Muzeum Narodowe <Krakau> [Hrsg.]: Rozprawy i Sprawozdania Muzeum Narodowego w Krakowie (5.1959)

Ryc. 4. Fragment wystawy „Dawna i nowa sztuka Chin”

Chociaż w sensie kompozycyjnym wystawa rozbita była na dwie
części pomieszczone W dwóch odrębnych salach, a mianowicie na
dział sztuki dawnej (8 gablot) i na dział sztuki nowej (12 gablot), to
w sensie ideowym tworzyła nierozerwalną całość, gdyż (każdej grupie
zabytków pierwszej części odpowiadała analogiczna grupa okazów
części drugiej. Cele i zadania zakreślone programem wystawy speł-
niało porównanie odpowiadających sobie przedmiotów i wyciągnię-
cie ogólnych wniosków, których poprawność ułatwiały krótkie obja-
śnienia wypisane na dyskretnie rozmieszczonych tablicach. Tak więc
eksponowano szereg znakomitych okazów muzealnych starej cera-
miki, brązów i sreber, wyrobów z nefrytu, kości słoniowej i laki, haf-
tów oraz tkanin i przeciwstawiono je pochodzącym z wyżej wspom-
nianego daru współczesnym wyrobom w tych samych tworzywach
i technikach.

Wystawa pozwoliła stwierdzić, że porewolucyjne chińskie rzemio-
sło artystyczne opiera się w istocie na dawnych dobrych tradycjach,
nie we wszystkim jednak osiągnęło wysoki poziom starej sztuki. Hi-
storyczne rękodzieło artystyczne w Chinach opracowywało i rozwi-
jało ustalone od wieków, otoczone konserwatywnym kultem formy,
konwencje i tematy, przy czym główny wysiłek artystów zmierzał do
osiągnięcia coraz to większej doskonałości technicznej. W szczegół-

12 — Rozprawy i Sprawozdania

177