igg NOTITIAE GERM. ANT.
quantum liceat, extricare. A nobis animis tanquam oculis lu-
tabuntur Germanici populi, ab omni memoria in Sarma-
tia, atque in Gallia, commorati. Horum plerorumque nul-
las in ipsa Germania sedes reperimus. De Gallicanis quR
dem Germanis liquet, eos ex Transrhenana Germania cis
Rhenum migrasse, puhisque Gallis lautissimarumregionum
occupaiTe possesiionem : sed vbi ante in patria egerint, an
cis Visurgim Albimque , vtrum trans ea ssumina ? dc
omnibus hisce nihil habemus, quod liqueat. Sarmatico-
rum Germanorum notitia, altera Gallicanorum, adhuc ob-
scurior est minusque explorata. Bastarnas, Aestios Geticas-
que ciuitates, vere Germanicas gentes essse omnes nouimus:
ex Germania in Sarmatiam mouisse, a nemine memoriae
proditum reperimus. Et creditur tamen vulgo priscarum
migrationum intestatae famae; quali prodiisse omnes Ger-
manos ex Germania necesse sit, tumque demum tellus Ger-
mania nominari coepta sit, cum omnes vnosanguine, vna-
que lingua, coniundti populi in eam coiuilsent. Nostram
alibi sententiam diximus, & per partes dicemus, dum in
Sarmatia no Arorum cognationes maiorum nunc visitabimus.
& ordo. Nempe ex Finningia in vastam Sarmatiam primum ibimus,
&, quantum fieri poterit, accurate regiones a Germanis habi-
tatas describemus 3 vt tamen summaeobscuritatisaccusatione
summaeignorantiae censuram in antecessum deprecari, non
raro necesse habeamus. Ex Sarmatia translArum ituri hinc
illinc vagabimur, lucemque noArae conquiremus antiquitati.
Cis Danubium Pannoniae, Noricum, Vindelici atque Rhseti,
non nisi proftrata Roma in firma stabilique Germanorum
posikssione coepere esse: ante expeditionibus tantum & ten-
taminibus crebris adlum esi. Quod tamen medio truo in
Germaniae complexionem illae prouinciae venerunt, dignurn
est, simul paucis veterem earum flatum hic expediissej cum
maxime nostra historia sit multum lucis ex eius consideratio-
ne
Germania
extra Ger~
maniam.
quantum liceat, extricare. A nobis animis tanquam oculis lu-
tabuntur Germanici populi, ab omni memoria in Sarma-
tia, atque in Gallia, commorati. Horum plerorumque nul-
las in ipsa Germania sedes reperimus. De Gallicanis quR
dem Germanis liquet, eos ex Transrhenana Germania cis
Rhenum migrasse, puhisque Gallis lautissimarumregionum
occupaiTe possesiionem : sed vbi ante in patria egerint, an
cis Visurgim Albimque , vtrum trans ea ssumina ? dc
omnibus hisce nihil habemus, quod liqueat. Sarmatico-
rum Germanorum notitia, altera Gallicanorum, adhuc ob-
scurior est minusque explorata. Bastarnas, Aestios Geticas-
que ciuitates, vere Germanicas gentes essse omnes nouimus:
ex Germania in Sarmatiam mouisse, a nemine memoriae
proditum reperimus. Et creditur tamen vulgo priscarum
migrationum intestatae famae; quali prodiisse omnes Ger-
manos ex Germania necesse sit, tumque demum tellus Ger-
mania nominari coepta sit, cum omnes vnosanguine, vna-
que lingua, coniundti populi in eam coiuilsent. Nostram
alibi sententiam diximus, & per partes dicemus, dum in
Sarmatia no Arorum cognationes maiorum nunc visitabimus.
& ordo. Nempe ex Finningia in vastam Sarmatiam primum ibimus,
&, quantum fieri poterit, accurate regiones a Germanis habi-
tatas describemus 3 vt tamen summaeobscuritatisaccusatione
summaeignorantiae censuram in antecessum deprecari, non
raro necesse habeamus. Ex Sarmatia translArum ituri hinc
illinc vagabimur, lucemque noArae conquiremus antiquitati.
Cis Danubium Pannoniae, Noricum, Vindelici atque Rhseti,
non nisi proftrata Roma in firma stabilique Germanorum
posikssione coepere esse: ante expeditionibus tantum & ten-
taminibus crebris adlum esi. Quod tamen medio truo in
Germaniae complexionem illae prouinciae venerunt, dignurn
est, simul paucis veterem earum flatum hic expediissej cum
maxime nostra historia sit multum lucis ex eius consideratio-
ne
Germania
extra Ger~
maniam.