DOI Page / Citation link:
https://doi.org/10.11588/diglit.48105#0093
- Intro Page
- All related items
- Bibliographic information
- Digitized literature on the "Special collections" of Heidelberg University Library
IX. Anth. Pal. epp. demonstrativa 103—104. (Fr. Cor. Phil.) 81
’Ίλνον ά Νεμέβεν μεμελημένον, εί' γε Μνκήνης
μηκέ& δρωομένης ε66ν καί έββΐ πόλνς.
104. ’ΑΑΦΕΙΟΤ ΜΙΤΤΛΗΝΑΙΟΤ. C. Ρ1
Εις την αντην τΐόλνν καν εις | τδ Άργος [καί την
5 δλην | 'Ελλάδα], καί οτι έΰβεσ&η | τά των ηρώων,
οντννες | την Τροίαν έζεπόρ&ηοαν. L
'Άργος, Όμηρνκε μν&ε καί 'Ελλάδος νερδν ονδας,
καί, χρνΰεη τδ πάλαι Περΰεος άκρόπολν,
έββέβατά ηρώων κείνων κλέος, οΐ ποτέ Τροίης
ίο ηρενψαν κατά γης &ενόδομον Στέφανον.
άλλ' η μεν κρείΰΰων έβτΐν πόλις' αν δε πεβοϋβαν 5
δείκννβίΕ εύμνκων ανλνα βονκολίων. Μ 17r
ον δνναταν (Agathiae); 'et magnum infelix nil nisi nomen
habet’ ex Anth. Lat. affert Jac.
1 sq. omisit dist. Plan., incertus, ut videtur, de hexametri
initio emendando atque interpretando 1 ’νλαον C, idem
v superscr., adpictaque est in fine vs. sq. litt. v referenda, ut
vid., ad vocis correctionem) P (’Ίλιον Salm.) | άνα μέΰ εν (ac-
centus C, qui litteras οεν iunxit) P, cr. Salm. (formam Ααμέσεζ.
defendit Paulssen) 2 μ,ήκε-θ·’ P | noli cr. δρ. εν σν | καί εβΰν Ρ;
'Danai, male vincitis: Ilia tellus vivet’ Prop. V 1, 53 || 3 sqq.
P1M Ia c. 68 (εις τΐόλενς), 11; Pls I 70, 13 3 μντνληναίον
PlMpc pjMac 4 αντην ττοί Γκα1Ί ενβ το (sic, non τε) L
5 5 την δλ. ελλάδα L: "Ελλάδος (ν. 1) voce non totam Graeciam
significari, sed patriam Achillis falso statuit Jac., quem fugit
duplici appositione illustrari vocem Άργος | εσβεο L | τά
(πράγματα τάβ των (τ L) ηρ. ? 6 οντ. την τροναν εζεπόρ&ηΆαΕ
(ηοη -&ενΰαν) L 7 ονδαΰ A; noli ci. ον&αρ cl. Π. I 141 Άργ.
ου&αρ άρ. 9 εοβέβαΟ'" P Ρ1Μ (hoc Jac. olim pro εοβίβατο ha-
buit: at cf. Quint. Sm. I 795 πνρν,αϊην οβεσσαντο, et Jac. ipse post-
hac aoristo medii non vim passivam tribuendam esse sensit);
εσβεσ&’ Scaliger (sive ’ίοβεοταν s. ^σβεσθε 'exstinctae estis’, ut
κλέος appositionis vicem obtineat); Ζσβη’θ·’ et οβεσ&ηϋ'’ pro-
posuit Jac.; έΰβε'ΰαϋ'’ (i. e. ίσβε'σατε) verum videtur: 'urbes cum
periere, quantum in ipsis fuit, indigenarum quoque gloriam
perdiderunt, exstinxerunt’ (cf. 451, 4 Ζΰβεσεν "Ελλάδα φωνήν)·,
olim ον οτέγε&’ tentavi | κλέοΰ P Ρ1, εδος Jac. 10 ήρναβαν
Anthol. G-raeca. III. θ
’Ίλνον ά Νεμέβεν μεμελημένον, εί' γε Μνκήνης
μηκέ& δρωομένης ε66ν καί έββΐ πόλνς.
