Schlosser, Julius von [Hrsg.]: Schriftquellen zur Geschichte der karolingischen Kunst (Quellenschriften für Kunstgeschichte und Kunsttechnik des Mittelalters und der Neuzeit, Wien: Graeser, 1892)

181

569.
Hic quoque peccator sceleratos abluat actus
Et lacrimis lavet limina sacra suis.
Purgatus lacrimis humili de corde profusis
Ad loca sancta dei dignior ut veniat.
8.
Hanc levita dei totam Laurentius aulam
Conservet, quoniam haec ara dicata sibi est.
Vir virtute fide flammarum incendia vicit,
Omnia tormenta et vicit amore dei.
Pauperibus tribuens in mundo quidquid habebat
In caelo ut Christi divitias caperet.
Martinus meritis domini condignus amore
Qui sibi sacratam hanc regit ecclesiam.
Egregius praesul loco praeclarus in orbe,
Torona pausans pastor in urbe pius.
Haec domus alma deo prima est fundata tonanti
Ante alia et sacri septa monasterii.
Crevit honor horum, domino donante, locorum
Et maior domino est aedificata domus.
Dum sanctus praesul hic inhabitavit Amandus
Crevit honor patris, crevit et iste locus.
Primus apostolicus Christum qui agnoverat inter
Andreas, fratrem convocat atque suum.
Ista suis meritis iam tecta sacrata tuetur,
Ut procul effugiat hostis ab aede sua.
II.
Petrus, apostolicus princeps, pastorque fidelis,
Tam gregis aetherei, iam decus ecclesiae,
Qui tenet aeterni claves per saecula regni,
Solvere vel sola voce ligare potens,
Cuius honore sacro praesens haec aula dicata est:
Protegat atque regat pastor ovile suum.