DOI Seite / Zitierlink:
https://doi.org/10.11588/diglit.47698#0196
17
INSTITVTIONVM HISTORIAE
I
nam plane inducerent theologiae partitionem, quo-
rum agmen ducit ante laudatus Ioan. Maldonatus,
qui eam ingreiTus est theologiae scholasticae addis-
cendae rationem b) : vt euoluta prius theologiae
natura, tandem quinque illius constitueret partes,
apte inter se connexas, in quarum Ima) disputa-
retur de Deo ipso per se\ in Ilda) de illius esfedtis
per (ei in IiltiaJ) de Deo & rebus efficitis camparate,
vt 1 quomodo Deus conseruet, quae fecit: an ha-
beat pronidentiam & pracdefiinationem; in IVta)
de iis rebus, quibus Deus hominem, propter quem de
Deo disputamus, ad beatam vitam ducit generali-
ter, hoc ell de virtutibus atque officiis eorum, &
efferis; in Vta) de rebus, quibus Deus chriilia-
nos praecipue decreuit ad vltimum finem adduce-
re, vbi consequenter de Christo Domino agitur,
& de Sacramentis. His adiecit tra&ationes iis de
rebus , e quibus theologia percipi planius pollet,
nimirum: ex re lubieita : ex principiis, ex argu-
mentisex definitione scientiae : ex ratione, quae
agit de re subieita^ deinceps autem in ipsam theo-
logiam ingresiiis , patres ac synodos adhibuit ad
confutandas hacreses , quae tum potissimum vige-
bant; quamtiis integra conformiter huic ichnogra-
phiae construdla theologia, cuiustnodi ipse Parisiis
cum magna Gallorum approbatione docuit, vulgata
typis nusquam visa fuerit, c)
a) Nemo tantum existimet, doclissitnorum qnorundaiu
praeaed. huius capitis citator, theologorum e-
xemplo vniuersim omnes sapuiiTe , quippe constri-
fii iuramenti religi ne , quod suis magistris dixe-
< irantj ab eorum philofophandi ratione, vt dessede-
rent, non poterant, periuaderi, hinc tot extitero
post dimidium seculi XVI. scholastici adhuc spe-
culatiui & Casuistac, vt vix numerari queant. Ex
horum numero post Ludouic. tle.€arau'aial, cuius
ex.
INSTITVTIONVM HISTORIAE
I
nam plane inducerent theologiae partitionem, quo-
rum agmen ducit ante laudatus Ioan. Maldonatus,
qui eam ingreiTus est theologiae scholasticae addis-
cendae rationem b) : vt euoluta prius theologiae
natura, tandem quinque illius constitueret partes,
apte inter se connexas, in quarum Ima) disputa-
retur de Deo ipso per se\ in Ilda) de illius esfedtis
per (ei in IiltiaJ) de Deo & rebus efficitis camparate,
vt 1 quomodo Deus conseruet, quae fecit: an ha-
beat pronidentiam & pracdefiinationem; in IVta)
de iis rebus, quibus Deus hominem, propter quem de
Deo disputamus, ad beatam vitam ducit generali-
ter, hoc ell de virtutibus atque officiis eorum, &
efferis; in Vta) de rebus, quibus Deus chriilia-
nos praecipue decreuit ad vltimum finem adduce-
re, vbi consequenter de Christo Domino agitur,
& de Sacramentis. His adiecit tra&ationes iis de
rebus , e quibus theologia percipi planius pollet,
nimirum: ex re lubieita : ex principiis, ex argu-
mentisex definitione scientiae : ex ratione, quae
agit de re subieita^ deinceps autem in ipsam theo-
logiam ingresiiis , patres ac synodos adhibuit ad
confutandas hacreses , quae tum potissimum vige-
bant; quamtiis integra conformiter huic ichnogra-
phiae construdla theologia, cuiustnodi ipse Parisiis
cum magna Gallorum approbatione docuit, vulgata
typis nusquam visa fuerit, c)
a) Nemo tantum existimet, doclissitnorum qnorundaiu
praeaed. huius capitis citator, theologorum e-
xemplo vniuersim omnes sapuiiTe , quippe constri-
fii iuramenti religi ne , quod suis magistris dixe-
< irantj ab eorum philofophandi ratione, vt dessede-
rent, non poterant, periuaderi, hinc tot extitero
post dimidium seculi XVI. scholastici adhuc spe-
culatiui & Casuistac, vt vix numerari queant. Ex
horum numero post Ludouic. tle.€arau'aial, cuius
ex.