104. ’ΑΑΦΕΙΟΤ ΜΙΤΤΛΗΝΑΙΟΤ. C. Ρ1
Εις την αντην τΐόλνν καν εις | τδ Άργος [καί την
5 δλην | 'Ελλάδα], καί οτι έΰβεσ&η | τά των ηρώων,
οντννες | την Τροίαν έζεπόρ&ηοαν. L
'Άργος, Όμηρνκε μν&ε καί 'Ελλάδος νερδν ονδας,
καί, χρνΰεη τδ πάλαι Περΰεος άκρόπολν,
έββέβατά ηρώων κείνων κλέος, οΐ ποτέ Τροίης
ίο ηρενψαν κατά γης &ενόδομον Στέφανον.
άλλ' η μεν κρείΰΰων έβτΐν πόλις' αν δε πεβοϋβαν 5
δείκννβίΕ εύμνκων ανλνα βονκολίων. Μ 17r
ον δνναταν (Agathiae); 'et magnum infelix nil nisi nomen
habet’ ex Anth. Lat. affert Jac.
1 sq. omisit dist. Plan., incertus, ut videtur, de hexametri
initio emendando atque interpretando 1 ’νλαον C, idem
v superscr., adpictaque est in fine vs. sq. litt. v referenda, ut
vid., ad vocis correctionem) P (’Ίλιον Salm.) | άνα μέΰ εν (ac-
centus C, qui litteras οεν iunxit) P, cr. Salm. (formam Ααμέσεζ.
defendit Paulssen) 2 μ,ήκε-θ·’ P | noli cr. δρ. εν σν | καί εβΰν Ρ;
'Danai, male vincitis: Ilia tellus vivet’ Prop. V 1, 53 || 3 sqq.
P1M Ia c. 68 (εις τΐόλενς), 11; Pls I 70, 13 3 μντνληναίον
PlMpc pjMac 4 αντην ττοί Γκα1Ί ενβ το (sic, non τε) L
5 5 την δλ. ελλάδα L: "Ελλάδος (ν. 1) voce non totam Graeciam
significari, sed patriam Achillis falso statuit Jac., quem fugit
duplici appositione illustrari vocem Άργος | εσβεο L | τά
(πράγματα τάβ των (τ L) ηρ. ? 6 οντ. την τροναν εζεπόρ&ηΆαΕ
(ηοη -&ενΰαν) L 7 ονδαΰ A; noli ci. ον&αρ cl. Π. I 141 Άργ.
ου&αρ άρ. 9 εοβέβαΟ'" P Ρ1Μ (hoc Jac. olim pro εοβίβατο ha-
buit: at cf. Quint. Sm. I 795 πνρν,αϊην οβεσσαντο, et Jac. ipse post-
hac aoristo medii non vim passivam tribuendam esse sensit);
εσβεσ&’ Scaliger (sive ’ίοβεοταν s. ^σβεσθε 'exstinctae estis’, ut
κλέος appositionis vicem obtineat); Ζσβη’θ·’ et οβεσ&ηϋ'’ pro-
posuit Jac.; έΰβε'ΰαϋ'’ (i. e. ίσβε'σατε) verum videtur: 'urbes cum
periere, quantum in ipsis fuit, indigenarum quoque gloriam
perdiderunt, exstinxerunt’ (cf. 451, 4 Ζΰβεσεν "Ελλάδα φωνήν)·,
olim ον οτέγε&’ tentavi | κλέοΰ P Ρ1, εδος Jac. 10 ήρναβαν
Anthol. G-raeca. III. θ