Laits Poefsos,
Callimachi manes, & Coi sacra PhiTetas
In vestrum , qusfo, me smite ire nemust.
Primus ego ingredior puro de fonte sacerdos
ltaia per graios orgia ferre choros,
Dicite qvio pariter carmen tenuastis in autro,
Quove pede ingreni, quamve bibistis- aquam.
Ah valeat, Phcebum quicunque moratur in armis.
Exacftus tenui puraice versus eat,
Quo me fama ievat terra sublimrs-, & a me
Nata coxonatis niusa triumphat equis,
Et mecunr in curru parvi vechantur amores ,
Scriptorumquemeas turba secuta rotas.
Quid frustra missis in me certatis kabenis ?
Non datur ad musas currere lata via.
Alulti Roma tuas laudes annalibus addent,
Qui linem imperii Bacftra futura canent:
Sed qnodpace legas , opus hoc de rnonte sororuia'
Detuiit intabta pagina nostra via>
Molfia Pegasides vestro- date serta poetae r
Non saciet capiti dura corona meo.
At rnihi, quod vivo detraxerat invida turba ,-
Poft obitum duplici fenore reddet honos.
Omrria post obiturn fingit majora vetustas»
Majus ab exequiis noraen in ora venit,
Nam quis equo pulsas abiegno nosceret arces ?
Flunsinaque Smonio comminus iise viro ?
Idaum Simoenta, jovis cunabuia parvi,
Hecdora per campos ter macuiasie rotas ?
Deiphobumque, Helenumque, & Poiydamantas
i n armrs ?
Qualerrrcunque Parin vix sua nosset humus.
Exiguo sermone fores nunc Iiion, & tu
Troja bis Oetaei numine capta dei :■
Nec ncrn ille tui casus memorator Homerus
Posteritate suum crescere sensit opus.