DOI Page / Citation link:
https://doi.org/10.11588/diglit.48105#0105
- Intro Page
- All related items
- Bibliographic information
- Digitized literature on the "Special collections" of Heidelberg University Library
IX. Anth. Palatinae epp. demonstrativa 117—121. 93
ωβτε χρη τον άριβτον άπεχ&αίροντα δικαίως
ως κόλακας μιΰεΐν τονς κολακενομενονς. Μ11Γ
120. ΛΟΤΚΙΑΝΟΤ ΣΑΜΟΣΑΤΕΩΣ. C. Ρ1Μ
Εις φανλον και άχά\ριβτον. L
5 Φανλος άνήρ πί&ος εβτί τετρημενος, εις ον άπάΰας
άντλών τάς χάριτας είς κενόν έζεχεας. Μ 7Τ
121. "ΑΔΗΛΟΝ L1-2
έτΐΐ τίνι Ρχ.2
η τίνος έοτίν. Cx
ίο Σπάρτης και Σαλαμΐνος εγω φντδν άμφήριβτον
κλαίω δ’ ήιΌ'ε'ων εξοχον η προμάχων.
άπανιΰταμένηο Th. codd. deteriores (unde 'yp. άπανιοταμένης’
sch.B); άπονιβοομένης Stob. (-νεισσ. St.B) || p. 92, 5 sqq. P1M Ia
c. 41 (είς κόλακα?), 1; P1E I 42, 1 5 τον αντον (in marg.
ante lemma scr.) L, qui ep. praecedens Palladae tribuerat;
παλλαδα (in fine primi hexametri) C add., quoniam post era-
sum indicem ep. 118 (παλλαδα Lar), cum ipse nomen Βηοαντίνον
intulisset, titulo τον αντον non iam Palladam indicari sensit
(v. ad 1. 1); Βιοαντίνον P1 6 άρχον L 7 εί τιο et άνήρ
άρχων P | κολ. άνέχεβ&αι: cf. XI 378, 1 ον δύναμαι γαμέτης
καί. γραμματικής άνέχεο&αι (Palladae)
1 άριοτον P; f. χρή τιν’ άρ’ ίΰον (olim χρή τινα βώφρον’ ci.)
2 τώς κολακ.? cf. Γ415 || 3 sqq. Ρ1Μ Ia c. 29 (είς ενχαρίοτονς
και άχαρίοτονς'), 4 (Ρ1Ε I 30, 4); exstat ap. Ir. p. 107 (inter X
30 et IX 126) 3 diversum auctoris indicem tradunt L et C:
τ αντον, sc. Παλλαδα, lemmati (post αχάρή subiunxit L, λον-
κιαν βαμωβατε^ωβ^ praemittit C; Λ. Σαμοοατέωο P1M (cum
C fere congruens), Λονκιανον omisso gentili P1E; caret titulo ep.
apud Ir.; a Luciano abiudicat ep. Setti 4 (g i. e. οημείωβαι
epigrammati apposuit P1M, de iusta sententia distichi monens et
de formula proverbiali: εις τετρημένον πί&ον άντλεΐν, cf. Zenob.
II 6, Theophr. Char. 20 τονς φίλονς αντον είναι τον τετρημένον
ττί&ον, Lucr. III 934 'omnia pertusum congesta quasi in vas
Commoda perfluxere atque ingrata interiere’ 5 άνήρ Aac
6 χάριτα?: nihil offensae, opinor, habet ultima syll. correpta;
certe non licet corrigere: είς ον έτίαντλων τάς χάριτας πάοας
ωβτε χρη τον άριβτον άπεχ&αίροντα δικαίως
ως κόλακας μιΰεΐν τονς κολακενομενονς. Μ11Γ
120. ΛΟΤΚΙΑΝΟΤ ΣΑΜΟΣΑΤΕΩΣ. C. Ρ1Μ
Εις φανλον και άχά\ριβτον. L
5 Φανλος άνήρ πί&ος εβτί τετρημενος, εις ον άπάΰας
άντλών τάς χάριτας είς κενόν έζεχεας. Μ 7Τ
121. "ΑΔΗΛΟΝ L1-2
έτΐΐ τίνι Ρχ.2
η τίνος έοτίν. Cx
ίο Σπάρτης και Σαλαμΐνος εγω φντδν άμφήριβτον
κλαίω δ’ ήιΌ'ε'ων εξοχον η προμάχων.
άπανιΰταμένηο Th. codd. deteriores (unde 'yp. άπανιοταμένης’
sch.B); άπονιβοομένης Stob. (-νεισσ. St.B) || p. 92, 5 sqq. P1M Ia
c. 41 (είς κόλακα?), 1; P1E I 42, 1 5 τον αντον (in marg.
ante lemma scr.) L, qui ep. praecedens Palladae tribuerat;
παλλαδα (in fine primi hexametri) C add., quoniam post era-
sum indicem ep. 118 (παλλαδα Lar), cum ipse nomen Βηοαντίνον
intulisset, titulo τον αντον non iam Palladam indicari sensit
(v. ad 1. 1); Βιοαντίνον P1 6 άρχον L 7 εί τιο et άνήρ
άρχων P | κολ. άνέχεβ&αι: cf. XI 378, 1 ον δύναμαι γαμέτης
καί. γραμματικής άνέχεο&αι (Palladae)
1 άριοτον P; f. χρή τιν’ άρ’ ίΰον (olim χρή τινα βώφρον’ ci.)
2 τώς κολακ.? cf. Γ415 || 3 sqq. Ρ1Μ Ia c. 29 (είς ενχαρίοτονς
και άχαρίοτονς'), 4 (Ρ1Ε I 30, 4); exstat ap. Ir. p. 107 (inter X
30 et IX 126) 3 diversum auctoris indicem tradunt L et C:
τ αντον, sc. Παλλαδα, lemmati (post αχάρή subiunxit L, λον-
κιαν βαμωβατε^ωβ^ praemittit C; Λ. Σαμοοατέωο P1M (cum
C fere congruens), Λονκιανον omisso gentili P1E; caret titulo ep.
apud Ir.; a Luciano abiudicat ep. Setti 4 (g i. e. οημείωβαι
epigrammati apposuit P1M, de iusta sententia distichi monens et
de formula proverbiali: εις τετρημένον πί&ον άντλεΐν, cf. Zenob.
II 6, Theophr. Char. 20 τονς φίλονς αντον είναι τον τετρημένον
ττί&ον, Lucr. III 934 'omnia pertusum congesta quasi in vas
Commoda perfluxere atque ingrata interiere’ 5 άνήρ Aac
6 χάριτα?: nihil offensae, opinor, habet ultima syll. correpta;
certe non licet corrigere: είς ον έτίαντλων τάς χάριτας πάοας