DOI Artikel:
Żygulski, Zdzisław: Dzieje zbiorów puławskich (Świątynia Sybilli i Dom Gotycki)
DOI Seite / Zitierlink:https://doi.org/10.11588/diglit.24582#0131
62. Przedpiersień zbroi na konia po arcyksięciu Albrechcie niderlandzkim.
znajdował się on w budynku położonym w Parku Brukselskim i9°. W Bruk-
seli istniał też bogaty arsenał ufundowany w wieku XV przez książąt Bra-
bantu. Według zachowanych rękopiśmiennych katalogów i opisów zawierał
on wiele niezwykle cennych okazów uzbrojenia, wśród nich zbroje Filipa
Dobrego, Karola V, Karola Śmiałego, cesarza Maksymiliana I, don Juana
d’Austria oraz arcyksięcia Albrechta196. W okresie panowania hiszpań-
skiego niektóre okazy powędrowały do madryckiej zbrojowni królewskiej.
Arsenał z biegiem lat coraz bardziej zaniedbywano, przenosząc zrazu do
pałacowej stajni, potem zaś, w roku 1782, do gmachu biblioteki kolegium
jezuickiego przy ulicy de la Paille. W roku 1789 Beydaels, jako szef Izby
Heraldycznej i skarbnik orderu Złotego Runa, spowodował przeniesienie
zbrojowni, czyli zawartości dawnego arsenału, do budynku skarbca Zło-
tego Runa i niejako połączył obie te instytucje. W roku 1794 w związku
ze zbliżeniem się francuskiej armii rewolucyjnej, po bitwie pod Fleurus,
Beydaels ewakuował skarbiec przez Holandię i Niemcy do Wiednia, zabie-
rając przy tym różne obiekty uzbrojenia pochodzące ze wspomnianego
125
znajdował się on w budynku położonym w Parku Brukselskim i9°. W Bruk-
seli istniał też bogaty arsenał ufundowany w wieku XV przez książąt Bra-
bantu. Według zachowanych rękopiśmiennych katalogów i opisów zawierał
on wiele niezwykle cennych okazów uzbrojenia, wśród nich zbroje Filipa
Dobrego, Karola V, Karola Śmiałego, cesarza Maksymiliana I, don Juana
d’Austria oraz arcyksięcia Albrechta196. W okresie panowania hiszpań-
skiego niektóre okazy powędrowały do madryckiej zbrojowni królewskiej.
Arsenał z biegiem lat coraz bardziej zaniedbywano, przenosząc zrazu do
pałacowej stajni, potem zaś, w roku 1782, do gmachu biblioteki kolegium
jezuickiego przy ulicy de la Paille. W roku 1789 Beydaels, jako szef Izby
Heraldycznej i skarbnik orderu Złotego Runa, spowodował przeniesienie
zbrojowni, czyli zawartości dawnego arsenału, do budynku skarbca Zło-
tego Runa i niejako połączył obie te instytucje. W roku 1794 w związku
ze zbliżeniem się francuskiej armii rewolucyjnej, po bitwie pod Fleurus,
Beydaels ewakuował skarbiec przez Holandię i Niemcy do Wiednia, zabie-
rając przy tym różne obiekty uzbrojenia pochodzące ze wspomnianego
125