„Miednica auszpurska" i „skrzynia ze strojami operycznemi"... 81

W opisach mebli i wyposażenia wnętrz zwraca uwagę wyeksponowanie karmazy-
nu, symbolizującego senatorską godność Stanisława Mateusza Rzewuskiego - taką
barwę miało adamaszkowe obicie na ściany, kitajkowe firanki, obszyte złotym galo-
nem aksamitne pokrowce na kanapę i krzesła czy wystawne łóżko zdobione hafto-
wanym złotem karmazynowym adamaszkiem. Warto wreszcie wspomnieć wyróż-
niające się zdecydowanie egzotyczną stylistyką przedmioty określane jako chińskie,
jak choćby 4 stoliki czy: „Sztuka chińska za szkłem, z ponsową wstęgą i ramkami
chińskim pokostem pokoszczonemi", świadectwo narastającej na dworach magnac-
kich w XVIII stuleciu mody na chińszczyznę24. W regeście przedmiotów pojawia
się wreszcie kilkanaście krzeseł „dawnych w kamienicy", być może przymiotnik ten
wprowadza jedynie rozgraniczenie między dawnymi a nowymi nabytkami i sprzę-
tami właściciela domu, można również przypuszczać, iż określenie to może wiąza-
ne nawet z poprzednimi właścicielami ruchomości, Sobieskimi. Listę zbytkownych
przedmiotów zamyka paradna kareta, kolejny wyznacznik pozycji ówczesnego het-
mana wielkiego koronnego.
Wszystkie wymienione w inwentarzu z r. 1728 bogate i kosztowne obiekty -
gdańskie i angielskie meble, wykwintne przedmioty, paradne zestawy stołowe, srebra
i zdobione herbem Krzywda szkło czy karmazynowe obicia ścian - pełniły nie tylko
funkcje utylitarne i dekoracyjne, ale niosły zarazem określoną symbolikę i podkre-
ślały wysokie miejsce Rzewuskiego w hierarchii społecznej, stawały się środkiem
wizualnej ostentacji, kreując wizerunek senatora podczas jego pobytów we Lwowie.
Luksusowe mobilia podkreślały świetność właściciela kamienicy królewskiej i dwo-
ru hetmana, stanowiąc również swoisty atrybut statusu magnata w sytuacjach gdy
przestrzeń domowa - choćby podczas wystawnych przyjęć i zabaw - stawała się rów-
nież przestrzenią publiczną, w której decydujące okazywały się względy ceremoniału
Był to zatem świadomy zabieg propagandowy podkreślający przynależność hetmana
do elit Rzeczypospolitej.
W spisie ujęto również oświetlenie kamienicy - latarnie z krużganków dziedziń-
ca i ze słupów oraz liczne lampy. Co więcej, wzmiankowano także malowane słupy
na wielkie latarnie przed bramą, najprawdopodobniej flankujące reprezentacyjny,
wsparty na 4 kolumnach i kryty zadaszeniem, podjazd do kamienicy stanowiący
rodzaj murowanej altany nadającej siedzibie cechy pałacowe25.
W sporządzonym na początku marca r. 1728 rejestrze odbijają się jeszcze echem
niedawne huczne uroczystości karnawałowe obchodzone z fasonem na dworze Rze-
wuskich. Wzmianka o poprzednich zapustach przynosi obraz rzęsiście oświetlonych

24 B. Łakomska, Miłośnicy „chińskości” w dawnej Polsce: od siedemnastego do początków dziewiętna-
stego wieku. Warszawa 2008; D.N. Zasławska, Chinoserie w Wilanowie. Studium z dziejów nowo-
żytnej recepcji mody chińskiej w Polsce, Warszawa 2008; I. Kopania, Rzeczy, ogrody, wyobrażenia:
Chiny w kulturze Rzeczypospolitej czasów Stanisława Augusta, Warszawa 2012; eadem, Osobliwe
i wytworne. Rzeczy „chińskie" w wyposażeniu pałaców elit Rzeczypospolitej 2 połowy XVIII wieku
- konteksty, [w:] Sztuka Chin. Materiały międzynarodowej konferencji „Sztuka Chin/Art of China"
zorganizowanej przez Polskie Stowarzyszenie Sztuki Orientu, Warszawa 12-13 stycznia 2008 r., red.
J. Wasilewska, Warszawa 2009, s. 249-259; eadem, Osóbka Chynska Miedziana Mała. Pokoje chiń-
skie w Rzeczypospolitej XVIII w. a wnętrza pałacu w Szymanowie Barbary z Duninów Sanguszko-
wej, „Barok. Historia - Literatura -Sztuka", 15, 2008, nr 1, s. 111-122.

25 Ta część zabudowań została zburzona na pocz. XIX w., Piotrowski, op. cit., s. 122 i nn; Mańkowski,
op. cit., s. 90.