cpo D. Thomce Aquinat. Opujculiim LXII.
municationem ad humanae & angelicae creaturae
utilitatem. In creatione quippe, & conserva-
tione coelorum, quatuor elementorum, & om-
nium, quae in eis sunt, non considerat suum
commodum, sed hominum & Angelorum fru-
Hum. Similiter quidquid ordinat in creaturis
quibuscunque, sive sit temperies, sive intem-
peries, sive penuria fruftuum, sive abundan-
tia, sive sanitas, sive pestilentia: quidquid etiam
facit circa homines conferendo gratiam, sive
subtrahendo eam: faciendo, vel permittendo
eos sanos, & fortes, vel debiles, & infirmos,
pauperes , vel divites, vivere, vel mori, reg-
nare bonos, vel malos; tueri, vel affligi pau-
peres; juste judicare, vel judicium pervertere,
omnia ordinat, omnia sacit, omnia permittit
propter suam intestimabilem bonitatem, & ho-
minum communem privatamque utilitatem.
Similiter in omnibus desideriis, orationi-
bus, jejuniis, eieemosynis, verbis, & studiis
noflris, & in aliis omnibus, quae facimus, di-
mittimus , sustinemus, adeo pura debet esse in-
tentio nostra, ut nec placentiam, nec displi-
centiam hominum, nec ullum commodum no-
strum attendamus, nec gratiam in praesenti,
nec gloriam in futuro, sed tantummodo pure,
& principaliter Dei admirabilem bonitatem, &
secundario proximorum salutem quaeramus, &
intendamus. Nam quanto magis & purius
patlem Dei respicimus, 8c quanto minus no-
ftram
municationem ad humanae & angelicae creaturae
utilitatem. In creatione quippe, & conserva-
tione coelorum, quatuor elementorum, & om-
nium, quae in eis sunt, non considerat suum
commodum, sed hominum & Angelorum fru-
Hum. Similiter quidquid ordinat in creaturis
quibuscunque, sive sit temperies, sive intem-
peries, sive penuria fruftuum, sive abundan-
tia, sive sanitas, sive pestilentia: quidquid etiam
facit circa homines conferendo gratiam, sive
subtrahendo eam: faciendo, vel permittendo
eos sanos, & fortes, vel debiles, & infirmos,
pauperes , vel divites, vivere, vel mori, reg-
nare bonos, vel malos; tueri, vel affligi pau-
peres; juste judicare, vel judicium pervertere,
omnia ordinat, omnia sacit, omnia permittit
propter suam intestimabilem bonitatem, & ho-
minum communem privatamque utilitatem.
Similiter in omnibus desideriis, orationi-
bus, jejuniis, eieemosynis, verbis, & studiis
noflris, & in aliis omnibus, quae facimus, di-
mittimus , sustinemus, adeo pura debet esse in-
tentio nostra, ut nec placentiam, nec displi-
centiam hominum, nec ullum commodum no-
strum attendamus, nec gratiam in praesenti,
nec gloriam in futuro, sed tantummodo pure,
& principaliter Dei admirabilem bonitatem, &
secundario proximorum salutem quaeramus, &
intendamus. Nam quanto magis & purius
patlem Dei respicimus, 8c quanto minus no-
ftram