stanu, ściślej z Kaszgaru3. Zróżnicowany koloryt tych kilimów,
z przewagą barwy czerwonej i indyga, jest w okazie krakowskim
niezbyt zharmonizowany. Układ kompozycyjny obu kilimów jest ana-
logiczny. Mihrab z motywem drzewa stanowi płaszczyznę centralną
Ryc. 4. Kilim w Muzeum Narodowym w Krakowie
pola środkowego, którego pozostałą część okalającą mihrab pokrywa
drobny wzór o charakterze wypełnienia rytmicznego. Całość otacza
szlak z szeregiem małych mihrabów, również z drzewkami pośrodku.
Tak w jednym jak i w drugim kilimie mamy, poza układem, wszyst-
kie elementy materiału, faktury i stylu poznane w kilimach pierw-
3 Gumowski M., Muzeum Wielkopolskie w Poznaniu, Kraków 1924, s. 34,
tabl. 256. — Kilim ten określono wówczas jako kaukaski z w. XVIII.
146
z przewagą barwy czerwonej i indyga, jest w okazie krakowskim
niezbyt zharmonizowany. Układ kompozycyjny obu kilimów jest ana-
logiczny. Mihrab z motywem drzewa stanowi płaszczyznę centralną
Ryc. 4. Kilim w Muzeum Narodowym w Krakowie
pola środkowego, którego pozostałą część okalającą mihrab pokrywa
drobny wzór o charakterze wypełnienia rytmicznego. Całość otacza
szlak z szeregiem małych mihrabów, również z drzewkami pośrodku.
Tak w jednym jak i w drugim kilimie mamy, poza układem, wszyst-
kie elementy materiału, faktury i stylu poznane w kilimach pierw-
3 Gumowski M., Muzeum Wielkopolskie w Poznaniu, Kraków 1924, s. 34,
tabl. 256. — Kilim ten określono wówczas jako kaukaski z w. XVIII.
146