Muzeum Narodowe <Krakau> [Hrsg.]: Rozprawy i Sprawozdania Muzeum Narodowego w Krakowie (5.1959)

Ryc. 8. Konserwatorzy w pracowni konserwacji tkanin

Pracownia konserwacji broni zabytkowej i przedmiotów metalo-
wych będąca pod opieką prof. Z. Bocheńskiego i specjalizującego się
w tej dziedzinie mgra A. Łabinowicza zatrudniała laboranta F. Noska,,
a sporadycznie też laboranta L. Szyszkę. W związku z organizacją,
wystawy uzbrojenia w pierwszej połowie roku szczególny nacisk po-
łożono na konserwację broni. Ogółem przeprowadzono 83 zabiegi
konserwacyjne, z tego dziewięć długotrwałych, ciągnących się od 2
do 6 miesięcy. Na czoło prac wybiła się świetna konserwacja zespołu
polskich zbroi karacenowych, której dokonał laborant F. Nosek. Wy-
siłek konserwatorów był istotnie znaczny, tym bardziej, jeśli się
zważy, że niemal każdy z kilkuset obiektów pokazanych na wystawie
poddany był odczyszczeniu mniej lub więcej gruntownemu, w zależ-
ności od stanu zachowania. Rzecz prosta, że tych czynności, zajmują-
cych zwykle wiele czasu, nie ujmowano żadną statystyką. W drugiej
połowie roku uwagę skierowano na przedmioty metalowe z działu
rzemiosła artystycznego. W tym zakresie wykonano 75 zabiegów,
w tym 12 długotrwałych (2—3 tygodniowych). W grę wchodziły pasy
metalowe, misy kościelne i świeckie, zamki, klucze i kłódki, a więc
przedmioty nie tylko żelazne, lecz również z kolorowych metali. W cd-
czyszczaniu stosowano najczęściej metodę mechaniczną, znacznie zaś
rzadziej elektrolizę. Podkreślić wreszcie należy, że prace konserwa-
torskie przebiegały w bardzo złych warunkach lokalowych, w sute-

195