamyka szlak zbudowany z szeregu małych mihrabów z moty-
wem ptaków na drzewkach.
Faktura ornamentu omawianych trzech kilimów polega na maksy-
malnym wyzyskaniu techniki grzebyczkowej. Pod pojęciem faktury
rozumiem wyłącznie sam proces tkania, to znaczy sposób, w jaki tkacz
prowadzi i zbija nić wątku w celu wykonania wzoru na płaszczyźnie
kilimu. Wynikiem stosowanej tu faktury są: płynna falista linia,
kształt płaszczyzn wrzecionowaty, kontur miękki. Nić biegnie precy-
zyjnie wzdłuż linii rysunku, podkreślając charakter wzoru. Daje się
zauważyć nieprzeciętnie silna tendencja do wydłużania rysunku mo-
tywów wzdłuż wątku. W zakresie faktury należy przy tym zwrócić
uwagę na sposób rozwiązania pionów. Jak wiadomo, w kilimie po-
wstają szpary w miejscach zetknięcia się dwu barw na liniach pio-
nowych. W celu ich uniknięcia stosowano różne metody, które po-
ciągały jednak za sobą zatarcie czystości rysunku. W naszym wypadku
wszystkie piony wzębiają się skosami w sąsiednie pola, co wpływa
na zwartość tkaniny i czysty, a przy tym ożywiony kontur.
Ornament składa się z mnóstwa motywów, zbudowanych z drob-
nych elementów, szczelnie pokrywających powierzchnię kilimów.
143
wa widać różne drobne motywy, jak krzaczki, listki, pączki, ludziki.
Całość zamyka szlak zbudowany z szeregu małych mihrabów z moty-
wem ptaków na drzewkach.
Faktura ornamentu omawianych trzech kilimów polega na maksy-
malnym wyzyskaniu techniki grzebyczkowej. Pod pojęciem faktury
rozumiem wyłącznie sam proces tkania, to znaczy sposób, w jaki tkacz
prowadzi i zbija nić wątku w celu wykonania wzoru na płaszczyźnie
kilimu. Wynikiem stosowanej tu faktury są: płynna falista linia,
kształt płaszczyzn wrzecionowaty, kontur miękki. Nić biegnie precy-
zyjnie wzdłuż linii rysunku, podkreślając charakter wzoru. Daje się
zauważyć nieprzeciętnie silna tendencja do wydłużania rysunku mo-
tywów wzdłuż wątku. W zakresie faktury należy przy tym zwrócić
uwagę na sposób rozwiązania pionów. Jak wiadomo, w kilimie po-
wstają szpary w miejscach zetknięcia się dwu barw na liniach pio-
nowych. W celu ich uniknięcia stosowano różne metody, które po-
ciągały jednak za sobą zatarcie czystości rysunku. W naszym wypadku
wszystkie piony wzębiają się skosami w sąsiednie pola, co wpływa
na zwartość tkaniny i czysty, a przy tym ożywiony kontur.
Ornament składa się z mnóstwa motywów, zbudowanych z drob-
nych elementów, szczelnie pokrywających powierzchnię kilimów.
143